Gefn - 01.01.1871, Síða 23

Gefn - 01.01.1871, Síða 23
23 hnignandi, þegar hinir andlegu fjötrar losnuðu af mðnnunum, svo þeir gátu komist til sjálfra sín. A. Vér skulum þá fyrst skoða skuldamálið, en vér munum ekki fara út í neina reiknínga um landskuld og smjörfjórðúnga, heldur taka málið alveg frá almennu sjón- armiði, því það getur ekki orðið skoðað og á ekki að skoð- ast öðruvísi. Vér skulum strax sýna, að ef slíkar skoðanir og þær, sem híngað til hafa ráðið hjá oss um stólsgóssa- söluna og fleira þess konar, fengi framgáng, þá mundi allt mannlegt felag kollvarpast, eða fremur að þá mundi allur heimurinn verða vitlaus. þá ættum vér að gjalda fyrir syndir allra ættmanna vorra, og þá mundi margur þykjast veröa fyrir ójöfnuði. Hvað Danastjórn áður liefir af gert fyrir mörg-hundruð árum, það er súnúverandi stjórn ekkert skyldug til að bæta; því ef hún er það, þá eigum vér öld- úngis eins að þola afleiðíngarnar af lieimsku og dáðleysi forfeðra vorra, sem ekki einúngis létu fara með sig eins og húðarhesta, heldur og einnig hjálpuðu sjálfir af öllu megni til þess að koma okkur á knén. það er einlægt talað um »stjórnina« eins og stjórnarinnar menn sé ódauðlegir og alltaf hinir sömu; eins og stjórnin »þá« sé ekki allt annað en stjórnin »nú«: eins og stjórnarinnar hugmyndir og öll aðferð ekki hljóti að breytast með öllum tímanum; það er eins og menn ímyndi sér að það eigi endiiega að líkja stjórninni við þá tiu-þúsund »ódauðlegu« Persakonúngs, eða tvöhundruð ára gamalt »Dragónregíment«, sem er ekkert annað en »maskíua« og alltaf hið sama — enþótt allir falli. Munurinn er sá, að í öðru er hugmyndin breytanleg, afþví það verðurað fylgja með tímanum; en í hinu er hugmyndin óumbreytanleg og alltaf hin sama einmitt af því það er einúngis eins og viljalaus »maskína«. En allir forðast að geta um það, að okkur sjálfum sé nokkuð að kenna; einn þíngmaður hefir og jafn- vel sagt, að vér sjálfir værum ekkert skyldugir til þess að minnast á það, livort Danir mundu eiga nokkuð hjá okkur. En þetta er lúalega hugsað, því vér vitum ekki betur en að allir ærlegir menn segi hreinskilnislega frá, ef þeir þykjast
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Gefn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.