Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.12.1911, Side 22

Skírnir - 01.12.1911, Side 22
326 Tungan. náttúrunnar, hin óbrotlegu lögmál hennar. Vér gætum þess ekki, að verða þeim samtaka, og það er þó aðalskil- yrði fyrir allri framför og farsæld, því eftir því, sem oss tekst betur að samræma verk vor og athafnir við hin ráðandi lögmál lífs og dauða, því varanlegri verða þau, og afleiðingaríkari fyrir þá hugsjón er þau eiga að styðja, því þá vinna þessi lögmál með oss, að fullkomnun henn- ar, en vinni þau móti oss, eða réttara sagt vér á móti þeim, þá þurka þau snarlega út allan árangur verka vorra, hversu góður sem oss sýndist tilgangurinn vera, eða réttmætur. — Þetta hygg eg sé sá fullkomnasti mæli- kvarði, sem vér getum mælt með mannleg verk og mál- efni, sá samnefnari, sem flest sannleiksbrot ganga upp í. Og hvað kennir þetta oss svo urn tungu vora? Það, að hún er ekki og getur ekki verið eilíf eða óbreytiieg. Hún er ein af augnabliksmyndunum, eins og sjálfir vér, þjóð vor og land vort. Það kennir oss, að annaðhvort liggur fyrir tungunni, að hverfa snarlega af myndaspjaldi tilverunnar, eða hún verður að hlýða þessu volduga lög- máli, að vaxa og gróa, en það hefir aftur í för með sér breytingu, endurnýjun og afmáun. Kyrstæði tungu er sama sem dauði hennar, dauði þess hæfileika að tákna lifandi og vaxandi sálarlíf, hugsjónir og verknað; dauða þess hæfileika að þjóna nýjum athöfnum nýrra kynslóða. Það er talið svo, að ætíð séu þrjár kynslóðir manna uppi í senn: gamalmennin, sem eru að lúka dagsverkinu, eða hafa lokið því; miðaldramennirnir, sem eru önnum kafnir við aðalstörf lífs síns, og æskan, sem er að búa sig til verka. Allir rosknir menn hljóta að veita eftir- tekt þeim mismun sem ætíð er milli nær þvi alls hugs- uuarháttar kynslóðanna. Nýjar útsýnishæðir rísa fram- undan úr útsæ tilverunpar; qýjar skoðanir ryðja sér til rúms með ári hverju, og festa fyrst og fremst rætur í huga og meðvitund æskulýðsins. Nýr verknaður lærist, ög annar hverfur og gleymist, og með honum þær orð- myndir, er við hann voru tengdar, en hinn nýi verknað- ur krefst nýrra táknana, og því örara sem þessar breyt-

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.