Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1914, Blaðsíða 108

108
hringnum eru upphafsstaíirnir sod og iis með höfða-
letri. Aftan á er nýlega brennimerkt J. H. — Mun
vera frá byrjun 18. aldar. — Frá Reykhólum.
6532. 16/u Öskjulok úr furu, sporöskjumyndað, 1. 28,7, br. 17,7 cm.
Slétt að neðan, kúpt að ofan og með djúpum, laglegum
útskurði, stofn í miðju með greinum út til beggja enda.
Virðist 17. aldar verk. Sbr. nr. 3312. — Frá Halakoti
í Byskupstungum.
6533. 17/u Öskjur úr fílabeini, sporöskjulagaðar og með 8 tungum,
lengd undiröskjunnar 9,7 cm., br. 8,4 cm., hæð 3,2 cm.;
lengd loksins og br. er um 0,3 cm. meiri; hæð þess 1
cm. Innan og utan á loki og botni eru grafnir margir
hringar eða kranzar og blóm innan i; hefir verið sett-
ur svartur litur í það alt; ofan á lokinu er upp-
hleypt blað og grafin margra blaða rós á. Þetta virð-
ist bera austurlenzkan svip. öskjurnar hafa sprungið
mjög og því verið settar umgjarðir úr silfri um botn
og lok og munu þær aðgerðir íslenzkar1;. — Á Þjóð-
menjasafni Dana eru margar líkar öskjur og aðrir svip-
aðir hlutir úr fílabeini, komnir frá listastofunni (Kunst-
kammeret), og eru þeir álitnir þar danskir, frá 17. öld.
— öskjur þessar voru notaðar sem bakstursöskjur á
Breiðabólsstað á Skógarströnd.
6534. — Patina úr eiri, algylt, þverm. 14,8. Barmar flatir, br.
2,6 cm.; vigslumerki laglega grafið og eru blóm ámilli
krossarmanna; þverm. merkisins er 2,2 cm. Botninn
hvelfdur og markaður á kross með 4 bogum og er sleg-
ið dálítið upp í hornunum á milli boganna. Alt verk er
í gotneskum stíl og varla yngra en frá 15. öld. Frá
Breiðabólsstað á Skógarströnd.
6535. — Skarbítur úr látúni með einstakri gerð, all-fornlegur,
óvenjustór, 1. 23,2 cm. Sívalur broddur fram úr, 1. 4
cm. Húsið ferhyrnt, grunt, 1. 3,3 cm., br. 3 cm., dýpt
1 cm., að innanmáli; það og lokan er með ágætum
greftri, blómum o. fl. Augun eru mjög stór; beygjast
endarnir á töngunum langt fram með þeim og falla
ekki að þeim. Fanst í kirkjugarðinum á Breiðabóls-
stað á Skógarströnd fyrir nokkrum árum, kom upp er
tekin var gröf. Virðist vera íslenzkt verk, að líkind-
um frá 17. öld.
') Áðnr mnn hafa verið framstandandi brún nmhverfis á lokinu, en hún hefir
verið sorfin af er nmgjörðin var sett á það.