Morgunblaðið - 19.02.1998, Blaðsíða 52

' 52 FIMMTUDAGUR 19. FEBRÚAR 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EGGERT ÓLAFSSON
frá Höfnum,
til heimilis á Háteigi 18,
Keflavík,
lést á Landspítalanum þriðjudaginn 17. febrú-
ar.
Útförin auglýst síðar.
Ingi Eggertsson,
Ásbjörn Eggertsson,
Ólafur Eggertsson,
Signý Eggertsdóttir,
Páll Sólberg Eggertsson,
Sigurður Ragnar Magnússon,
Ágústa Halla Jónasdóttir,
Jenný Karitas Ingadóttir,
Kristjana Gísladóttir,
Páll Bj. Hilmarsson,
Kristjana Margrét Jóhannesdóttir,
Magnea Grétarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elsku faðir okkar, sonur minn og afi,
HRAFNKELLB. GUÐJÓNSSON,
er látinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Helga Eyja Hrafnkelsdóttir,
Guðmundur Óli Hrafnkelsson, Ragnheiður Ólafsdóttir,
Guðjón Guðmundsson,
Guðmundur Ragnar Guðmundsson,
Vigdís Lilja Guðmundsdóttir.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
BALDVIN PÁLMASON
húsasmiður,
Álfabyggð 1,
Akureyri,
lést á dvalarheimilinu Hlíð aðfaranótt miðviku-
dagsins 18. febrúar.
Valgarður Baldvinsson, Sigrún Björgvinsdóttir,
Gunnar Ingvi Baldvinsson, Jónína Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma,
ELISABETH CLAUSEN
(LÍSA),
Fannafold 71,
Reykjavík,
er látin.
Jaröarförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykja-
vík fimmtudaginn 26. febrúar kl. 15.00.
Þór Clausen, Sólbjörg Harðardóttir,
Hörður Fannar Þórsson.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
PÉTUR SIGURÐSSON,
Hrólfsskála,
Seltjarnarnesi,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir mánudaginn 9. febrúar.
Útför hans fór fram í kyrrþey frá Dómkirkjunni í Reykjavík föstudaginn
13. febrúar.
Alúðarþakkir færum við öllum þeim, sem heiðrað hafa minningu hans og
sýnt okkur samúð með hlýhug og góðum kveðjum.
Ebba Paludan-Múller,
Ólafur Pétursson, Sigurður Pétursson.
t
Elskuleg dóttir okkar, móðir og eiginkona,
ÁSLAUG KÁRADÓTTIR,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 17. febrúar sl.
Fyrir hönd aðstandenda
Kári Tryggvason,
Úlfhildur Dagsdóttir,
Margrét Björnsdóttir,
Erlendur Lárusson.
HALLDORA
BJARNADÓTTIR
+ Halldóra Bjarna-
dóttir fæddist í
Stykkishólmi 19.
nóvember 1911. Hún
lést á Landspítalan-
um 28. janúar síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Bjarni Júlíus Krist-
jánsson, ættaður af
Skógarströnd, og
Elísabet Hildur
Gísladóttir frá
Vatnabúðum í Eyr-
arsveit. Þau bjuggu
allan sinn búskap í
Stykkishólmi. Hall-
dóra var næstelst af níu systkin-
um. Þau voru: Katrín, Lena,
Laufey, Ásta eldri, Ásta yngri,
Hansina, Elís og Sigurður. Nú er
Hansfna ein á lífi.
Eiginmaður Halldóru var Lár-
us Eyjólfsson frá Bjameyjum á
Breiðafirði, hann er látinn fyrir
allmörgum ámm. Þau eignuðst
fimm börn. Þau em: 1) Elísabet
Nú þegar hún Halldóra frænka
mín er fallin frá langar mig til þess
að minnast hennar með örfáum
orðum. Dóra frænka, eins og við
systkinin kölluðum hana alltaf, bjó í
Stykkishólmi þegar ég man fyrst
eftir mér. Hún var móðursystir mín
og samgangur milli heimilanna eðli-
lega mikill. Sambandið rofnaði alls
ekki þótt þau Lárus flyttust til
Reykjavíkur. Marga nóttina feng-
um við að gista hjá þeim og var það
alltaf auðsótt, þótt stundum væru
nætumar fleiri en ein og fleiri en
tvær. Það var gaman að heimsækja
Dóru. Hún var vel gefin og fróð um
ýmsa hluti. Hún hafði brennandi
áhuga á þjóðmálum og lá ekki á
skoðunum sínum ef því var að
skipta. Hún var stálminnug og var
ekki að finna að minnið hefði neitt
dofnað þótt árunum fjölgaði. Dóra
var dugleg að ferðast og líklega
hefur það verið með því skemmti-
Guðrún, hennar
maður var Bergur
Olafsson, en hann er
látinn. Þau áttu einn
son. 2) Jón, sem lést
fyrir aldur fram. 3)
Eyjólfur, hans koma
er Hildur Ólafsdótt-
ir. Eyjólfur á þrjú
börn. 4) Bára, henn-
ar maður er Helgi
Steinar Karlsson og
eiga þau þrjú börn.
