Morgunblaðið - 29.05.1986, Qupperneq 56

56 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 29. MAÍ1986
Vilji Akureyringa
semþarf
erallt
eftir Tryggva
Helgason
Eftir fáeina daga fá Akureyring-
ar tækifæri til þess að velja nýja
menn í bæjarstjóm Akureyrar og
jafnframt tækifæri til þess að kjósa
meirihluta stjómarinnar af lista
Sjálfstæðisflokksins og ieggja þar
með leið að nýju framfara- og
.uppbyggingaskeiði í sögu bæjarins,
næstu fjögur árin.
Þau bæjar- og sveitarfélög sem
hafa notið forystu sjálfstæðismanna
hafa að mörgu leyti borið af öðmm
með betri og skynsamlegri rekstri
og atvinnulíf hefír jrfírleitt verið þar
þróttmeira en annars staðar.
Fyrir síðustu sveitarstjómar-
kosningar, árið 1982, vom miklar
hræringar í mörgum víðsvegar um
land og fólk fann þörf á einhveiju
nýju, til þess meðal annars að
hressa upp á rýmandi flárhagsaf-
komu manna. Spmttu þá upp nýir
flokkar, svo sem eitthvert kvenna-
framboð hér á Akureyri, sem öllu
ætlaði að „redda" ef það kæmi
jcvenmönnum inn í bæjarstjóm.
Margir virðast hafa haldið að
hugsanlega væri eitthvert vit í
þessum kvennalista og fékk listinn
nægilega mörg atkvæði til þess að
koma tveim konum í bæjarstjóm-
ina. Þeir sem kusu þennan lista
hafa sennilega talið að með því
gæti myndast nýr meirihluti í
stjóminni undir forystu sjálfstæðis-
manna, en Framsókn og aðrir
vinstri menn sem áður höfðu mynd-
að meirihluta, myndu tapa og lenda
í áhrifalausum minnihluta.
En þess í stað gerðist það að
Kvennaframboðið breytti sér í
nokkurs konar hækju og skaut sér
undir hinn fallna fyrrverandi meiri-
hluta og gerði þar með Framsókn
og vinstri sinnum kleift að halda
áfram meirihlutaaðstöðu og ráða í
bæjarstóm allt síðasta lq'örtímabil.
Hafa Framsókn og vinstri menn
því haft saman meirihluta í bæjar-
stjóm samfellt síðustu tólf ár.
Afleiðingamar af þessu öllu
saman urðu svo, eins og allir vita,
eitt daufasta flögurra ára tímabil í
sögu bæjarins. Hvar sem maður
hittir menn á götu nú til dags er
farið að tala um alvarlegt ástand,
deyfð og doða, fólksflótta úr bæn-
um og sumir tala jafnvel um
Dauðadalinn, en þar mun átt við
Eyjafjörðinn.
Helstu áhugamál Kvennafram-
boðsins virtust vera að fjölga bama-
heimilum og beita sér gegn ál-
vinnslu við Eyjafjörð. Menn geta
svo reiknað út, hver fyrir sig, hvort
ekki væri ólíklegt lífvænlegra héma
við ijörðinn í dag, og trúlega tals-
verð fólksfjölgun, ef 300 til 500
manns hefðu atvinnu beint og
óbeint af álvinnslu og í öðrum at-
vinnugreinum vegna vaxandi um-
svifa. Þá væri hér enginn Dauðadal-
ur.
En Kvennaframboðið ákvað svo
að bjóða ekki fram lista á ný, á
árinu 1986, en þess í stað kemur
nú fram nýtt framboð og býður
fram lista, Flokkur mannsins. Þetta
framboð boppar upp nú rétt fyrir
kosningar og segist eiga að taka
við af Kvennaframboðinu sáluga.
Þetta nýja framboð virðist hafa lítið
sem ekkert á sinni stefnuskrá og á
hinum sameiginlega fundi flokk-
anna sem var haldinn á Akureyri
11. maí 1986 virtist þetta framboð
hafa ruglingslega afstöðu til hinna
ýmsu mála og var helst að heyra
að það væri á móti flestu, þar á
meðal að það væri á móti því að
álvinnsla kæmi við Eyjafjörðinn.
