Morgunblaðið - 11.11.1997, Side 54

54 ÞRIÐJUDAGUR 11. NÓVEMBER 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Elskulegur eiginmaður minn,
GARÐAR H. SVAVARSSON
kaupmaður,
Vakurstöðum I,
Vopnafirði,
(Brekkubyggð 12, Garðabæ),
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur föstudaginn
7. nóvember.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Hulda Guðrún Guðjónsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir, tengda-
faðir, afi og bróðir,
HARALD G. HALLDÓRSSON
fyrrverandi tæknifulltrúi
hjá Pósti og sfma,
Stangarholti 24,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum að kvöldi 7. nóvember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Katrín M. Þórðardóttir.
t
Systir mín,
KRISTÍN GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Skiphyl,
Leifsgötu 7,
Reykjavík,
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur sunnudaginn 9. nóvember.
Elísabet Guðmundsdóttir.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
PÁLFRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Ásgarði 157,
Reykjavík
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju miðviku-
daginn 12. nóvember kl. 15.00.
Garðar Steinþórsson,
Hrönn Baldursdóttir,
Gunnar Steinþórsson,
Guðmundur Þór Steinþórson,
Davíð Steinþórsson,
Þröstur Steinþórsson,
Helga Stígsdóttir,
Vigfús Jónsson,
Guðrún Antonsdóttir,
Guðný Þorvaldsdóttir,
Ragnheiður Erlendsdóttir,
Margrét Benjamínsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær dóttir okkar og systir,
ÁLFHEIÐUR ÁSTMARSDÓTTIR,
Hraunteigi 19,
verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju á morg-
un, miðvikudaginn 12. nóvember, kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
barnaspítala Hringsins.
Ástmar Örn Arnarsson, Guðrún Björg Sigurbjörnsdóttir,
Björn Ástmarsson.
t
Inniiegar þakkir færum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og hlý-
hug við andlát og útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
GUÐMUNDAR KRISTINS AXELSSONAR,
Áshömrum 30,
Vestmannaeyjum.
Guð blessi ykkur öll.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
Lokað verður í dag, þriðjudag, vegna jarðafarar ÁSBJÖRNS
BJÖRNSSONAR.
Hringás,
Lansholtsvegi 84.
ASBJORN
BJÖRNSSON
-4- Ásbjörn Björns-
* son fæddist í
Kílakoti, Keldu-
hverfi í Þingeyjar-
sýslu, 30. júní 1951.
Hann lést á heimili
sínu 2. nóvember
síðastliðinn. Hann
var sonur hjónanna
Björns Þórarins-
sonar, f. 30.3. 1905,
d. 29.4. 1989, og
Guðrúnar Ás-
björnsdóttur, f.
7.12. 1924, d. 29.11.
1993. Ásbjörn var
yngstur fjögurra
systkina. Elstur var drengur
sem dó fárra mánaða gamall.
Ingveldur, f. 11. nóv. 1946, sam-
býlismaður hennar Páll Elísson.
Þórarinn, f. 13. mars 1949, eig-
inkona hans Jenný Stefánsdótt-
ir, f. 23. júlí 1951.
Ásbjörn kvæntist Kolbrúnu
Harðardóttur, f. 26.1. 1951, 12.
júní 1971. Foreldrar Kolbrún-
ar: Hörður Þor-
steinsson, f. 22.10.
1922, d. 26.5. 1977,
og Vigdís Ólafs-
dóttir, f. 29.8. 1916.
Börn Ásbjörns og
Kolbrúnar eru: 1)
Ásbjörn Ólafur, f.
30.9. 1970, sambýl-
iskona Árdís Árna-
dóttir, f. 4.9. 1965,
þeirra dóttir Stef-
anía Kolbrún, f.
30.5. 1994. 2) Heiða
Björk, f. 10.1. 1975,
sambýlismaður
Arnar Þór Hafþórs-
son, f. 11.5. 1974, þeirra dóttir
Bryndís María, f. 12.7. 1997. 3)
Hörður, f. 14.8. 1983.
Ásbjörn rak sitt eigið fyrir-
tæki frá 1983, sem er heild-
verslunin Hringrás, nú til húsa
á Langholtsvegi 84 í Reykjavík.
Utför Ásbjörns fer fram frá
Langholtskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fenp að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Góður drengur er allur. Það var
erfítt að sætta sig við þær fréttir
sem bárust okkur í júlí sl. um að
illvígur sjúkdómur heijaði á Bjössa
og honum líkt að taka þeim með
æðruleysi. Síðustu mánuðir hafa
verið mikil þrautaganga fyrir
Bjössa, og erfiðir tímar fyrir fjöl-
skyldu og vini. Þó að vitað hafi
verið í nokkurn tíma hvert stefndi
setur okkur hljóð þegar kallið kem-
ur. Ótal spurningar vakna sem eng-
in svör fást við. Það er alltaf erfitt
að sætta sig við það þegar fólk í
blóma lífsins er kallað burt yfir
móðuna miklu.
