Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1914, Síða 45
45
6252. 28/b
6253. —
6254. —
6255. 28/3
6256. —
6257. a/4
hyrnd 6X6 cm., grafin að ofan og með upphafsstöfum
M. T. S. og ártalinu 1779. Sbr. nr. 2177.
Frú Theodora Thoroddsen, Reykjavík: Styttuband ofið
á fæti úr rauðum og svörtum þræði, tvinnuðum, br. 3
cm., 1. 197 cm. auk 7 cm. langra skúfa á endunum.
Á því stendur með fornlegum, rómönskum upphafs-
stöfum: IOOHANNA FIDRIKA EIOLFSDOTTIR A
BANDID MED RIETTU.
Sama: DryJclcjarglas glært, beint og niðurmjótt, hæð 8
cm., þverm. neðst 4,8 cm., efst 7,5 cm. Utan á glasið
eru málaðar 2 greinar með bláum og hvítum litum, og
milli þeirra hjarta, með rauðum lit, en á hjartanu sitja
2 dúfur; er þessi ástarmynd í fullu samræmi við svo-
látandi áletrun á þýzku hins vegar á glasinu: Vuns
beijde soJil niemandt scJieiden | Esz seij denn nun desz
todesz leiden. — Mun vera frá 18. öld; er nú brostið
sundur.
SilfursJcjöldur af líkkistu Kristínar Eiríksdóttur, ekkju
síra Jóns Grímssonar, er var prestur í Görðum á Akra-
nesi 1782— 971); hún var móðir Gríms amtmanns Jóns-
sonar og andaðist nær sjötug að aldri á Bessastöðum
14. des. 1818. Kom skjöldur þessi upp úr kirkjugarð-
inum þar. Skjöldurinn er sporöskjulagaður, 16,5 cm.
að lengd, 11,2 og 12,1 cm. að breidd, breiðari að ofan;
þyngd 81 gr. Á honum er löng grafskrift i bundnu
máli með vel gröfnu snarhandarletri. — Afhentur af frú
Theodoru Thoroddsen í Reykjavík.
SJcúfJiólJcur úr silfri, sívalur og jafngildur, 1. 4,8 cm.,
þverm. 1,3 cm.; neðan á honum er hvelfdur kragi; með
gröfnum bekkjum að ofan. — Ur Olafsvík; hefir til-
heyrt ömmu seljandans.
Mataraskur með venjulegri gerð, þverm. um bumbuna
16 cm., vídd að innan 13 cm., hæð 12,7 cm., dýpt 9 cm.
Lokið útskorið og með ártalinu 1866; útskurðurinn er
laglegur og askurinn að öllu leyti vel smíðaður; hann
er eftir Stefán askasmið á Mallandi á Skagaströnd.
Baktjald leiksviðsins i 1. þætti af »Utilegumönnunum«
eftir séra Matthías Jochumsson; »leiksviðið er heiðarbrún;
beggja vegna eru hamrar, öðru megin varða. Fyrir
miðju leiksviði sést ofan yfir fagurt fjallahérað með
‘) Sbr. Esp. árb. XI. d., bls. 33.