Æskan - 01.12.1972, Síða 72

Blindar mýs
Svi8: Útilegusvæði siðsumarkvöld. Það er
næstum dimmt. I baksýn til hægrl er
tjald sveitarforlngja. Skátastúlkurnar
sitja I kringum varðeld og syngja skáta-
söngva.
Sveitarforingl kemur inn á sviðið.
Sveitarforinginn (við flokksf.): Haldið áfram,
Kiddý. Ég er að fara niður að bilastöð-
Inni tll þess að fá það ákveðið, hvenær
vörubiliinn kemur eftir dótinu okkar I
fyrramálið, og af þvl að þetta er slðasta
kvöldið, mun ég leyfa ykkur að halda
áfram enn um stund.
Skátastúlkurnar: Húrral — Þökk, sveltar-
foringi.
Sveitarf.: Ég verð ekki lengl. (Fer til vinstri,
en kemur aftur.) Heyrið annars. Ég heyrði
að það væru heldur vafasamar persónur
að flækjast hér á þessum slóðum. Ef
einhverjar ókunnugar persónur skyldu
koma, þá skiptið ykkur ekki af þeim.
Kiddý: Allt I lagi, sveitarforingi, svo skal
gert. (Sveitarfor. fer.)
Ella: Ágætt. Heilan klukkutlma I vlðbót.
Hvað eigum við að gera? Sveitarforingi
getur ekki verið komin aftur fyrr en eftir
hálftlma. Stingið upp á einhverju.
Skátarnir (stlnga upp á hinu og þessu. Allar
I elnu): Söng, leik, söng ...
Kiddý: Eyðið ekki tlmanum I skvaldur. Nú
veit ég. Við skulum fara I reiptog, og
þær, sem tapa, verða að „spandera"
gotti.
Allar (I kór): Fln hugmynd. (Þær laga sig
t!l og taka sér stöðu.)
Kiddý: 1. 2. 3. DRAG.
Skátarnir (draga, en þá heyra þær I hjól-
hestabjöllu, svo þeim bregður svo við,
að þær missa takið á fremsta manni og
detta hlæjandi aftur á bak. Þá kemur
ung stúlka inn á sviðið, hefur auðsjáan-
lega verið á göngu. Hún er I stuttbuxum
og peysu og virðist vera þreytt og vand-
ræðaleg.
Stúlkan: En sú brekka. Ég er alveg upp-
gefin. (Við skátana.) Gætuð þið gefið
mér vatn að drekka? — Ég er alveg að
gefast upp. (Hnlgur niður á jörðina, tll
hægri.)
Klddý (Við elna skátast.): Náðu fljótt I vatn,
það er að llða yfir hana.
Minnsta skátast. (Hefur komið úr baksýn
og fylgist vel með öllu. Fer fram á sviðið
tll vlnstri, tekur bók úr vasa sínum og les
upphátt); „Það á að láta sjúklinginn liggja
flatan og skvetta vatnl á háls og herðar."
(Snýr sér við og sér stúlkuna sitja og
drekka vatn); Almáttugur, þær eyðileggja
allt. (Fer til skátanna á sviðinu.)
Stúlkan (við Kiddý): Mér þyklr leitt að
valda ykkur ónæði, en ég næ mér að
fuilu, ef ég fæ að hvíla mig I nokkrar
mlnútur. Þið skuluð ekki hætta við það,
sem þið voruð að gera. Mér þætti gam-
an að sjá einhvern af ykkar skemmtilegu
skátaleikjum.
Skátast.: Jæja, við skulum sýna henni ein-
hvern lelk. (Þær fara I einhvern leik, sem
leikendur geta ráðið sjálfar.)
Stúlkan: Þetta var gaman. Þakka ykkur fyr-
ir (stendur upp.) Ég verð að halda áfram.
(Við Ellu) Geturðu sagt mér, hvað klukk-
an er?
Ella: Ég gætl trúað, að hún sé að verða 9.