Bjössi var mjög yfírvegaður mað-
ur, réttsýnn og hafði mikla innsýn
í allt sem greip hug hans og var
alltaf jafn gaman og fróðlegt að
velta fyrir sér hinum ýmsu málefn-
um með honum. Ef vantaði ráðlegg-
ingar eða aðstoð var Bjössi alltaf
boðinn og búinn og án þess að vera
með neina ýtni hafði hann alveg
einstakt lag á að draga fram kosti
og galla viðfangsefnisins og sýna
það í nýju ljósi.
Bjössi var mjög iðjusamur og
afkastaði ótrúlega miklu á stuttri
ævi. Þegár hann og Kolla frænka
voru að bytja sinn búskap vann
hann sem verslunarstjóri hjá Kistu-
felli á daginn og keyrði leigubíl á
kvöldin og um helgar. Það leið ekki
á löngu áður en Bjössi stofnaði sitt
eigið fyrirtæki, Hringás, sem hann
rak og vann Iengst af einn í meðan
hann hafði heilsu til. Af framsýni,
öryggi og festu kom hann sér vel
fyrir á erfiðum markaði. Hann var
duglegur að fylgjast með nýjungum
og allri þróun í þeirri verslun sem
hann stundaði. Það var traust og
virðing sem einkenndi sambönd
hans við viðskiptavini sína.
Þegar hugsað er til baka fyll-
umst við þakklæti fyrir þau forrétt-
indi að hafa fengið að kynnast
Bjössa og eiga með honum og Kollu
ógleymanlegar samverustundir. Á
síðustu misserum hafði hann tekið
ástfóstri við Breiðafjörðinn og
keyptu þau Kolla sér sína eigin
eyju þar, Grímsey. í vor var hafist
handa við að reisa þar sumarbústað
og skildi hann risinn fyrir haustið.
Ekki vildi maður fyrir sitt litla líf
missa af þessum ferðum, því að
vera með Bjössa úti í náttúrunni
var eitthvað sem orð fá ekki lýst.
En því miður náði Bjössi ekki því
takmarki sínu að njóta þess að vera
í Grímsey, þessari náttúruperlu,
með fjölskyldu sinni.
Það er erfítt að setia sisr í spor
fjölskyldu Bjössa, sem í dag kveður
með söknuði góðan vin, eiginmann,
föður og afa. I sumar fjölgaði aftur
í Qölskyldunni þegar Bjössi og Kolla
eignuðust sitt annað bamabarn.
Það er sárt til þess að vita að litlu
stúlkumar tvær fái ekki að njóta
þess að kynnast afa sínum.
Elsku Kolla frænka, Ási, Heiða
og Hörður við vonum að guð gefí
ykkur styrk til að ganga í gegnum
þessa erfiðu tíma. Við viljum votta
ykkur, fjölskyldum ykkar og vinum
okkar dýpstu samúð.
Jón og Sigrún.
Þó svo að fólk sé undirbúið vegna
fyrirsjáanlegs andláts nákomins
ættingja eða vinar, kemur slík frétt
samt sem áður alltaf eins og þruma
úr heiðskíru lofti. Þannig var því
farið með okkur hérna fyrir vestan,
þegar hringt var og okkur tjáð að
Bjössi væri látinn. Þetta snerti okk-
ur djúpt og okkur varð hugsað til
þess hve miklu var ólokið af áform-
um þessa unga manns. Við minn-
umst jafnframt með þakklæti þeirra
samverustunda sem við höfum átt
og þökkum fyrir þær kringumstæð-
ur sem leiddu fjölskyldur okkar
saman.
Kynni okkar hófust þegar Vigga
frænka kom með ykkur á eyjamót
fyrir um það bil 10 árum. Kolla,
Bjössi og börnin þrjú höfðu búið sér
notalegt heimili í Klapparberginu,
þar sem ávallt ríkti glaðværð en
um leið alvara fyrir því sem verið
var að gera. Við höfum eytt mörg-
um ánægjustundum saman þar sem
hlutirnir voru ræddir og reyndist
einstaklega gott að leggja fyrir
Bjössa ýmiss konar dagleg vanda-
mál. Hann var sífellt úrræðagóður
og vildi ávallt leysa hvers manns
vanda. Þó svo að Bjössi væri ávallt
tilbúinn að aðstoða bæði með huga
og hönd, vildi hann sem allra minnst
kvabba á öðrum.
Fljótlega eftir okkar kynni tók
Bjössi og fjölskylda hans miklu ást-
fóstri við Breiðafjörðinn, en þaðan
er Vigga frænka, tengdamóðir
hans, ættuð. Fyrst komu ánægju-
legar heimsóknir í Hólminn og síðan
í Vinaminni í Flatey, þar sem Bjössi
og hans fólk lagði gjörva hönd á
uppbyggingu hússins.
Það var síðan í vor sem Bjössi
festi kaup á fallegri eyju þar sem
hann hugsaði sér að koma upp nota-
legu sumarhúsi fyrir sig og sína.
