Skírnir - 01.01.1874, Blaðsíða 65

athæfi einvaldsmanna.
65
hervörzlum síSan ófriSinn. þeir Broglie voru jafnvel eigi betri
en svo, aS þeir fóru aS láta embættismenn sína útum land
reyna til aS múta blöSum þar til hollustu vi8 sig, en fjand-
skapar við þjóSvaldsstjórn. Gambetta hafSi krækt j brjef þessa
efnis frá innanríkisráSgjafanum, Beulé, til allra fylkjastjóra í
landinu, fór meS þaS á þing og las þaS þar upp í heyranda
hljóSi, og ljet fylgja ónotalegar hnútur handa stjórninni. SagSi,
aS nú kastaSi tólfunum, því aS þetta væri sama aSferSin og
keisarastjórnin hefSi haft forSum daga, og þeir Broglie og Beulé
hefSu þá vítt vægSarlaust; nú væru þeir farnir aS stela frá
henni. Thiers haf&i kallaS Broglie í rimmunni viS hann 24.
maí skjólstæSing keisaraflokksins, enda var mikiS hæft í því,
því aS Rouher var þaS og enginn annar, er ráSin hafSi á lagt til
aS steypa Thiers. þetta var þó enn verra. Vörnin frá Beulé
varS bæSi lin og ófimleg, en þaS stóS ekki á neinu, því aS
stjórnin hatSi nú alltaf nógan afla móti vinstrimönnum, hvaS
sem upp var boriS. Stjórn þeirra Broglies var jafnvel svo
grimm þjóSvaldsmönnum, aS hún ljet blöS sín bera hróp og
níS á Thiers, einungis fyrir þá sök, aS hann var sá er mest
hafSi haldiS þjóSstjórninni á lopti, og ekki leiSzt almenningi
aS láta mikiS á því bera, aS sjer væri þjóSstjórn geSfelldari
en annab stjórnarfyrirkomulag. Annars voru þeir Gambetta
og hans liSar nú svo hyggnir, aS þeir sneiddu hjá öllum æsing-
um og ólátum , og báSu sveitunga sina útum land allt aS
hafa sem hægast um sig, svo stjórnin fengi ekki neina átyllu til
aS þrífa til þeirra valdshendi. Aptur á móti voru klerkar og
þeirra vinir í mesta gengi hjá hinni nýju stjórn, og komu svo
ráSum sínum viS hana, aS fariS var aS taka í mál aS fara meS
her á hendur Itölum og vinna aptur landiS undir hinn heilaga
föSur. Flestallir einvaldsmenn sáu þó brátt, aS slíkt var hin
mesta fásinna, og urSu klcrkavinir aS láta sjer lynda aS prjedika
pilagrímsgöngur á helga staSi víSsvegar um Frakkland, til þess
aS biSja þar fyrir blessuSum páfanum og endurreisn veraldar-
ríkis hans, og jafnframt fyrir endurlausn Frakklands undan oki
vantrúar og guSleysis. Pílagrímsgöngum þessum fylgdu miklar
Skírnir 1874.
5