5) Lára, hennar mað-
ur er Fred Dunham
og eiga þau tvö börn.
Halldóra og Lárus
hófu sinn búskap í Flatey á
Breiðafirði og fluttu þaðan til
Stykkishólms. Þar bjuggu þau í
nokkur ár og fluttu siðan til
Reykjavíkur þar sem þau bjuggu
síðan. Halldóra vann í mörg ár
hjá Bæjarútgerð Reykjavíkur.
Útfór Halldóru fór fram í
kyrrþey frá Fossvogskapellu 5.
febrúar.
legra sem hún gerði. Hún hafði af-
skaplega gaman af að segja ferða-
sögur þegar tóm gafst til og endur-
lifði þá þessa skemmtilegu daga,
sem hún hafði átt á ferðum sínum.
Þær systur, Dóra og Hansa, fóru
saman í ferðalög bæði utanlands og
innan. Annað áhugamál átti Dóra,
en það var knattspyma. Hún horfði
á flesta leiki, sem sýndir voru í
sjónvarpinu, og vissi allt um þá
kappa sem þar áttust við. í seinni
tíð var ítalska knattspyrnan greini-
lega efst á vinsældalistanum.
Dóra hafði alla tíð sterkar taugar
til æskustöðva sinna. Hún fylgdist
vel með fréttum úr Stykkishólmi og
tók þátt í starfsemi Breiðfírðingafé-
lagsins sér til mikillar ánægju.
Fjölskyldan hennar Dóru saknar
nú sárt ástríkrar móður og ömmu.
En minningin um góða konu lifir í
hugum þeirra sem kynntust henni.
Það er víst að hún hlýtur góðar við-
SIGRÍÐUR
GUÐBRANDSDÓTTIR
+ Sigríður Guðbrandsdóttir
fæddist á Vogalæk á Mýrum
18. mars 1926. Hún lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur 6. febrúar síð-
astliðinn og fór útför hennar
fram frá Fossvogskirkju 16.
febrúar.
Elsku Sigga. Þegar ég frétti af
andláti þínu varð ég harmi slegin.
Sennilega trúi ég um of á læknavís-
indin. Núna reyndust þau mega sín
lítils frammi fyrir æðri máttarvöld-
um. Otal minningar þjóta í gegnum
hugann. Elsku Sigga mín, ég á þér
svo mikið að þakka. Þú varst mér
eins konar fósturmóðir. Þegar
mamma mín þurfti að leggjast inn á
spítala og dveljast þar langdvölum
var ég sett í fóstur til þín og Valda
frænda á Lynghagann. Þótt íbúðin
á Lynghaganum hafi aðeins verið
þriðjungur af stærð framtíðarhús-
næðis ykkar á Staðarbakkanum og
þið Valdi með ykkar stóru fjöl-
skyldu, þá upplifði ég aldrei nein
þrengsli, hvað þá að ég væri fyrir.
Mér leið alltaf sérstaklega vel hjá
ykkur. Valdi frændi vann mjög
mikið, þess vegna lenti uppeldi mitt
mest á þér. Eg man sérstaklega
eftir því er þú fórst með mig niður í
Miðbæjarskóla að hitta kennarann
minn í fyrsta skipti. Hvað þú varst
glæsileg keyrandi á eigin drossíu
og hvað ég var montin að sitja við
hlið þér á leiðinni. Þetta var stórt
skref fyrir litla stúlku og þú varst
mjög uppörvandi. Ég naut góðs af
handlagni þinni. Ég man enn eftir
árshátíðarkjólnum sem þú saumað-
ir á mig í gaggó. Hann sló aldeilis í
gegn. I seinni tíð varstu mér svo oft
innan handar með minn eigin
saumaskap. Þegar ég var að trúa
þér fyrir mínum framtíðardraum-
um eða vandamálum þá tókst þér
alltaf einhvem veginn að setja þig í
spor mín án þess að missa yfirsýn.
