Skírnir - 01.04.1905, Síða 24

120
Egíll Skallagrímsson.
sigurs og valda, einstaklingnum engin önnur takmörk sett
en líkamlegur og andlegur þróttur sjálfs hans og þeirra
sem með honum vilja ganga í bardagann. Aflið er æðsti
dómari allra mála.
Eina hlífln, sem einstaklingurinn veit að baki sér á
þessum vígvelli, er »frændgarðui'inn«, ættin. Hver ætt
er sem lifandi heild, lifqmdi líkami. Hver meðlimur ætt-
arinnar veitir öðrum »slíkt sem hönd hendi eða fóturfæti«.
Sjálfstraust hvers einstaks manns nærist á meðvitundinni
um það, af hvaða bergi hann er brotinn, hve mikið ættin
á undir sér. Utan ættarinnar er vináttan eina bandið, og
í fullkomnustu mynd sinni, fóstbræðralaginu, er hún skoð-
uð sem einskonar sjálfkjörið ættarband. Ættræknin og
vinfestan er því rík og djúp á víkingaöldinni.
Steðji eða hamar? Það voru úrkostirnir, og nú verð-
ur sálarlíf víkingsins skiljanlegt. Hann flnnur aflið vaka
í liverri taug. Frásögur um hreystiverk forfeðranna eru
neistinn, sem tendrar æfintýraþrána, farfýsina, 1 öng-
unina til að fá sig fullrevndan. I bardaganum er
um tvent að velja: sigur, fé og frægð eða dauðann, alt
eða ekkert. Slíkt skapar sálarþrótt og harðfylgi.
Undir sverðseggjum er tíminn naumur til umhugsunar;
þar er snarræðið lífsskilyrði. Hver ásetningur víkings-
ins steypist eins og foss af bergi út í hverja taug og stælir
hvern vöðva. Þrótturinn vex við hverja raun, og vax-
andi afl heimtar vaxandi raun. Þannig vex ofurhugur
og kapp víkingsins við hvern unninn sigur. Þvi ramm-
ari sem sjálfsvörnin er, því betur þróast hefnigirnin.
Auga fyrir auga og tönn fyrir tönn verður óhjákvæmileg
viðskiftaregla fyrir hvérn þann sem vill halda virðingu
sinni óskertri og bægja ágangi annara á braut. Þá eins
og nú var auðurinn afl þeirra hluta er gera skyldi. Að
hafa auð fjár, var nauðsynlegt hverjum þeim er halda
vildi marga menn til fylgdar við sig og lialda sig rik-
mannlega. Þaðan renna stoðir undir fégirni víkingsins.
En þessir víkingar, sem fóru »blóðgum brandi« um liöf og
lönd, hjuggu strandhögg og nárnu nesnám hvar sem þeir