Það má því ljóst vera að þetta
framboð á ekkert erindi hingað til
kjósenda hér á Akureyri. Það sem
bærinn þarfnast nú öðru fremur —
og byggðimar við Eyjafjörðinn —
„Það sem bærinn
þarfnast nú öðru frem-
ur — og- byggðirnar við
Eyjafjörð — er dugnr,
framfarasókn og upp-
bygging en ekki úrtölur
og mótmælarugl.“
er dugur, framfarasókn og upp-
bygging, en ekki úrtölur og mót-
mælarugl.
Kjósendur á Akureyri hafa ekki
fram til þessa gefið Sjálfstæðis-
flokknum meirihluta í bæjarsijóm
og þar með gefíð þeim flokki tæki-
færi til þess að sýna hvað hann
getur áorkað til uppbyggingar og
hagsældar fyrir bæjarbúa fái hann
einn ráðið ferðinni.
Menn ættu að hugleiða það vel,
hvort það sé ekki virkilega þess
virði að gefa sjálfstæðismönnum
tækifæri til þess að sýna hvað í
þeim býr og kjósa 6 fulltrúa af
D-listanum, þegar menn ganga að
kjörborðinu þann 31. maí næstkom-
andi.
Lítum til Reykjavíkur — það er
engin tilviljun að Reykjavík eflist
og blómgast. Það má fyrst og
fremst þakka það forystu meiri-
hluta sjálfstæðismanna í borgar-
stjóm Reykjavíkur.
Á síðasta kjörtímabili hafði Sjálf-
stæðisflokkurinn fjóra fulltrúa af
ellefu í bæjarstjóm Akureyrar. Til
þess að ná hreinum meirihluta þarf
því að ná inn sex fulltrúum af lista
sjálfstæðismanna, eða tveimur fleiri
en síðast. Það er því ljóst að það
þarf mjög verulega fylgisaukningu
nú, til þess að ná þessu takmarki,
en þetta er hægt — vilji kjósenda
er allt sem þarf.
Eins og ávallt í lýðræðislegum
kosningum er það kjósandinn sjálf-
ur, frír og frjáls, sem leggur at-
kvæði sitt á þá frambjóðendur sem
hann treystir best fyrir sínum skatt-
fjármunum, og metur um leið
hæfasta til þess að stjóma vel í
hinum ýmsu máium.
Kjósendur, eyðið ekki atkvæðum
ykkar á vinstri flokkana sem hafa
valdið ykkur vonbrigðum æ ofan í
æ — krossið við D-listann 31. maí
1986 — veljið flokk sem má treysta.
Sameinumst til nýrrar sóknar
fram á við og lyftum bæjarmálunum
upp úr öldudalnum — gefum okkur
sjálfum og bænum okkar nýtt
tækifæri.
Höfundur er flugmaður.
HINN MANNLEGI ÞÁTTUR/Ásgeir Hvítaskáld
Halló þú!
Á laugardegi í rigningu hjólaði ég
eftir hæðóttu og götóttu malbiki í
átt að Hótel Loftleiðum. Minni för
var heitið niður í Nauthólsvík. Ég
var í mjög vondu skapi. Ætlaði að
kíkja á bátinn minn. Það var það
eina sem mögulega gat komið mér
í gott skap.
Þetta var í apríl og allt grátt í
súld. Ég var klæddur í regngalla
og í stígvélum á sjálfu keppnis-
hjólinu. I tólf ár hafði ég setið við
ntstörf og nú fannst mér að ég
hefði ekkert komist. Ekkert nema
vonbrigði, og einn stór útgáfusamn-
ingur hafði nú farið út um þúfur.
Allt var ómögulegt. Ég velti fyrir
mér hver draumurinn hefði eigin-
lega verið í upphafí.
