Morgunblaðið - 19.02.1998, Side 34

34 FIMMTUDAGUR 19. FEBRÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
GUÐRÚN Birgisdóttir og Peter Máté fluttu lög eftir Atla Heimi Sveins-
son og féll tónlistin mjög vel að sögunni, segir í umsögn.
List fyrir börnin
Jarðfræði heimilisins
Morgunblaðið/Kristínn
MARGRÉT H. Blöndal sýnir í Galleríi Sævars Karls. „Mér flnnst hin
hulda saga hlutanna í kringum okkur svo heillandi.“
LEIKLIST
Geröuberg
DIMMALIMM.
Dagskrá fyrir börn.
Flyljendur: Guðrún Birgisdóttir,
flauta, Peter Máté, pianó og
Harpa Arnardóttir, leikari. Tónlist:
Atli Heimir Sveinsson. Gerðuberg,
17. febrúar.
ÞESSA dagana stendur yfír í
Gerðubergi sýning á myndskreyt-
ingum úr íslenskum barnabókum.
Sýningin er nýkomin til landsins
frá Kaþólsku akademíunni í Ham-
borg þar sem nýlokið er kynningu
á íslenskri barnamenningu. Gaman
er að skoða þessa sýningu sem gef-
ur góða hugmynd um þann fjöl-
breytileika og metnað sem ríkir í
bamabókaskreytingum á Islandi í
dag.
I tengslum við sýninguna gengst
Gerðuberg fyrir stuttri listadag-
skrá fyrir börn þar sem fléttaðar
eru saman fjórar listgreinar: bók-
menntir, leiklist, myndlist og tón-
list. Það er ævintýrið fallega um
Dimmalimm og svaninn eftir
Mugg sem dagskráin er unninn
upp úr. Enginn sérstakur höfund-
ur er skrifaður fyrir dagskránni,
né heldur leikstjóri, þannig að lík-
lega er hér um samvinnu þeirra
listamanna sem fram koma að
ræða.
Harpa Arnardóttir leikur
Dimmalimm og segir börnunum
söguna um leið og hinum fallegu
myndski'eytingum úr bók Muggs
er varpað upp á tjald á sviðinu.
Harpa fór fallega með hlutverk sitt
og náði vel athygli barna jafnt sem
fullorðinna. Sérstaka lukku vöktu
samskipti hennar og svansins (sem
láðist að geta hver stjómaði) og
ekki síður þegar hún valdi ungan
áhorfanda til að leika prinsinn á
móti sér.
Tónlist skipar veigamikinn sess í
sýningunni (sem reyndar hefur
undirtitilinn barnatónleikar) en
hún er öll eftir Atla Heimi Sveins-
son, spiluð á píanó og flautu af
þeim Peter Máté og Guðrúnu Birg-
isdóttur. Var flutningur þeirra fal-
legur og féll tónlistin einkar vel að
sögunni.
Þetta er dagskrá sem hentar vel
bömum frá þriggja ára aldri. Hún
tekur ekki nema um 20 mínútur í
flutningi þannig að þolinmæði
barnanna er ekki ofboðið, heldur
helst athygli þeirra óskipt frá upp-
hafi til enda. Næstu sýningar em í
Gerðubergi sunnudagana 22. febr-
úar og 1. mars.
Soffía Auður Birgisdóttir
í GALLERÍI Sævars Karls,
Bankastræti, stendur yfír sýning
Margrétar H. Blöndal. Verkum
sínum hefur Margrét lýst sem
jarðfræði heimilisins. Múrbrot,
gömul sængurver og rúmdýna sem
mótuð er af langri líkamslegu.
Lagskipt sykurform og gifs mótað
utan um litskrúðugar vatnsfylltar
blöðrur. Þetta em brothætt og for-
gengileg verk þar sem ummerki
tímans hafa verið dregin fram um
stund. Margrét lauk framhalds-
námi í myndlist við Rutgers há-
skóla í Bandaríkjunum á síðasta
ári. Þetta er fyrsta einkasýning
hennar hér heima að námi loknu.
Verk Margrétar era eins og
svipmyndir í rýminu. Hún vill að
þau beri ummerki hendingarinnar,
líkt og þau hafí vaxið út úr veggn-
um, upp úr gólfinu, eða fallið ofan
úr loftinu. Umfang þeirra nær frá
ystu mörkum heimilisins til þess
innsta. Nálægð líkamans er nánast
yfirþyrmandi í gamalli rúmdýnu
sem liggur á gólfinu fyrir miðju
salarins. Líkamsvökvar skilja eftir
teikningu í yfirborðinu og segja
mjög persónulega sögu. Verkin öll
keppast við að segja okkur sögu, -
sögu heimilishalds og ummerkja
sem við reynum að snyrta og fela
en tíminn leiðir smám saman í Ijós.
