Skírnir - 01.01.1874, Blaðsíða 79

AF STJÓRNARATFERLI ÞEtRRA BROGLIES.
79
á keisarastól á Frakklandi; en nú er svo komi8, aS fjölda fólks,
einkum til sveita, er fariS aS langa aptur i kjötkatlana á keisara-
öldinni. faS ber opt viS, aS menn úr liSi keisara-sinna verSa
fyrir þingkosningum. þeir eiga og kænan fyrirliSa og öruggan,
Jmr sem Rouher er, varakeisarinn, er hann var kallaSur fyrrum.
Napóleon keisarafrændi hefir nú gengiS úr skiprúmi frá honum,
og ætlar aS róa sjer á hát, og freista ef hann mætti ná veiS-
inni frá frænda sinum, keisarasyni, og verSa sjálfur keisari.
Hann er nú seztur aS í París aptur. En hætt er viS aS hon-
um verSi eigi fengsamt. ' Hann hefir ætíS veriS nokkuS
bráSskeyttur og flysjungslegur, og fáir hafa neina trú á hon-
um. Um Svía er svo sagt í fornum sögum, aS þeir „kenndu
þaS Frey, aS þá var ár um öll lönd“. Líkt fer Frökkum nú
þá rekur minni til mikiliar hagsældar í landinu um daga Napó-
leons þriSja, og þakka honum hana, enda hafa þeir og nokkuS
til síns máls, er á þaS er litiS, aS öflug stjórn er jafnan ómiss-
andi til blómgunar og þrifa hverju landi, og þaS var keisara-
stjórnin. J>etta, sem hjer er sagt, á þó varla heima um aSra en
hændur og sumt fátækt verkmannafólk, er Napóleon hafSi jafnan
einhver ráS aS útvega vinnu; en þaS eru níu tíundu hlutar
alls fólks í landinu, og munar heldur en ekki um þaS. En
svo er þessu fólki annars vegar ekki úr minni liSinn hernaSur
Napóleons, og viS hernaS er því jafnan mjög illa, sem von er,
því aS hann kemur jafnan harSast niSur á hændum og verk-
mönnum; og þaS ríSur baggamuninn svo, aS þessu fólki er nú
fariS aS lftast langhezt á þjóSvaldsstjórn. þetta sýna kosning-
arnar bezt. Á keisaraöldinni reyndust bændur optast svo
ístöSulitlir og grunnhyggnir, aS þeir ljetu embættismenn keisar-
ans hafa sig til aS kjósa ekki aSra en þá er honum líkaSi.
Nú er svo aS sjá, sem þeir sjeu vaxnir upp úr slíkum fáráSlings-
háttum og heigulskap. Nema svo sje, ab máttur Gambetta sje
jafnmikill og keisarans var þá, og lýSurinn kjósi ávallt eptir
hans innhlæstri og fyrirsögn. En hversu má þaS vera, er hann
hefir engum á aS skipa þeirra, er ráSin hafa í hjeraSi, en stjórnin
hefir bundiS þá alla á sinn klafa? Fyrir skömmu kom þing-