Skírnir - 02.01.1848, Qupperneq 48

50
og eigi fara ab neinum lögum. Hann sagbi, aí>
enginn hlutur skyldi koma sjer til aí) einskoríia kon-
ungsvaldib; því ab hann sœktist eigi eptir þýbingar-
lausum vinsældum; hann sœktist einungis eptir a&
fullnœgja skyldum sínum, og verbskulda þakklæti
þegna sinna, þótt hann svo aldrei fengi þab. Hann
sagbi, ab sjer virtist dagblöbin hafa nœga orsök til
ab hvetja menn til þakklátssemi vi& sig, því ab þau
hefbu honum mikib ab þakka. Hann kvabst bera
þab traust til þingmanna, ab þeir mundu eigi láta
glepja sjónir fyrir sjer, og hvab sem hver segbi um
sig, kvabst hann verba ab segja þeim, og stób hann
þá upp, uab hann og ættmenn hans allir mundu
þjóna drottni.” Margt annab sagbi konungur þessu
líkt, og má sjá á orbum hans, ab hann hefur jiótzt
gjöra betur, en hann var skyldur til, og vonabist
eptir, ab þegnar sínir mundu kunna sjer miklar
þakkir fyrir gjöf sína; en fulltrúum virtist, sem
Prússar hefbu fengib litlu meira frelsi en ábur, og
tóku j>ab fram í ávarpi sínu til konungs, ab Jiessu
helbi þeim þegar verib heitib árib 1823, og ab ]>eir
vonubust eplir, ab þeir mundu fá meira frelsi seinna
/
meir. A þingi þessu voru ýms merkileg mál rœdd;
þar á mebal var þab, ab breyta skipun abalþingsins
í ýmsum greinum. Tók konungur eigi fyrir jivert,
ab gjöra þab, og lofabi, ab íhuga ]>ab vandlega.
Annab merkilegt mál, er konungur fjekk þing-
mönnum til íhugunar, var frumvarp nokkurt um
Gybinga. I löudurn Prússakonungs búa margir Gyb-
ingar, einkum í Pósen; hafa ab undanförnu margar
tilskipanir verib samdar um ]>á, og ýmislegar eptir
því, í hverju fylki þeir hafa búib. Nú vildi Prússa-