Ég sá vamarliðsþyrlu frá Kefla-
víkurflugvelli út við gamla flugtum-
inn, með hreyflana á fullu, græn
hávær hlussa. Forvitin og leiðindin
drógu mig þangað.
Er ég kom þama að vom björg-
unarsveitarbílar með aftanívögnum
skammt frá. Stór flugvél hætti við
lendingu. Skömmu síðar fór þyrlan
að mjakast af stað út á flugbraut-
ma. Nokkrir ungir flugmenn í leður-
jökkum hímdu undir vegg g;amla
flugtumsins. Einn þeirra sagði mér
að flugvélin væri tínd, en neyðars-
endirinn gæfí merki frá Ljósufjöll-
um, 7 manns vom í vélinni; orsök
ísing eða niðurstreymi. Nú sá ég
að vagnamir vom undir snjósleðum.
Þyrlan hóf sig á loft, hægt á móti
vindinum, líkt og flugvél. Síðan
flaug hún lágt út yfír úfið hafið og
hvarf í rigninguna. Island er erfítt
land að búa í, þar er allra veðra von.
Ég hjólaði niður í Nauthólsvík
og sá bátinn minn inni í girðing-
unni. Hann var skemmdur eftir
óveður um veturinn, gat á síðunni,
brotið skjólborð, fímir mahoní-list-
ar. Seglbretta-kofí hafði fokið í
gegnum girðinguna og á bátinn
minn. Þann dag hafði ég farið niður
í klúbb á hádegi til að athuga, því
veðrið var bijálað. Þá sá ég hvar
kofa skrattinn, stór og þungur, var
hægt að kremja bátinn. Eg sem
hafði gengið svo vel frá öllu fyrir
veturinn. Er ég hugsaði um þessa
atburði varð ég enn leiðari en fyrr.
Nú nennti ég ekki að opna hliðið
og fara um borð, eins og til stóð,
leggjast í koju og dreyma um hlýjan
sumarvind. Mér fannst allt ómögu-
legt.
Ég lagði hjólið upp við vegg í
von um að þar myndi ekki rigna á
hnakkinn en rigningin feyktist um
allt. Labbaði ofan í fjöm. Sumar-
daginn fyrsta var alltaf rigning og
súld, flesta siglingardaga þar á eftir
líka. Stóð í sendnu flæðarmálinu
upp við klett og horfði á litlar öldur
reyna að ýfa sig. Já, helst þama í
fjörunni leið mér vel. Stóð lengi og
Ásgeir Hvítaskáld
horfði á öldumar. Fann vindinn
smjúga í gegnum hár mitt. Þama
gat ég látið hugann reika. Æsku-
draumurinn var kæfður, hristur í
sundur af súld, þvermóðsku og
heimsku. Mér fannst engin önnur
lausn vera en sú að flytja til út-
landa, til heitari landa þar sem sólin
skín og vindurinn er hlýr.
Ég hjóiaði áleiðis hejm og skapið
hafði ekkert skánað. Á svona degi
hefði ég viljað vera að smíða skútu
í bílskúr, ég saknaði þess, þegar
við smíðuðum öll kvöld og helgar
framyfír miðnætti. En nú var það
búið, báturinn stóð klár inni í girð-
ingu. Þegar langanimar em orðnar
að vemleika, langar mann ekkert
lengur. Ég hataði að fara heim.
Kærastan var ekki einu sinni heima.
Hún var að undirbúa partý sem
yrði um kvöldið. Og ég átti að fara
út og hjóla til að komast í gott
skap. Ég og hjólið nálguðumst gráu
blokkina.
Er ég kom inn úr dymnum á 7
hæð við bréf til mín á símaborðinu.
Það var frá kæmstunni; mjög al-
gengt. En þetta bréf var sérstakt.
Þar var vitnað í ljóð eftir sjálfan
mig. Hljóðaði svona:
„Halló, þú.
Já, ég er að tala við þig.
Ég vildi segja þér frá sotlu sem ég geymi
íhjartamínu.
