Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1914, Page 60

60
6321. *>/,
6322. —
6323. —
6324. —
6325. —
6326. —
6327. —
6328. —
safnsins. — Höggstokkur sá er notaður var við sama
tækifæri og öxi þessi, er áður kominn til safnsins, nr.
5411.
Stefán Stefánsson skólameistari á Akureyri: Steinker
úr mjög eygðum grásteini, virðist tilhöggvið, slétt og
jafnt að innan, sporöskjulagað og mjórra í annan enda
innan (skálin) og utan; hæð 39 cm., br. utan 47 em.,
innan 32 cm. mest, 1. utan 52 cm., innan 38 cm. Vafa-
samt til hvers það hefir verið notað, en stærðin og lög-
unin bendir á, að það hafi verið keytuker. Það fanst
í jörðu á Möðruvöllum í Hörgárdal og var steinlok yfir
því er það fanst, en lokið hefir brotnað og týnst.
Sami: Hnífur mjög lítill, líklega forn mathnífur, jarð-
fundinn og ryðbrunnið framan af blaðinu, en nú er það
6 cm. að lengd; skaftið er 8,7 cm., að nokkru úr járni
en hálft. klætt messing, með einföldum grefti á til prýðis.
Sami: Leifar af smáhníf, líklega mathnif, skaftið alt,
1. 8 cm., járn í því miðju, — framhald blaðsins, tré-
kinnar utan með, klæddar látúnsþynnum yzt; koparkróna
á endanum með götum í gegn, sem draga má í. Af
blaðinu tveir lítilfjörlegir smábútar; þetta er jarðfundið.
Brauðmót úr tré (aski?) í lögun sem jafnhliða skáhyrn-
ingur, hliðarnar liðlega 10 cm. að lengd., þverm. um
horn 16,5 og 12,5 cm., útskorið annarsvegar, skáhyrn-
ingar 2 og laufabekkur á milli, en fuglsmynd innan í.
Brauðmót, skorið úr furu, hjartamyndað, lengd 12 cm.,
breidd 10,3 cm, I það eru skornar djúpar rákir, er
mynda innbyrðis skáhyrninga.
Gleraugu með íslenzkum látúnsspöngum; augun eru
kringlótt, 3,7 cm. að þvermáli með umgjörðinni; hægra
auga stækkandi, þ. 1,3—2,2 mm.; vinstra auga er kúpt
út, en jafnþykt 1,6 mm.
Reiða-bútur, að því er helzt virðist, úr svörtu leðri sút-
uðu, með eirhringju á öðrum enda, en stappaðri rós úr
þunnu látúni á hinum og stappaðri látúnsdoppu á miðju.
Virðist útlent verk á þessu öllu; lengd 27,7 cm., br.
5,5 cm.
Reiðgjarðarhringjur einar úr rauðleitum eirblendingi,
mjög efnismiklar, en sléttar að mestu leyti, aðskornar
um miðju og er þar bekkur yfir, sem þornið er í; aftur-
hlutinn nokkurnveginn ferhyrndur, en framhlutinn