Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1893, Blaðsíða 5

5
G-ísli orðið að synda yfir ótal sund, áðr hann komst í land, og
þar hefði því Börkr getað náð honum, áðr hann komst í land.
Ambdttarsker eru fram af Hamarseyjum, og kenna munnmælin
þau við ambátt Gisla; enn það getr ekki verið rétt, enda hagar
þar svo landslagi, að Gísli hefði ekki getað leynzt þar, er hann
kom í land. Það getr verið, að Berki hefði flotið fyrir utan
Markhólmann ytri; í sundinu þar fyrir utan er hægt að skjóta
upp mönnum, hefði hann farið með skipið sem áðr er sagt. Ham-
ar er bær rétt fyrir utan Fossá, enn Fossá er stærri jörð, og því
hefir Börkr þangað farið. Það er enn, að hefði Gísli lent við
Hamarseyjar, hefði Börkr ekki látið leita hans að Auðshaugi,
því að bæði er það svo langt og líka beint úr vegi, þegar fara
á til Geirþjófsfjarðar.
Smiðja Gests Oddleifssonar.
(6. ágúst).
A að gizka 300 faðma upp af botninum á Vatnsfirði (frá
stórstraumsflæði talið), að norðanverðu við Þingmanna-á, við
»Smiðjufljót« sem kallað er í ánni, er forn tóft, sem í almæli er
kölluð »Smiðja Gests Oddleifssonar«. Þar sem tóftin stendr,
kallar Eggert Ólafsson »Smiðjunes« (E. 0., I., 407—8), og »Snn'ðju-
kleifar« eru kallaðar enn í dag þar austr og upp. Tóft þessi
er i »Mörkinni«, sem kölluð er (= Vatnsdalsmörk), því að þar
eru víðlendir skógar. Tóftin er um 7 faðma frá Þingmanna-á,
og snýr nálægt því í landsuðr og útnorðr samhliða ánni. Tóftin
er ákaflega fornleg og niðrsokkin, og var mjög ilt að átta sig
á henni, með þvi að hún var öll vaxin háum og þéttum skógi.
Þessa tóft lét eg grafa alla umhverfis, og skoðaði allar ytri
hleðslur, og sáust þær allar greinilega, með því að tóftin mun
öll hafa verið hlaðin úr grjóti. Tóftin er 28 fet á lengd utan
veggja, enn 20 fet á breidd. Landsuðrgafl tóftarinnar er hálf-
kringlóttr fyrir, sem oft er vani á fornum tóftum, enn útnorðr-
gaflinn beinni fyrir. Dyr eru út úr þeirri hlið tóftarinnar, sem
að ánni snýr, nær útnorðrgaflinum, sem og er einkenni á fornum
tóftum; sáust dyrnar glögglega, enn vóru nokkuð hlaupnar saman.
Þegar eg kom að tóftinni fyrst, vóru á móti dyrunum í miðri
tóftinni steinar 2 ákaflega miklir. Annar þeirra er með djúpri
og víðri, ferhyrndri steðjaþró, og er þróin 5 þumlunga út á brún