Sykur, dýnuver og blöðrur sem
tengjast tilteknum hversdagsat-
höfnum okkar hafa fengið nýja
ásjón. Þegar veislan er búin liggja
blöðmrnar loftlausar á gólfmu og
sætindin hafa skilið eftir sig klístr-
uð ummerki á borði og stólum.
Blöðrarnar eru fylltar vatni og
gegna nú hlutverki n.k. öfugra
móta í viðkvæmnislegum og tilvilj-
anakenndum gifsverkum þar sem
rétt glittir í litskrúðugt gúmíið
undan hvítu yfirborðinu. Sykurinn
er bræddur á eldavélahellunni og
það sem áður var létt og ljóst bull-
ar nú, kraumar og sýður, - og
verður að dökkum og þungum
formum. Efnið sjálft minnir á
hrafntinnustein og ávöl, lagskipt
formin má lesa eins og jarðvegs-
lög.,
„Eg var að hugsa um hvemig
veröldin getur skroppið saman í
rúmdýnuna sem verður eini sam-
skiptaaðilinn og tekur endalaust á
móti. Mér finnst hin hulda saga
hlutanna í kringum okkur svo
heillandi, þ.e. hvað á sér raunvera-
lega stað bakvið hina fínpússuðu
og tandurhreinu veggi okkar. Allir
þessir endalausu blettir sem alltaf
er verið að reyna að þvo í burtu, -
því þeir eiga að vera huldir. En
undir niðri kraumar svo og bullar.
Og í svefnrofunum missum við
stjórnina á sótthreinsunarpúkan-
um sem vill halda öllu hreinu og
fáguðu og út seytla vökvar, - hlé-
drægt tákn um tilverana,“ segir
Margrét. „Sykurinn er lagskiptur
og hvert lag inniheldur ákveðna
sögu. Ef til vill örlar á einhverri
eftirsjá, - það þarf ekki að vera
eftir stóran atburð en a.m.k. stað-
festing á lífi.“
Verkunum er alls ekki ætlað að
vera varanleg. „Eg hefði svo auð-
veldlega getað blandað öðram efn-
um í sykurinn til að tryggja varan-
leika hans. En þá hefði ég verið að
svindla. Það er mér mjög mikil-
vægt að sykurinn er heill í gegn
sem gerir það um leið að verkum
að ég missi stjórnina og verkið
verður háð umhverfi sínu t.d. hita-
breytingum og raka,“ segir Mar-
gi’ét. „Óll verkin byggjast á löngu
ferli en ég get aldrei vitað ná-
kvæmlega hvernig þau koma til
með að líta út. Stundum kemst leki
í mótið svo hnúður myndast og
stundum brotnar formið þegar ég
losa mótið. En ég reyni að gera til-
viljanirnar hliðhollar mér.“
Bandaríski listfræðingurinn Eva
Heisler hefur ritað um verk Mar-
grétar á ensku og er hluti greinar-
innar þýddur í sýningarskrá. Hún
rekur m.a. eina bemskuminningu
Margrétar um tyggjóklessu undir
eldhúsborði ömmu sinnar og teng-
ir við verk hennar þar sem Mar-
grét leitast við að draga fram slík
tilviljanakennd ummerki. „...Og á
sama hátt og stöðugt verður að
hlúa að heimilishaldinu til þess að
það grotni ekki niður búa verk
Margrétar yfir fallvöltum eigin-
leikum...“.
Sýningin stendur yfir til 14.
mars.
Leik-
félagið
æfir Sex
í sveit
LEIKFÉLAG Reykjavíkur
frumsýnir um miðjan mars á
Stóra sviði Borgarleikhússins,
verk eftir Marc Camoletti, Sex í
sveit. Verkið er í þýðingu Gisla
Rúnars Jónssonar í leikgerð
Robins Howdon.
í kynningu segir, að verkið
Ijalli um það, er frú ein hyggur
á heimsókn til móður sinnar og
eiginmaðurinn býður hjákonu
sinni og vini sínum til helgar-
dvalar. Eiginkonan og hættir
hins vegar við að fara og
margfaldur misskilningur
verður til.
