Gefn - 01.01.1871, Qupperneq 35

35
Díirur segist eiga það politice eða þó það í pólitiskum skilníngi
sé partur ríkisins, þá er engin von til að þeir geti baft
jafn rnikla tilfinníngu fyrir því sem hinum öðrum pörtum
ríkisins, sem hafa danskt mál og þjóðerni — og getum vér
þó engu að síður ekki brígslað Dönum um að þeir hafi
látið sitt eptir liggja að veita oss lið þegar á hefir legið:
það sýndu þeir seinast í hitt eð fyrra þegar þeir skutu
saman nærri því tuttugu þúsund dölum handa okkur á
örstuttum tíma — hvað af þeim peníngum er síðan orðið, það
vitum vér ekki og það kemur ekki þessu máli við.
2. Hvort Íslendíngar sé »undir« Dönum. Á meðan
Koch annaðist póstferðirnar milli Danmarkar og Islands,
kom póstskipið ætíð við Edínaborg og varð hún þannig á
leiðinni fyrir þeim sem ætluðu til Kaupmannahafnar. þaö
er hvorttveggja, að Edínaborg er fögur og mikil borg, enda
var ekki lítill gorgeir í sumum sem þá komu í fyi'sta sinn
til Kaupmannahafnar, og þeir létu sem þeim þækti skítur
og skömm koma til alls hér. — Vér erum undir Dönum —
það er að segja »fyrir neðan þá« — í mörgu tilliti, bæði í
andlegum og líkamlegum efnum, og vér mættum þakka
fyrir ef vér ættum þúsundasta partinn af því sem þeir eiga.
En ef nokkurr kemur upp með það og vill halda því fram,
að hverr einstakur fsiendíngur sé hvers einstaks dansks
manns undirlægja eða undirgeíinn þræll, eða að Íslendíngar
sé Dönum háðir á þenna hátt, þá ekki einúngis hlýtur sú
kenníng að falla um sjálfa sig, heldur og dettur engum
almennilegum dönskum manni slíkt í hug. J>að erum vér
sjálfir þvert á móti, sem alltaf öðru hvoru erum að hreifa
þessari setníngu, sem annars er í rauninni ekki svo ónáttúr-
leg, þegar vér lítum til alls ástands vors: fjarlægðar og
einstæðíngsskapar, fámennis og fátæktar. Vér sjáum annars
ekki glögglega hvernig þessi undirlægjuskapur ætti að koma
fram, því það vita allir Íslendíngar að þeir gánga jafnt
Dönum í öllum hlutum og njóta alls jafnréttis við þá í
hverju sem er; og þó einhverr óvitur maður eða reiður
5*