Skírnir

Ukioqatigiit

Skírnir - 01.04.1905, Qupperneq 24

Skírnir - 01.04.1905, Qupperneq 24
120 Egíll Skallagrímsson. sigurs og valda, einstaklingnum engin önnur takmörk sett en líkamlegur og andlegur þróttur sjálfs hans og þeirra sem með honum vilja ganga í bardagann. Aflið er æðsti dómari allra mála. Eina hlífln, sem einstaklingurinn veit að baki sér á þessum vígvelli, er »frændgarðui'inn«, ættin. Hver ætt er sem lifandi heild, lifqmdi líkami. Hver meðlimur ætt- arinnar veitir öðrum »slíkt sem hönd hendi eða fóturfæti«. Sjálfstraust hvers einstaks manns nærist á meðvitundinni um það, af hvaða bergi hann er brotinn, hve mikið ættin á undir sér. Utan ættarinnar er vináttan eina bandið, og í fullkomnustu mynd sinni, fóstbræðralaginu, er hún skoð- uð sem einskonar sjálfkjörið ættarband. Ættræknin og vinfestan er því rík og djúp á víkingaöldinni. Steðji eða hamar? Það voru úrkostirnir, og nú verð- ur sálarlíf víkingsins skiljanlegt. Hann flnnur aflið vaka í liverri taug. Frásögur um hreystiverk forfeðranna eru neistinn, sem tendrar æfintýraþrána, farfýsina, 1 öng- unina til að fá sig fullrevndan. I bardaganum er um tvent að velja: sigur, fé og frægð eða dauðann, alt eða ekkert. Slíkt skapar sálarþrótt og harðfylgi. Undir sverðseggjum er tíminn naumur til umhugsunar; þar er snarræðið lífsskilyrði. Hver ásetningur víkings- ins steypist eins og foss af bergi út í hverja taug og stælir hvern vöðva. Þrótturinn vex við hverja raun, og vax- andi afl heimtar vaxandi raun. Þannig vex ofurhugur og kapp víkingsins við hvern unninn sigur. Þvi ramm- ari sem sjálfsvörnin er, því betur þróast hefnigirnin. Auga fyrir auga og tönn fyrir tönn verður óhjákvæmileg viðskiftaregla fyrir hvérn þann sem vill halda virðingu sinni óskertri og bægja ágangi annara á braut. Þá eins og nú var auðurinn afl þeirra hluta er gera skyldi. Að hafa auð fjár, var nauðsynlegt hverjum þeim er halda vildi marga menn til fylgdar við sig og lialda sig rik- mannlega. Þaðan renna stoðir undir fégirni víkingsins. En þessir víkingar, sem fóru »blóðgum brandi« um liöf og lönd, hjuggu strandhögg og nárnu nesnám hvar sem þeir
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96

x

Skírnir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.