Bjössi var búinn að fara margar
ferðir um Breiðafjörðinn, bæði með
öðrum og eins undanfarið á sínum
eigin báti. Áhuginn á því sem fyrir
lá var auðsær og Bjössi var eftir-
tektarsamur og áhugasamur fyrir
öllum leiðbeiningum er varðaði
þetta framandi svæði.
Síðasta heimsóknin í eyjuna fal-
legu var farin í júnímánuði sl. til
bess að undirbúa bvera'ine'u sumar-
hússins. Þar var dvalið með vinum
og kunningjum við störf í yndislegu
veðri, í ferð sem seint líður úr minni.
Á þessum tíma kenndi Bjössi sér
meins sem að vísu var álitið annað
en í ljós kom. Það var síðan nokkr-
um vikum síðar sem sjúkdómurinn
illvígi uppgötvaðist. Tíminn leið
ógnarhratt og nú er þessi dagfars-
prúði drengur allur.
Endurminning ekki svíkur
atvik þegar burtu fykur.
Lifir hún sem lífsteinn ríkur,
lífið þar til frá oss víkur.
(B.H.)
Söknuðurinn og sorgin eru mikil.
Elsku Kolla, Ási, Heiða, Hörður og
aðrir aðstandendur. Við vottum
ykkur okkar innilegustu samúð og
óskum þess að góður Guð styrki
ykkur og styðji á þeim tíma sem
framundan er.
Pétur, Svana og börn.
Nú er skarð fyrir skildi í vina-
hópi okkar hjóna að Ásbirni Björns-
syni látnum. Hugprúður, hljóðlátur
og æðrulaus gekk hann á vit skap-
ara síns, svo langt um aldur fram
að mann setur hljóðan og spyr: Er
þetta réttlátt, hvað er rétt? Engin
fást svörin. Bjössi átti svo margt
til að lifa fyrir, kjarkmikla og sam-
henta fjölskyldu, gott skap og góð
samskipti við samferðamenn sína.
Síðastliðin ár höfum við átt
margar og góðar samverustundir
með þeim hjónum Kollu og Bjössa
ásamt börnum þeirra. Hvort heldur
voru helgarferðir í sumarhús, ferð-
ir um landið eða kvöldstund í
heimahúsi með þeim, fundum við
alltaf fyrir hlýju og vinsemd í okk-
ar garð frá Bjössa. Við höfðum
ráðgert fleiri ferðir. Meðal annars
ferð út í eyjuna þeirra Kollu og
Bjössa úti á Breiðafirði á „Hör-
munginni“, litla bátnum hans
Bjössa.
Á kveðjustund er okkur efst í
huga þakklæti fyrir það að hafa
fengið að kynnast Bjössa, þessum
trygga og góða vini okkar.
Við biðjum Guð að varðveita sálu
hans og styrkja eiginkonu hans,
börn, tengdabörn, aðrar ástvini og
síðast en ekki síst litlu sólargeisl-
ana, barnabörnin hans, litlar hnátúr
tvær.
í söknuði eigum við minningar
um góðan dreng.
Fanney og Þráinn.
Á allra heilagra messu sveiflaði
maðurinn með ljáinn orfi sínu á
enginu sem alltaf er.
Núna lá Ásbjörn vinur minn eftir
í skáranum. Við höfum þekkst tæp-
an áratug og þau kynni skilja eftir
minningu um góðan dreng.
Síðustu árin rákum við fyrirtæki
okkar, sem störfuðu á svipuðum
grunni, hvor í sínu lagi hlið við hlið
og reyndum í samstarfi að styðja
hvor annan og þar með að stækka
ánægðan viðskiptamannahóp.
I svona rekstri skiptir oft sköpum
að finna réttu leiðina. Með traustri
framkomu, glettni og góðu viti
sýndi Ásbjörn iðulega aðdáunar-
verða snilli.
Hann var sístarfandi og alltaf
tilbúinn að hjálpa þeim sem til hans
leituðu en stundum varð tíminn of
tæpur. Við áttum margar góðar
stundir saman og þá var Ásbjörn
fremur gefandinn en ég þiggjand-
inn.
Með þessum línum er ég að leit-
ast við að þakka þær góðu stundir.
Eftir standa ógerðir hlutir og
autt rúm Ásbjörns, sem nú er farinn
á besta athafnaskeiði lífsins, en
guðs vegir liggja ofar okkar.
Hans bíða nú vinir í varpa í ríki
Drottins, þar mun Ásbjörn eiga
góða heimkomu og andi hans mun
velja verðug viðfangsefni.
Kolbrún mín, sporin eru þung
þessa daga, en þú átt fjársjóð minn-
inga um vininn þinn besta.
Sami Ijósgeislinn skín í sálir ykk-
ar beggja. Við syrgjum í einlægni
og þökkum það góða en syrgjum
ekki of lengi. Birtan, gleðin og lífið
þarfnast okkar, Við Sigríður færum
bér OEf börnunum okkar dýpstu og-