Morgunblaðið - 14.12.1986, Blaðsíða 39

Morgunblaðið - 14.12.1986, Blaðsíða 39
h MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. DESEMBER 1986 39 hér bera fæst orð minnsta ábyrgð. En óneitanlega læðist að mér sá grunur, að margt hefði mátt gera starfsfólki og gestum til þæginda, hefði sá hásætishiminn fáfengileik- ans verið af hóflegri gerð. Sagt hefur verið við mig, að hreinsikerfi lauganna sé dýrt og eigi ekki við íslenzkar aðstæður, en myndi koma að góðu gagni í Kalifomíu, þar sem loftslagið er milt og staðbundið og veðurfar einnig. Sumir segja jafnvel, að kerf- ið sé ættað þaðan, en ég sel það ekki dýrar en ég keypti. En eitt er víst og það er, að laugamar eru hreinsaðar of sjaldan vegna mikils kostnaðar og sömuleiðis er, að vatn- ið er iðulega frekar dautt og botnfallið mikið. Það er a.m.k. mik- ill munur að synda þar í nýju og fersku vatni en gömlu og vænleg- ast í rigningu og roki, þegar súrefnið er mest og vatnið end- urnýjar sig sjálft. Margt var til bráðabirgða gert varðandi gesti og starfsfólk nema þá hásætishiminninn, er gnæfir út í bláa loftið, svo sem hugsunin að baki, enda engum til gagns og reyndist að auki vond smíð sem fljótlega þarfnaðist viðgerðar, sem kostað hefur vænan skilding ... Það er mitt álit, að það dýrasta, sem til er, sé að byggja yfir heilsu- þarfir fólks til bráðabirgða, en ausa um leið fé í óþarfa tildur og sýndar- mennsku, svo sem hér var gert í upphafi en hefði eðlilega átt að mæta afgangi. Ennþá dýrara er þó að standa ekki nógu vel að endanlegri gerð, þá hún loks kemst í gagnið, svo sem á sér stað um viðbyggingu Sund- lauganna, sem komst loks í gagnið nú í sumar og menn höfðu beðið með óþreyju um árabil. Lofa skal það fyrst, sem vel er gert, sem er mikil aukning á sturtu í baði svo og veitingaaðstöðu í for- dyri, þótt nokkuð frumstæð sé. Annað er flest líkt og til bráða- birgða, en ekki í endanlegri gerð, og þannig er anddyrið of þröngt um sig og rými illa nýtt, lágt til lofts og lýsingu ábótavant. Af- greiðsla fer fram í sporöskjulaga glerbúri og er mjög vélræn — starfsfólk á mjög erfitt með að fylgjast með hveijir skila númerum og leigðum hlutum. Á og sennilega erfiðar með að átta sig á því, hvaða númer eru horfin að kvöldi dags, því hér er ekkert sýnilegt skipulag, og tilviljun ein ræður, hvaða klefa gesturinn fær. Mér hefur stundum þótt merkilegt, að allir klefar reyn- ast uppteknir þótt ekki virðist ýkja margir í laugunum sjálfum og þann- ig ekki samræmi á milli. Þá getur starfsfólkið ekki brugð- ið sér beint í afdrep, sem hlýtur að vera bagalegt á stundum. Það virð- ist og ei heldur una hag sínum nógu vel. Anddyri á slíkum stað á skilyrðis- laust að vera bjart og rúmt svo og vel búið að starfsfólki. Það á að bjóða gesti velkomna og búa yfir þokka og aðdráttarafli — vera líkast þéttföstu handtaki, um leið og inn er komið, og þó látlaust og án alls íburðar. Listaverk eftir ágætustu lista- menn þjóðarinnar eiga þar að prýða veggi og einnig að vera utandyra. Lakast er, að það rými, sem er fyr- ir hendi, er ver nýtt en skyldi. Þá hefur útisturtum verið fækk- að og átti maður einmitt von á öðru, því að undir þeim skolar maður af sér laugarvatnið áður en heim er haldið. Búningsaðstaðan er einn heil- mikill almenningur og miklu færri sérklefar en t.d. í gömlu laugunum, og svo eiga margir erfitt með að rata á rétt númer. Eiginlega voru allir að leita að klefum sínum fyrst í stað og var hér hent gaman að af fastagestum, sem jafnvel einnig ráku sig a þetta. Bagalegast er þó, hve vegalengd- irnar eru allar orðnar miklu meiri en áður, sem kemur berlegast fram þegar kalt er í veðri, og einnig hef- ur rými að baki heitu pottanna verið tekið undir göngubraut fyrir gesti útiklefanna, sem þó áður var eina afdrepið í rigningu og snjókomu. Húsameistarinn virðist hér hafa týnt áttum um veðráttu á íslandi. Þetta má til með að laga og færa í fyrra horf. Brýnt er og að leggja hitalögn undir gangbrautir því gróft saltið fer í senn illa undir fæti sem og með steinsteypuna. Loks má svo geta þess, að gangar að búnings- klefunum eru þröngir og dimmir, svo að rétt grillir í númer klefanna, sem maður hefur handa á milli. Eitt er