Víðförli - 01.12.1952, Blaðsíða 34

96
VlÐFÖRLI
öðrum löndum, þótt góð og girnileg væru. Heimþrá var þeim í
blóð borin og orð hinnar helgu bókar blésu að henni:
„Ef ég gleymi þér, Jerúsalem,
þá visni mín hægri hönd.
Tunga mín loði mér við góm,
ef ég eigi man til þín,
ef Jerúsalem er eigi allra bezta yndið mitt.“
Þegar Gyðingar héldu páska var kveðjuávarp þeirra ávalt hið
sama, hvar í veröld sem þeir voru staddir: „Að ári í Jerúsalem!“
Loks hafa ofsóknir og þrengingar hrundið þeim af stað svo að
segja úr hverju því landi, sem þeir hafa verið búsettir í. Milljónir
æskumanna þeirra voru á vígvöllum beggja heimsstyrjalda. Naz-
istar stofnuðu til ægilegustu Gyðingaofsókna, — hvar sem þeir
máttu því við koma. Þahnig urðu ytri aðstæður til þess að efla
Zionismann og sérhverja hreyfingu í þá átt að sameina alla Guð-
inga að því mikla megintakmarki að endurheimta land feðranna
og endurreisa Ísraelsríki.
/
5.
Samtímis því að undirbúin var og síðan framkvæmd þjóðleg
endurreisn, hafa andleg viðhorf Gyðinga breytzt. Er það einnig í
fullu samræmi við það, er fornir spádómar boða. Sakarja spámað-
ur, er var uppi á tímabilinu næst eftir nauðungardvölina í Babylon,
segir til dæmis á einum stað: „Yfir Davíðs hús og yfir Jerúsalems
húa úthelli ég líknar og bænaranda, og þeir munu líta til hans,
sem þeir lögðu í gegn, og harma hann eins og menn harma lát
einkasonar, og syrgja hann eins og menn syrgja frumgetinn son.“
(Sak. 12,10). — Eins og það varð Gyðingum til falls að þeir
höfnuðu Kristi mun og afturhvarf til hans verða þeim til andlegr-
ar endurreisnar.
Það kann að eiga langt í land að ofangreindur spádómur ræt-
ist, en það getur orðið með skjótri svipan, ekki síður en hin þjóð-
lega endurreisn.