Æskan - 01.12.1972, Síða 17

nVl5 elgum langa dagleið a3 bakl, og kona mln er komin a3 niðurlotum af
þreytu."
Amrah hló hæðnislega. „Þið hafið kannski efni á að borga tuttugu gullsikla
fyrir næturgistinguna?"
nNei, það getum við ekki,“ svaraðl smiðurinn. „En sýndu okkur miskunn-
semi, og guð mun launa þér margfalt aftur."
i.Pabþi, pabbi," báðu Eli og Tirza með tárin í augunum. „Sjáðu hve föl og
Þreytt veslings konan er. Hún getur varla haldið sér á baki lengur. Og sjáðu,
hvernig hún grátbænir okkur um að fá næturgistingu hérna. Það er enginn (
konungssalnum, leyfðu henni að sofa þar í nótt."
nEkki til að nefna," svaraði Amrah með fyrirlitningu. „Það er einmltt kon-
uhgssalurinn, sem kostar tuttugu gullsikla."
Hvað gátu nú þessir þreyttu ferðalangar gert? Hrygg [ huga urðu þau að
hverfa frá gistihúsinu og vissu ekki annað tii ráða en liggja úti á hörðum klöpp-
uhum undir beru lofti. Þegar þau höfðu farið spottakorn, komu tvö börn hlaup-
ahdi á eftir þeim. Það voru Elí og Tirza.
..Pylgið okkur eftir," kölluðu þau. „Faðir okkar hefur helli fyrir asnana slna
hérna i hlíðinni. Þar er nóg rúm núna, því að flestir asnarnir hafa verið leigðlr
ferðamönnum. Og það er þó skárra að sofa þar, en að liggja úti."
Smiðurinn varð glaður við að fá þak yfir höfuðið, og hann fylgdi börnunum
Þakklátur eftir.
i.Já," sagði hann, „hvers vegna skyidum við ekki geta sofið í gripahúsl?
^argar nætur svaf Davíð ættfaðir okkar [ hellum og fjárhúsum, þegar hann
flúði undan Sál konungi."
I hellinum voru margar jötur lausar, og þau völdu sér þá, sem var hrein-
le9ust. Tirza fann sóp og sópaði jötuna, svo að hún varð hrein eins og fínasta
rúrn. Elí stráði nýjum og hreinum hálmi [ hana og fór síðan að sækja vatn [
laekinn, svo að ferðafólkið gæti fengið þá hressingu, sem svali vatnsins veitir.
Ekki gleymdi hann heldur að gefa asnanum þeirra hey og brynna honum.
..Það er verst," sagði Tirza, „að nú dimmir óðum, og við höfum engan lampa
hieð okkur."
i.Svo eruð þið sjálfsagt svöng," sagði El[. „Ef þið viljið, þá skal ég hlauþa
Þeim og sækja hunangskökuna, sem ferðamaður gaf mér fyrir að söðla
esnann hans."
'.Pakka ykkur fyrir," sagði maðurinn, „en við þörfnumst ekki lamþa, þv( að
stjörnur himinsins munu lýsa okkur, og ennþá eigum við ofurlítinn matarbita
eftir í malnum okkar."
..Góða nótt, og sofið vel," sögðu börnin.
Stjðrnu-
hringekjan
Fallegast er að búa þessa
hringekju til úr bláum, rauðum
eða silfurlitum pappír, þakið á
ekjunni teiknið þið á þykkan
pappír. — Límið saman stjörn-
ur, helzt úr silfurpappír eða
rauðum gljápappir. Þráður er
festur i og þær festar við þakið.
— Þráður er einnig settur upp
i gegnum þakið með svo stór-
um hnút á endanum, sem er
inni i þakinu, að spottinn drag-
ist ekki i gegn. Á efri enda
spottans er lykkja, sem hægt er
að bregða um grein á jólatré,
eða neðan í ljósakrónu.