Skógræktarritið - 15.10.2003, Qupperneq 21

3. Lúpína nemur land - grænn
blettur á grábrúnni auðninni. Mjór
er mikils vísir
2.Það er alveg sama hvað við leggj
um okkur fram - trjáplönturnar okkar
skila aldrei besta sumarvexti ef við
notum ekki tilbúinn áburð fyrstu
árin. Hann er sannkölluð árangurs-
trygging. Lesendurgeta keypt árang-
urstryggingu af ýmsu tagi, en ég
mæli með blákorni vegna góðrar
reynslu af því. Viðleitni mín væri
unnin fyrir gýg ef ég keypti ekki
árangurstryggingu - blákorn. Kostn-
aður er afar hóflegur og árangur
ótrúlegur miðað við aðstæður.
sem mest mæðir á móti austan-
átt og opnu hafi - ég veit að
þessar tegundir munu vaxa upp
teinréttar og föngulegar hvað
sem vindálagi líður- en vöxtur
verður að sjálfsögðu nokkru hæg-
ari en f góðu skjóli. Einn vandinn
í upphafi var að átta sig á vind-
þoli trjágróðurs og þá kom í Ijós
að sumar vel metnar trjátegundir
mynda aldrei annað en kollóttan
kjarrskóg þar sem vindar blása að
ráði. Dugur trjágróðurs til að
bjarga sér á afar rýru landi skipti
ekki minna máli og þar kom nið-
urstaða verulega á óvart. íslensku
tegundirnar birki, reyniviður og
gulvíðir þrifust ekki við tiltækar
aðstæður svo viðunandi þætti en
tilteknar erlendar trjátegundir
stóðu sig framar björtustu von-
um þótt sérfræðingar fullyrtu
jafnan að þær þyrftu frjóa jörð til
að þrífast vel.
Eitt af því sem skipti sköpum í
skógræktinni var að sigrast á
þjóðarósiðnum - hinni þéttu gróð-
ursetningu - þessari löngun sem
blundaði í sjálfum mér á vinda-
sömum stöðum. Til skamms tíma
þurfti ég að bíta svolítið á jaxlinn
þegar ég stakk litlum greniplönt-
um niður með þriggja metra
ár voru lágmarkstími til að giska
á hvað þrifist til frambúðar við
þessar aðstæður! Það var dæma-
laust að hugsa til allra þeirra
mistaka sem ég hlyti að gera á
þeim tíma. Ekki dugði að fárast
yfir þessu og best að nota tímann
til að reyna sem flest.
Tíminn nýttist reyndar býsna
vel. Verkið gekk illa framan af og
ég sagði í bæði gamni og alvöru
við Guðrúnu konu mína að þess-
ar tilraunir yrðu að takast, ann-
ars gæti ég ekki Iátið sjá mig fyrir
austan Sand! Undir niðri hafði ég
ekki áhyggjur af þessu; áhugi
minn var svo mikill að hann hlaut
að skila árangri að lokum. Það
sem máli skipti var að átta sig á
hverjum þætti vandans og leita
svara við honum.
Mér gekk margt í hag þrátt fyrir
allt. Til dæmis kom aldrei fyrir að
smáplanta ýttist upp úr jörð yfir
veturinn vegna frostlyftingar eins
í augum uppi.
Ég kveinkaði mér gagnvart
vindbarningi og veðraham þegar
ég stakk smáplöntum niður á
berangri. Slæmt að eiga ekki
smákjarr til að skýla þessum ves-
alingum! Það tók mig allmörg ár
að sannreyna að trjágróður getur
vaxið upp með sóma á alversta
berangri ef borið er á hann fyrstu
árin og barrplöntum skýlt og nú
er ég svo forhertur að ég sting
alaskaösp og sitkagreni niður þar
og algengt hefur verið í skógrækt
á íslandi. Reynsla mín af búskap
norður í Skagafirði varð mér
drjúg til árangurs því að gildi
áburðar fyrir ungan gróður lá mér
SKÓGRÆKTARRITIÐ 2003
19