Skírnir - 01.01.1888, Síða 52

54
RÚSSLAND.
móðir en ekki gleymnir. J>að var einu sinni kennari, sem tók
epli frá dreng til að sýna honum hvernig hann ætti að eta
það. þegar kennarinn hafði lokið eplinu, heimtaði hanr. svo
að drengurinn væri sér þakklátur fyrir kennsluna. En dreng-
urinn lætur hann ekki narra sig optar. I þessari dæmisögu er
Bismarck kennarinn, Rússar drengurinn og eplið er San Stefanó-
friðurinn. I þeim frið voru Rússar og Tyrkir einir um hituna, en
Bismarck breytti honum í Berlínarsáttmálann. þetta voru þakkir
hans fyrir að Rússland kyrrsetti Austurríki, þegar það ætlaði
að hjálpa Frökkum 1870. Hin mikla þjóðbarátta milli Slafa
og þjóðverja kemur eptir fá eða eptir mörg ár, það er þvi
fróðlegt fyrir lesendur Skírnis að sjá, hvernig Rússar standa
að vígi gagnvart þýzkalandi og Austurríki.
Rússar hafa sand af fólki að velja herlið úr (110 miljónir)
og herskylda er almenn. þeir hafa reyndar misst hetjuna
SkobelefF, sem dó á unga aldri og Frakkar sögðu um það leyti
að þjóðverjar hefðu gefið honum eitur. En þeir eiga fræga hers-
höfðingja, Gúrkó, Radezki, Kuropatkin o. fl. Eptir sögn Rússa
sjálfra og annara þjóða geta þeir á ófriðartímum haft 3 4
miljónir manns i takinu, en Rússland (Evrópuhlutinn) er svo
stórt (meir en helmingur allrar Evrópu), að það er sein-
legt að koma þessum her á einn stað i fljótu bragði. Rússar
haía meira riddaralið en nokkur önnur þjóð, og þó Ungverjar
séu góðir riddarar, þá eru þó Kósakkarnir enn betri riddarar.
Rússar eiga ekkert á hættu, þó þeir verði sigraðir, því þeir
fara þá með sigurvegarann eins og þeir fóru með Karl tólfta
og Napóleon mikla, en Frakkar eiga mikið á hættu. það getur
enginn sagt fyrir leikslok, þegar stórveldunum lendir saman,
þótt þrjú verði um tvö.
Katkoíf sálugi, ritstjóri Moskvutíðinda, hefur unnið meir
en nokkur annar að því, að efla hatur Rússa til þjóðverja og
vináttu þeirra til Frakka. þetta gerði Katkoff vegna Rússlands
þó honum væri mjög illa við stjórnleysi það, sem honum þótti
ríkja á Frakklandi. KatkofF dó á hallargarði sínum nálægt
Moskva 1. ágúst. Hann lagði of hart að sér, því hann stýröi
latínuskóla stórum, sem hann hafði sjálfur stofnað í Moskva, og