Skírnir - 01.01.1874, Blaðsíða 24

24
ALMENN TÍÐINDI.
handa prestaskóla einum í bisknpsdæmi hans. — þá eru forn-
trúarmenn iíka farnir aS láta talsvert á sjer bera í Sviss.
Hálfum mánuBi eptir fundinn í Konstanz, sem á8ur er getiö,
áttu fulltrúar frá 38 fornkaþólskum söfnuSum þar i landi mót
meS sjer i Olten i Solothurn. J>eir nrSu ásáttir um, aS rjettast
væri aS búa til nýja kirkjustjórnarskipun handa allri Sviss;
skyldi nefnd manna, lærSra og leikra, hafa yfirstjórn þjóSkirkj-
unnar, en páfi koma þar hvergi nærri. Enn var það ráS þeirra,
aS leggja skyldi niSur latínu i kirkjum og hætta aS fylla þær
meS viShöfn og skrauti, sem títt er meS kaþólskum mönnum,
banna syndalausnarsölu og Pjcturspeningagjafir, fækka hjúskapar-
meinum, minka helgigöngur og pílagrímsferSir, hætta göfgun
belgra mynda og þar fram eptir götunum. Fyrir jólin í vetur
ritaSi páfi öllum biskupum sínum umburSarbrjef og fór þar meSal
annars harla ófögrura orSum um háttalag stjórnarinnar í Sviss.
Hún ljet sjer eigi bylt viS verSa, en gerSi orS erindreka sínum
í Vatikani, aS hann þyrfti ekki aS vera þar lengur, og fjekk
legáta páfa í Bern passann sinn. — AS því sem gjörzt hefir meS
páfaliSum og andvígismönnum þeirra annarstaSar en nú hefir
ritaS veriS, kveSur minna, og látum vjer þess hjer ógetiS.
Af því er nú hefir sagt veriS mun lesendum vorum skiljast,
aS um mikiS sje aS tefla þar sem þeir eigast viS, páfinn og
óvinir hans. Má og vera aS sumum þyki sem eigi sje örvænt,
aS bjer fari í hönd svipuS tíSindi þeim, er gjörSust fyrir þrem
öldum siSan, aS þeir Lúter og hans fjelagar hjuggu hiS mikla
skarS í borgvirki páfadómsins. En ekki mun þó því aS fagna.
Bismarck er enginn Lúter, eSa „Móses kristninuar á vorri öld“,
sem sum þýzk blöS eru farin aS kalla hann. Hann má ekki
vita neinn drottinn sjer jafnsnjallan innan endimarka hins mikla
ríkis, er hann hefir komiS fótum undir. Nú er hiS kaþólska
kirkjuvald eitt eptir, og er aS reyna aS standa honum á sporSi;
þaS verSur því aS þoka úr sessi. Bismarck hirSir alls ekki
um, þótt höggiS lenda líka á hinni kirkjunni. ViS síSustu lög
hans bíSur kirkjuvald prótestanta ekki stórum minni hnekki
en páfadómurinn. Fyrir þá sök er þaS meSfram, aS keisari er