Marc Camoletti er fæddur í
Genf 1923 og sló fyrst í gegn í
París árið 1958 með farsanum
La Bonne Anna. Sýningarnar
urðu rúmlega 1.200 og enn vin-
sælli varð farsinn Boeing -
Boeing, sem var frumsýndur
1960 og kvikmyndaður þar sem
þeir Jerry Lewis og Tony Curt-
Löggur á
móti löggum
KviKrvivrvims
Rngnbuginn
og liaugarásbfú
COPLAND ★★
Leikstjóri og handritshöfundur:
James Mangold. Aðalhlutverk: Sylv-
ester Stallone, Harvey Keitel,
Micheal Rapaport, Robert De Niro,
Ray Liotta, Cathy Moriarty og Anna-
bella Sciorra. Miramax. 1997.
ÞAÐ er ekki allt sem sýnist í bæn-
um Garrison í New Jersey, þar sem
löggur af strætum New York borgar
hafa sest að með fjölskyldur sínar til
að búa við öryggi. Þessir laganna
verðir er spilltir og víla ekki fyrir sér
að drepa hver annan ef svo ber und-
ir. Lögreglustjórinn í þessu löggu-
landi er Freddy, gömul hetja sem
missti heyrn á öðru eyra við það að
bjarga ungri stúlku frá drukknun.
Hann er of linur við þessa þrjóta
sem fyrst og fremst ógna sjálfir því
öryggi sem þeir kusu að búa við. Svo
fer að Freddy óttast um framtíð
bæjarins.
Helsti galli þessarar kvikmyndar
er að hana vantar einhvem sannan
og persónulegan tón. Það er frábært
að geta hrúgað öllum Scorsese-leik-
urunum og öðrum kvikmyndastjöm-
um saman í eina mynd og tala um
spillingu innan löggunnar. Leikar-
arnir eru fínir eins og búast mátti
við, þótt enginn þeirra sé að gera
nýja hluti. Handritið er hinsvegar
hvorki jafnsterkt og ætlunin var, né
nógu markvisst; allir svíkja alla á
alla mögulega vísu og hvað svo? Er
boðskapurinn að enginn sé yfir lög
og rétt hafinn, og það eigi líka við um
löggur? Það vissum við nú öll.
Lögguland er önnur kvikmynd
leikstjórans James Mangold, sem
virðist upptekinn af undirmálsmönn-
um. Sú fyrsta hét Heavy og fjallaði
um feita strákinn Victor sem bakaði
flatbökur og gat ekki margt annað.
Hér er aðalsöguhetjan luralegi lög-
reglustjórinn Freddy sem er svolítið
seinn að hugsa. Það er fallega gert af
Mangold að gefa Stallone tækifæri
til að sýna hvað í honum býr sem
leikara. Eg held reyndar að hann
geti gert ágæta hluti, en hér er leik-
stjómin frekar ýkt og Stallone verð-
ur einum of þumbaralegur.
Þótt kvikmyndin Lögguland hefði
mátt vera ferskari og bjóða upp á
eitthvað nýtt og skemmtilegt, þá má
alltaf fara í bíó til þess eins að sjá
góða leikara standa sig prýðilega.
Hildur Loftsdóttir
Ljósmynd/Guðmundur Ingólfsson
INGIBJÖRG Bjarnadóttir, Stefanía Adolfsdóttir, Steinþór Sigurðsson,
Gísli Rúnar Jónsson, Rósa Guðný Þórsdóttir, Valdís Gunnarsdóttir,
María Sigurðardóttir, Bjöm Ingi Hilmarsson, Þórhildur Þorleifsdóttir,
Hafliði Arngrímsson, Eliert A. Iugimundarson, Edda Björgvinsdóttir
og Halldóra Geirharðsdóttir æfa leikritið Sex í sveit.
is léku m.a. Marc Camoletti hef-
ur síðan skrifað fjöhla gaman-
leikja. Hann skrifaði Sex í sveit
árið 1988 og eins og aðrir gam-
anleikir hans hefur verkið verið
sett upp víða um heim og m.a.
verið á fjölunum í London í yfír
sex ár.
Leikendur eru Björn Ingi
Hilmarsson, Edda Björgvins-
dóttir, Ellert A. Ingimundarson,
Gísli Rúnar Jónsson, Guðlaug
Elísabet Ólafsdóttir og Hall-
dóra Geirharðsdóttir. Hljóð sér
Baldur Már Amgrímsson um,
lýsingu annast Elfar Bjarnason,
búninga Stefanía Adolfsdóttir,
leikmynd Steinþór Sigurðsson
og leiksfjóri er María Sigurðar-
dóttir.