Úrval - 01.03.1982, Qupperneq 66

64
ÚRVAL
hækka blóðþrýstinginn og auka styrk
ómettaðra fitusýra í blóðinu. Þegar
menn verða fyrir áreiti svarar
líkaminn af eðlishvöt með þessu
móti. Löng og endurtekin áreiti geta
leitt af sér mígreni, háþrýsting og
jafnvel kransæðastíflu og slag.
Allir mega reyna raunir í lífinu,
þola missi og mótlæti einhvern tíma á
lífsleiðinni. Hvers vegna komast
sumir klakklaust í gegnum slíkar
raunir en aðrir brotna niður? ,,Ti! að
geta tekist á við vandann þad7
viðkomandi að geta haldið andlegt
jafnvægi án þess að það reyni um of á
taugar og innkirtla,” segir dr. Henry.
,,Og þetta er komið undir sjálfs-
trausti einstaklingsins og félagslegri
stöðu, þeim böndum sem hann
tengist öðru fólki. ’ ’
í sjö þúsund manna úrtaki
fullorðinna manna, völdu af handa-
hófi í Alameda County í Kaliforníu,
fundu faraldursfræðingar að meðal
karia og kvenna sem bundin voru
fjölskyldu, vinum og kirkju sterkum
böndum var dánartíðni helmingi
lægri en hjá þeim sem ekki nutu
slíkra tengsla. Og þetta virtist óháð
einstaklingsbundnum lífsvenjum svo
sem reykingum, áfengisneyslu, fæði
og líkamsæfingum.
í Michigan var fylgst náið með
hundrað giftum bifvélavirkjum. Þeir
sem kváðust njóta stuðnings heima
fyrir, í vinnu og félagslífi voru mun
heilbrigðari en þeir sem voru
óánægðir með hlutskipti sitt í einka-
lífi og vinnu. Liðagikt var tíu sinnum
algengari í hópi þeirra sem voru
óánægðastir en hjá þeim sem voru
ánægðastir.
Athyglisverðustu uppgötvanir á
þessu sviði koma frá læknadeild
John’s Hopkins háskólans. Rann-
sóknarmenn hófu athuganir á til-
finningalífi iæknaefna á lokaspretti
fyrir þrjátíu árum og hafa fylgst með
heilsu þeirra síðan. Þeir komust að
því að læknar sem höfðu ríka
tilhneigingu til þunglyndis, voru
áhyggjufullir eða reiddust oft veiktust
frekar á yngri árum en þeir sem voru
rólyndari. Einnig uppgötvuðu þeir
alveg óvænt að þeir læknar sem höfðu
alist upp án náinna fjölskyldutengsla
fengu mun oftar krabbamein en þeir
se: otið höfðu ástúðar fjölskyldu.
L Caroline Bedell Thomas, yfir-
•maður John’s Hopkins rann-
sóknarinnar, segir: „Hver sá sem ekki
trúir að tengsl séu á milli tilfinninga
og sjúkdóma er illa upplýstur.”
Thomas spáir því að sá dagur komi að
„menn uppgötvi tengsl geðrænna og
líffræðilegra þátta hjá krabbameins-
sjúklingum þannig að gera megi
viðeigandi varúðarráðstafanir. ’ ’
Því er ekki haldið fram að tiltekið
hugarástand orsaki krabbamein,
einungis að slíkt ástand gæti verið ein
af orsökunum. Rannsóknir sem
gerðar voru á sjúkrahúsum í New
York, Fíladelfíu og í Bretlandi bentu
til þess að lungnakrabbameins-
sjúklingar væru oft einstaklingar sem
byrgja tilfinningar sínar. Athugun
sem síðar fór fram á King’s College