það, sem allir verða að huga vel að, sem sækja sundstaði reglulega, og það eru fætumir, því gólf baðstaða eru yfirleitt morandi í sveppum. Hef ég ekki frekar en margur annar farið varhluta af af- leitri reynslu hér og nokkrum sinnum orðið að leita læknis vegna þess. Það er afleiðing gallaðs skipulags innra rýmis, frekar en það komi lágkúrulegum arkitektúmum beint við, að gestir hafa fengið þau vin- samlegu fyrirmæli að fara úr skónum, áður en inn í búningsklef- ana er gengið. Þeim er sem sagt ætlað að ganga á sokkaleistunum að búningsklefa sínum, safna í þá bleytu, óhreinindum svo og fóta- sveppum til að taka með sér heim! Þetta er svo sem allt í lagi með þá frumlegu nýjung því að maður tekur margt á sig, en það skapar þörf á eins konar skógæslu líkt og fatagæslu veitingastaða, og fyrir þá, sem er mjög annt um fótabúnað sinn og ganga ávallt í hreinum sokkum, mætti og hafa verzlun með hreina sokka í anddyrinu. Undan- farið hef ég óvenju oft rekist á fastagesti Sundlauganna í öðmm laugum borgarinnar, en sjálfur er ég vanur að fara í þær laugar, sem næst eru mér hveiju sinni, og ég á stundum víða erindi. Ekki veit ég, hveiju það sætir, en vonandi, að það sé einungis tilviljun. Mikil örtröð var við opnun við- byggingarinnar, forvitið fólk streymdi hvaðanæva og kom þá í Ijós, að vegalengdin frá inngangi að miðasölu er merkilega lítil, þann- ig að fljótlega var biðröðin komin undir bert loft. Fólk streymir í allt, sem nýtt er hérlendis, líkt og hamingjuna sé þar að finna og hvergi annars staðar, sem er afleitur misskilningur, en það er ekki til umræðu hér. En þetta er liðin tíð og aðsóknin er komin í svipað form og áður, virðist á engan hátt meiri, en jafn- vel minni á stundum. Einhvem veginn hefur laugin ekki það að- dráttarafl, sem ætti að vera, og hefur um margt glatað þeim inni- leika og þokka, sem hún hafði áður og þær gömlu höfðu í svo ríkum mæli. Fólk furðar sig á þessu, því þró- unin ætti einmitt að vera þveröfug, ef allt væri með eðliregum hætti. í laugarnar kemur fyöldi manna dags daglega til afslöppunar og endurnæringar og þetta fólk ber uppi starfsemi lauganna að miklu leyti en það er merkilega fátt fyrir þennan hóp gert. Laugamar eiga að vera heimur út af fyrir sig og fæst þar inni á að minna á pataldurinn og skvaldr- ið útifyrir. Því eiga þar almennar auglýsingar ekki heima en athug- andi væri að láta börn og listaskóla- nema skreyta grindverkin á nokkurra ára fresti. Hugtakið fyrirbyggjandi aðgerð- ir verður stöðugt áleitnara í allri umræðu um sjúkdóma, er á mann- inn heija, og hér er heilsuvemd efst á blaði, andleg sem líkamleg. Fátt styrkir betur og endurnærir en heimsókn í sundlaugar og sú hreyfing, er því fylgir, í formi sunds, leikfimi og ekki síst loftbaðs og öndunaræfinga. Fengur er að þessu öllu og mað- ur þakkar fyrir sig með virktum, en skilur um leið ekki, af hveiju umbúðimar em ekki betur hannað- ar. Sérstaklega þakkar maður fyrir þá tilhögun skaparans, að húsa- meistarar munu aldrei komast að við hönnun lofts og vatns, sem hér á landi er hreinna og tærara en' víðast hvar annars staðar í veröld-l inni. bAÐ ER EKKI AÐ ASTÆÐULAUSU . . . . að fagmaðurinn velur AIWA, AIWA eru elnfaldlega topp-tæki. Nú bjóðum við AIWA V-800 sam- stæðuna á sérstöku tilboðsverði. Verð áður kr. 69.000,- nú aðeins kr. 58.900 - Okkar kjör, 25% út, eftirstöðvar á átta mánuðum. NÚ GETUR RÚ EIGNAST AIWA (~) i, , i i r Kaaiooær nr. Ármúla 38 og Garðabæ. Símar 31133 og 651811 O Q tsrisas Súper-lúpuljós Sœnska Ijósakerfið fró ateljé Lyktan ab. ■ ■ Oúper-1úpuljós gefa þér nœr ótakmarkað frelsi til að skapa þitt eigið Ijósakerfi. Þú fœrð ekki aðeins góða lýsingu heldur gefa fallegu Súper-túpuljósin hýbýlum þínum smekklegan og fógaðan svip. Hœgt er að velja um nokkrar gerðir, ótal liti, kaupa stök Ijós eða samtengd meðtilheyrandi tengingum og beygjum, bœta inn í kösturum og upplýsingaskiltum eftir hentugleikum. Súper-túpuljósin eru einstök inni- og útiljós. Súper-túpuljós eru vinsœl hjó fyrirtœkjum og ekki síður ó heimilum. Hafnarhúsinu, Tryggvagötu 17 Sími 622434. “yrirtœki. Komum ó staðinn og gerum verðtilboð. í
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.