Þú hefur greinilega einhvern tíma
„lesið vel heima“, því ég kom aldrei
að tómum kofunum hjá þér. Ég átti
bandamann þar sem þú varst. Ein-
hvern tímann deildum við maður-
inn minn í návist þinni og sóttist
hann eftir stuðningi þínum við sinn
málstað. Það stoðaði hann lítið því
þú stóðst með mér, brostir og gerð-
ir honum skýrt grein fyrir því að nú
væri ég á heimavelli og fyrir hann
við ofurefli að etja. Þetta var mér
afar mikilvæg viðurkenning af
þinni hálfu. Elsku Sigga mín. Það
er svo margt sem ég á þér að
þakka. Ég vona svo innilega að þú
vitir það. Það var nefnilega svo
margt sem við áttum eftir að ræða
er þú varst svona óvænt kölluð
burt. Með þessum orðum vil ég
reyna að koma á framfæri þakklæti
mínu til þín. Elsku Valdi, Gerður,
Bubbi, Júlla, Atli og fjölskyldur. Ég
veit að ykkar missir er mestur.
Megi ljúfar minningar um frábæra
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordper-
fect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem
viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
tökur í nýjum heimkynnum. Hún
kvaddi þennan heim eins og hún
lifði lífinu; án þess að mikið gengi á,
og það er huggun harmi gegn að
dauðastríðið varð ekki langt. Ég
kveð Dóru frænku fyrir hönd okkar
systra, með þakklæti fyrir allt, og
sendi fjölskyldu hennar innilegar
samúðarkveðjur.
Ólöf Markúsdóttir.
Á fallegum miðvikudagsmorgni
28. janúar síðastliðinn sátum við
móðir mín við eldhúsborðið hennar
í Vestmannaeyjum í glaðlegu rabbi
er Eyjólfur hringdi í mig og til-
kynnti mér lát móður sinnar.
Breyttist gleðin í sorg, sorg við að
missa góða vinkonu.
Þótt við Halldóra höfum ekki
þekkst í áraraðir þá myndaðist
samt ótrúlega gott samband okkar
á milli sem byggðist á vináttu, trún-
aði og trausti. Við áttum ýmis
leyndarmál saman. Ég minnist sér-
staklega sumarsins 1996 er Hall-
dóra og Hansína systir hennar
komu í heimsókn til okkar Eyjólfs á
okkar heimili vestur á Grundar-
fjörð.
Eyjólfur var upptekinn í vinnu
allan daginn svo að við vorum mikið
þrjár saman. Það var oft slegið á
létta strengi og mikið spjallað. Sér-
staklega naut ég þess að keyra með
þær um Snæfellsnesið. Þær fræddu
mig mikið og dásamlegt þótti mér
að sjá hvað þær nutu þess að koma
á fornar slóðir og rifja upp
æskuminningamar. Þessar stundir
voru mér afar kærar.
Ég kveð hér góða vinkonu með
söknuði og bið almættið að taka
hana í faðm sinn.
Mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur sendi ég til bama hennar, því ég
veit hversu ómetanlegt er að eiga
góða móður. Einnig sendi ég öllum
ættingjum innilegar samúðarkveðj-
ur.
Sofðu vært hinn síðasta blund,
uns hinn dýri dagur ljómar,
drottins lúður þegar hljómar.
Hina miklu morgunstund.
(V. Briem.)
Hildur Ólafsdóttir.
eiginkonu, móður, ömmu og
langömmu hjálpa ykkur í sorginni.
Innilegar samúðarkveðjur til ykkar
allra.
Ásdís.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Elsku Sigga. Ég þakka þér fyrir
alla umhyggjuna, greiðviknina og
ræktarsemina við mig, börnin mín
og barnabörn á liðnum árum. Það
er vel við hæfí á þessari stundu að
vitna í ljóð góðs vinar sonar míns
sem hann orti til ömmu sinnar:
Þú varst amma þessi þjóð,
þungt og stuðlað stóð þitt Ijóð
ogstendurumárog daga.
Vinir guðs þér verði nær
er þú ferð sem aftanblær
með auðinn úr þínu hjarta.
(Bergsveinn Birgisson)
Elsku Valdi, börn, barnaböm,
barnabarnaböm og aðrir aðstand-
endur. Ég votta ykkur mína dýpstu
samúð.
Far þú í Mði,
Mður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
GekkstþúmeðGuði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hþóta skalt.
(V. Briem.)
Bryndfs D. Björgvinsdóttir.