Hlustaðu á mig í augnablik, kannski skilur
þú hvað ég er að reyna segja þér.“
Ég þekki strák sem mér þykir
afar vænt um. Hann er uppspretta
lífsgleði minnar. Hann yrkir stund-
um ljóð og nú vil ég segja þér eitt
ljóðið sem hann hefur ort.
„Égfleygði steini í ljótan vegg.
Veggurinn brosti.
Ég fleygði steininum aftur og fastar.
Þáhlóveggurinn.
Næsta kastaði ég steininum af öllu afli,
meðöllusemégátti.
Þá hrundi veggurinn og ég sá sólina og
víðáttumikil engi.“ (ÁH).
Vonandi ertu endumærður eftir
hjólatúrinn. Mér fínnst lífíð svo
dapurt þegar þú ert svo leiður."
Við þetta bréf hoppaði hjartað í
mér. Mitt eigið ljóð, sem átti að
hughreysta aðra, virkaði nú beint
á sjálfan mig. þetta fannst mér klárt
hjá henni og bréfið var fallegt. Ég
lyftist upp úr súldinni og hugurinn
fór að slá taktinn á ný.
Skellti mér í bað. Fann gríska
skyrtu inn í skáp. Fór svo út og
keypti blóm handa konu minni.
Safnaðarheimili
Neskirkju:
Kaffisala á
kosmngadag
ÞAÐ ER orðin hefð af áratuga
iðkan að selja gestum og gang-
andi kaffi og meðlæti í safnaðar-
heimilinu á kjördegi. Og geta þar
allir átt góð erindislok, hvað sem
stjórnmálaskoðunum liður.
Eins og jafnan áður er það kven-
félagið sem hefur veg og vanda af
veitingum, jafnframt því sem basar-
homið verður á sínum stað með
eigulegum munum á góðu verði.
Þeir þeklq'a það velunnarar Nes-
kirkju hvað konumar í kvenfélaginu
hafa lagt ríkulega af mörkum um
árin til kirkju sinnar og má eigin-
lega segja að þær hafí lagt hönd
að flestu á einhvem veg, sem varð
til eflingar safnaðarstarfí og er að
þessu sinni nærtækt að minna á
sívaxandi starfsemi fyrir aldraða,
sem nú orðið fer fram fjóra daga
vikunnar yfír vetrartímann í safn-
aðarheimilinu. Slík verk og önnur
ámóta sem kvenfélagskonur bera
hitann og þungann af verða seint
fullþökkuð semskyldi.
Ég heiti á vesturbæinga og aðra
þá sem eiga taugar til Neskirkju
að láta konumar fínna hlýleika og
þakklæti fyrir störfín á laugardag-
inn kemur, með því að fjölmenna
að hlaðborðinu þeirra og njóta þess
sem fram verður borið og styrkja
um leið vaxandi og dýrmæt störf
fyrir söfnuðinn. Kaffísalan hefst
klukkan tvö á laugardaginn en tekið
verður við munum á basarinn
fimmtudag og föstudag frá kl.
17-19.
Guðmundur Óskar Ólafsson
COMBI CAMP er lausnln að vel-
heppnuöu sumarleyfi, veiðiferö eöa
heimsókn til fjarstaddra vina og
vandamanna.
COMBI CAMP er ein fljótlegasta
lausnin á tjöldun er býöst. Aöeins 15
COMBI CAMP hefur trégólf í svefn-
og íverurými er dregur úr jarökulda
og raka.
COMBI CAMP hefur góöa lokun ó
öllum samskeytum vagns og tjalds
er eykur enn ó notagildi viö erfiö
skilyrði.
COMBI CAMP er rúmur og þægilegur
fjölskylduvagn er hentar vel til feröa-
laga hvar sem er.
COMBI CAMP er á hagstæöu verði
og kjörum. Hafiö samband. Sjón er
sögu ríkari.
404
Verð kr.
121.500
Staðgroitt
Verðkr. 135.000
Staðgreitt
COMBhCAIN/IP
COMBICAMP