Við erum ekki alveg vissar um það, fyrr
en kirkjuklukkan slær.
Stúlkan: Hefur engin ykkar úr?
Ella: Jú, flestar okkar eiga úr, en sveitar-
foringinn okkar sagði, að þau væru betur
geymd hjá henni, þangað til við færum
heim.
Minnsta skátast.: Við gætum brotið þau
eða týnt þeim eða fengið sand I úr-
verkið.
Stúlkan: Það var mjög hyggilega hugsað af
sveitarforingjanum ykkar. Ég geri ráð fyr-
ir, að hún geymi þau á mjög góðum
stað.
Kiddý: Já, já, hún geymir þau I peninga-
kassanum, þar sem hún geymir peninga
sveltarinnar og farmiða okkar.
Minnsta skátast.: Og perlufestina mfna.
Stúlkan: Mér þætti gaman að hitta sveitar-
foringjann ykkar og þakka henni fyrir
góðvild ykkar I minn garð. (Bendir á
tjaldið) Er þetta tjaldið hennar?
Kiddý: Já, en hún skrapp I burtu. Hún verð-
ur ekki lengi, ef þú vilt bfða.
Stúlkan: Þakka þér fyrir, mér þætti vænt
um það. Mér þætti gaman að vita, hvort
þið mynduð vilja fara I leik, sem mér
þótt svo skemmtilegur, þegar ég var
Iftil stelpa.
Allar: En gaman. Viltu þá kenna okkur
hann?
Stúlkan: Ég býst við, að þið kunnið „Þrjár
blindar mýs".
Allar: Já, það kunnum vlð.
Stúlkan: Allt I lagi. Þið myndið hring og
haldið saman höndum, hafið allar bund-
ið fyrir augu, gangið hægt I hring og
syngið: „Þrjár blindar mýs" Ég stend
hér I miðjum hringnum, og þegar þið haf-
ið sungið lagið þrisvar sinnum —1 munið
eftir — þrisvar sinnum, þá nemið þiS
staðar, og sú sem kemur fyrst við mig,
er úr hringnum og á að vera inni næst.
Og svo koll af kolli. Þetta er svo gaman.
Komið — hvar eru skátaklútarnir ykkar,
ég skal hjálpa ykkur. (Hún hjálpar þeim
að binda fyrir augun.)
Stúlkan (Stendur I miðjum hrlngnum. Þær
byrja að ganga I hring og syngja):
Út á hálan Is
æddu 3 blindar mýs,
hæ polli, volll, djúllf, volll del.
Allar duttu um koll
ofan I forarpoll.
Hæ, polll volll, djúlll, volll dei.
Stúlkan kemur sér út úr hringnum, skýzt
inn I tjald sveitarforingja, kemur út með
stóran peningakassa, flýtir sér til vinstrl,
snýr sér við og veifar I áttina til stelpn-
anna.
Þegar skátast. eru búnar að syngja þrlsvar,
staðnæmast þær, rétta hendurnar Inn I
hrlnginn og hlusta. — Þögn. — Það
heyrist I hjólhestabjöllu. Sveitarfor. kem-
ur inn frá vinstri.
Sveitarfor.: Var ég nokkuð lengi? (Sér skát-
ana með bundið fyrir augu) Hvað eruð
þið nú að gera? Er þetta nýr leikur, eða
hvað?
Kiddý: Já, sveitarforlngi. Við erum að reyna
að ná til stúlkunnar, sem stendur innl
I miðjum hringnum.
Sveitarfor. (hissa): Stúlka innl I mlðjum
hringnum. Það er engin stúlka inni I miðj-
um hringnum.
Skátarnir: Jú, sveitarforingi. Það stendur
stúlka inni I hringnum.
Sveitarf.: Stúlka inni I hringnum? Ég held
þið séuð allar orðnar ruglaðar. Takið frá
augunum, ef þið trúið mér ekki. (Þser
gera það.)
Allar: Hún er farln. Hvar er hún?
70