Skógræktarritið - 15.10.2003, Blaðsíða 46

Mynd 5. í túnjaðrinum ræktar Margrét
nytjaskóg, m.a. jólatré sem hún hlífir
með öllum ráðum. Ýmislegt sem ekki
er lengur til gagns notar hún sem
skjólgjafa.
Skógræktarstarfið
Ég hafði komið með nokkrar
plöntur og anga með mér frá Kol-
viðarnesi og setti þær hér við
bæinn. En svo komu börnin hvert
af öðru og ýmislegt að stússa.
Þegar ég gekk með áttunda barn-
ið, einhvern tíma fyrir 1960,
áskotnuðust mér 700 birkiplönt-
ur. Mundi minn var svo vænn að
girða af spildu í brekkunni ofan
við bæinn. Ég fór að baksa við að
koma plöntunum niður og vildi
gera það áður en ég legðist á
sæng. Ég var reyndar orðin dálít-
ið þung á mér þarna í brattanum
en skömmu eftir að allar plöntur
voru komnar í jörð, þann 23. júní,
átti ég strákinn Tryggva og gekk
allt að óskum. Þannig hófst minn
skógræktarferill fyrir alvöru.
Um miðja síðustu öld blossaði
upp skógræktaráhugi hér í sveit-
inni, í kjölfar þess að Hákon
Bjarnason kom og hélt fræðslu-
fundi. Þá var Þórður Gíslason á
Ölkeldu kosinn formaður og var
það um margra áratuga skeið.
Hákon var svo innlifaður og
sannfærandi að allir hrifust af
þessari hugsjón sem hann boð-
aði. Fólk kom með skóflur og
skógarhaka og gróðursetti í gríð
og erg. Til marks um þann mikla
áhuga sem var hér á þessum
tíma þá gáfu hjónin á Hofsstöð-
um, Eggert Kjartansson og Sig-
ríður Þórðardóttir ljósmóðir, land
til skógræktar, bæði Skógræktar-
félagi Heiðsynninga, þar er kall-
aður Hofsstaðareitur, og kvenfé-
laginu reit sem heitir Másstaða-
byrgi. Þessi gjöf lýsti mikilli fram-
sýni og þeirri bjartsýni sem ríkti í
garð skógræktar. í Másstaðabyrgi
hafa kvenfélagskonur unnið mik-
ið og gott starf í gegnum árin. Við
erum nú með hugmyndir um að
gera þessum skógarreitum til
góða í samstarfi við Opinn skóg
og hefja framkvæmdir á næsta
ári.
Félagið fékk nýtt líf með Land-
græðsluskógaátakinu árið 1990.
Um það leyti tek ég við
formannsstarfinu og fæ marga
góða í lið með mér. Ég skrifaði
oddvitum í þremur hreppum;
Kolbeinsstaðahreppi, Eyjahreppi
og Miklaholtshreppi og fékk lönd
í verkefnið. Þetta hafðist af þvf
að ég fór og talaði við þá alla í
framhaldinu. Einhverjir gárungar
hafa sagt mér að ég hafi talað svo
mikið um skógrækt að þeir hafi
fengið alveg nóg og ekki séð ann-
að ráð en að láta okkur fá landið.
Það er svo annað mál að ég get
verið ofvirk f þvf sem ég tek fyrir
hendur. Hvað um það, þarna
lögðust margir á eitt og allt unn-
ið í þegnskaparvinnu. Það var
glóandi áhugi og mikið unnið. Á
næstu árum nýttum við okkur öll
tækifæri til þess að fá fólk til þess
að vinna við gróðursetningu og
nú er þetta mikið að koma til og
á eftir að verða stórkostlegt
svæði í framtíðinni.
Mynd 6. Séð frá Kolviðarnesi við Löngufjörur,
þar sem Margrét byrjaði sinn búskap, í átt að
Dalsmynni.
44
SKÓGRÆKTARRITIÐ 2003