Víðförli - 01.12.1952, Qupperneq 50

SIGURBJÖRN EINARSSON:
MARÍA GUÐSMÓÐIR
(Sjá Lúk., 1,24—38,• 46—55).
Engill var sendur frá Guði.
Þannig voru jólin undirbúin á> himni.
HirSmeyjar og prinsessur urðu hans ekki varar. Samkvæm-
isdísir sáu hann ekki, ekkert ljósbrot af himni í gleðinnar veig-
um, ekkert endurskin uppheima í gullnum skálum. Geislinn af
himni sveigði hjá hallarturnum og Glæsivöllum, þar sem iðju-
laus og þrauttaminn yndisþokki kepptist við pellið og silkið og
var hylltur af smjaðrandi vörum og hofmannahneigingum, þar
sem brosið var dautt eins og gullið, hláturinn hjartalaus eins
og glamur í perlum. Engilkveðjan barst ekki þangaö. Sú, sem
fáir hefðu sæla sagt, þar sem hún gekk að púlsverkum í Naza-
ret, bograði yfir þvottabala eða sveittist við tóvinnu, meðtók
kveðjuna: Heil vert þú, Drottinn sé með þér.
Þessi sendiboði tilheyrði þeirri hirð, sem ekki gengst fyrir gliti
eða farða eða fimi á leikvangi Lofnar. Guðs orð segir, að það,
sem skartar í augum Guðs, sé hinn huldi maður hjartans í ófor-
gengilegum búningi hógværs og kyrrláts anda, því að þannig
hafi og skreytt sig forðum hinar helgu konur.
Vér mennirnir sjáum ekki það, sem mest er í augum Guðs, en
tignum hitt, sem hann fyrirlítur — of oft er það svo.
Engillinn var sendur til meyjar, sem hét María: Þú hefur
fundið náð hjá Guði, þú munt fæða son og þú skalt láta hann