Morgunblaðið - 30.08.1988, Qupperneq 73

Ci-f 'MÖRGUNBLÁÐIÐ, Þ'RIÐJODAGUR gQ. ÁGÚST 1988
73
Bílarnir
flutu sem
korktappar
-sagði Valdimar
Steingrímsson
VALDIMAR Steingrímsson vega-
eftirlitsmaður var að koma að
bænum er hann sá skríðuna falla.
„Ég var aðganga frá bráðabirgða
göngustíg inní firði þegar ég sá
skriðuna falla og bílana fljóta sem
korktappa ofan á.“
Valdimar kallaði á konu sína í
gegnum talstöð til að athuga hvort
allt væri í lagi. Ég fór svo inn í fjörð
til að sækja son minn sem keyrði
lágheiðina og fór eins nálægt bænum
og hægt var. Skriður höfðu fallið á
veginn og gekk sonur minn yfir
þær. Þannig komust einnig fleiri
hingað í gær.
Valdimar sagði gífurlegt starf fyr-
ir höndum við að opna vegi. Tekist
hefði að opna lágheiðarmegin til
bráðabirgða. Enn væri fjöldi gatna
í bænum óruddar svo og vegir hinum
megin í fírðinum að ógleymdum veg-
inum í Ólafsíjarðarmúla
Er Morgunblaðsmenn bar að aðfaranótt mánudagsins, voru flest húsin umflotin vatni og dælur höfðu ekki undan.
Handmokstur dugir skammt gegn leðjunni og stórtækari tæki því
kærkomin við moksturinn.
Aðkoman skelfileg
- segir Halldór Blöndal
Hugsaði allan tímann
að þetta gæti ekki verið
- segir Bryndís Björnsdóttir
HALLDÓR BLÖNDAL, alþing-
ismaður, kom til Ólafsfjarðar
eftir hádegi í gær. „Aðkoman
var skelfileg og eignatjónið er
mikið. En það var rnikil mildi
að enginn skyldi slasast eða
deyja af völdum þessara nátt-
úruhamfara og fyrir það erum
við öll þakklát," sagði Halldór
í samtali við Morgunbiaðið.
„Gunnþór Sveinbjörnsson, skip-
stjóri, skaut mér til Ólafsíjarðar á
Sænesinu. Þegar ég kom þangað
eftir hádegi í gær hafði stytt upp,
en aðkoman var skelfileg. Mikil
eignaspjöll hafa orðið, sem í sum-
um tilvikum er hægt að bæta, en
í öðrum ekki. Þar má nefna lóðir
við húsin upp við Hlíðarveg, sem
hafa gjörsamlega eyðilagst, og
íbúamir hafa lagt mikla elju í
kannski svo áratugum skiptir,"
sagði Halldór.
„Strax og óveðrinu hefur slotað
verður auðvitað að heija endur-
reisnarstarfíð og meta skemmdir.
Og þá kemur til kasta Viðlaga-
sjóðs og þjóðfélagsins að leggja
hönd á plóginn með Ólafsfirðing-
um, eins og jafnan þegar mikið
tjón verður af völdum náttúruham-
fara,“ sagði Halldór Blöndal að
lokum.
BRYNDÍS Björnsdóttir sem býr
í því húsi við Hlíðarveg sem talið
er að verst hafi orðið úti í skriðu-
föllunum var ein heima með
tveggja mánaða gamlan son sinn
er fyrri skríðan féll hjá húsinu.
Það varð henni til happs að hún
kom svo seint út úr húsinu að
hún náði ekki lengra en út á
tröppur er skriðan skall hjá,
tvístraðist og féll sitt hvoru meg-
in við húsið. Segist Bryndís hafa
hugsað allan tímann að þetta
gæti ekki verið að gerast.
„Ég var í eldhúsinu sem snýr frá
hlíðinni og með útvarpið í gangi,
ég heyrði því seint í skriðunni, en
heyrði fyrst dynki og áttaði mig
þá strax á því hvað var að gerast.
Ég hljóp útá tröppur en komst ekki
lengra vegna aurs og gijóts. Fjölda
fólks bar þegar að til að athuga
hvort ekki væri allt í lagi með okk-
ur,“ sagði Bryndís.
Hún segist hafa haldið ró sinni
allan tímann og fljótlega farið aftur
inn í húsið enda áttað sig á að þar
væri þau óhult. Skömmu síðar yfir-
gáfu allir íbúar í hlíðinni heimili
sín. Skriðan fór inn í þvottahúsið
og bílskúrinn. En Bryndís segist
ekki geta gert sér grein fyrir hversu
miklar skemmdimar væru. Aðspurð
„Ég var stödd á efri hæðinni
ásamt dóttur minni þegar við heyrð-.
um skyndilega drunur. Okkur varð
litið út og sáum þá bílinn og lóðina
fara af stað,“ sagði Sigríður. Sig-
urður brá sér skömmu seinna út
ásamt fleirum þegar skriðan var
fallin til að moka aurnum burt.
Þeir voru nýkomnir inn frá því verki
þegar síðari skriðan féll. „Við stóð-
um alveg stjörf við stofugluggann
og horfðum á skriðuna steypast
niður hlíðina. En svo áttuðum við
sagðist hún ekki hafa óttast
snúa aftur heim, en sagðist pó
líklega verða hrædd ef það tæki að
rigna mikið aftur.
okkur á því að við urðum að koma
okkur frá glugganum," sagði
Sigríður. Nokkuð af vatni og mold
fór inn í húsið en hún sagði mokstj^
ur sonar síns án efa hafa forðað
frekari skemmdum.
Texti: Urður Gunnarsdóttir
Myndir: Þorkell Þorkelsson
Vegurinn um Múlann fór alveg í sundur og stórtækar vélar dugðu
þar lítið.
Aurskriðurnar eyðilögu nær alveg lóðirnar, sem þær fóru yfir og
verður mikið verk og tímafrekt að koma þeim í samt lag.
Margra mánaða
vinna framundan
-segir Sigríður Vilhjálmsdóttir
MÆÐGININ Sigríður Vilhjálmsdóttir og Sigurður Kristinsson búa
við Hombrekkuveg, en stærstu skriðumar féliu á garð þeirra. Var
um hálfs metra þykkt lag af aur í garðinum og fjöldi sjálfboðaUða
þar til að aðstoða þau mæðgin. Sigríður sagði það guðslán en taldi
margra mánaða vinnu við hreinsun framundan.