Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1914, Qupperneq 115

115
6563. «/w
6564. a8/ia
6565. 29/la
6566. 30/ia
Magnús Vigfússon dyravörður í Reykjavík: lóbaksdósir
úr látúni, eins á loki og botni, með pressuðu eðadrifnu
verki, sporöskjumyndaðar, 1. 11,4 cm., br. 6,6 cm., þykt
2,8 cm. Hafa verið fyrir rullu eða reyktóbak. Senni-
lega frá 17. öld. Margar líkar til á safninu áður.
Magnús Einarsson, Reykjavík: Kistulykill úr járni,
1. 12,4 cm., haldan sver og 2,2 cm. gildur hnúður á
leggnum efst, sívalur, en annars er leggurinn ferstrend-
ur og með ferstrendri pípu (holu) í, 4,7 cm. að dýpt;
skeggið er 3,5 cm. að lengd utan á einni brún pípunnar,
með 3 djúpum skerðingum, og gengur 1,3 cm. út frá
pípunni. Gamall að sjá.
Mynd, máluð á léreft með olíulitum, ferhyrnd, stærð
68X50 cm., í umgjörð úr furu, 5 cm. breiðri, sem ver-
ið heflr algylt að framan og utan, en verið svert síð-
ar að utan, myndarinnar vegna; framan á henni er
»mæander«-bekkur, skorinn úr pappa og límdur fram-
an á, og er það alt gylt. Umgerðin er varla yngri en
hundrað ára. — Myndin sýnir Jesú frá Nazaret í gras-
garðinum Getsemane, nóttina er hann var tekinn þar
höndum. Hann liggur á hjánum á jörðinni og grúflr
sig niður að henni, en heldur höndunum fram fyrir
höfuðið sem til bænar. Fyrir ofan hann, efst í hægra
horni myndarinnar, sést ljós mikið og mun það eiga
að stafa af englinum, sem birtist honum. Jesús
er í rauðum kyrtli, með bláa skikkju. Hárið er ljós-
jarpt. Hendur og fætur berir, og eru blóðdropar á
þeim og höfðinu. — Lengra frá, yzt vinstra megin á
myndinni, sjást lærisveinarnir 3 sofandi og enn lengra
frá sjást koma inn í garðinn um hliðið flokkur sá er
tók Jesú höndum; yzt þar fyr aftan sést Jerúsalem í
fjarska1). Myndin er mjög vel máluð og áhrifamikil.
Ovíst að svo stöddu hver málað heflr. Myndin er
frá kirkjunni að Brjánslæk.
Korpóralsklútur (-dúkur) úr hvítu lérefti, fóðraður með
rauðu silki með prýðisgóðu, knipluðu (?) verki (fugla-
myndum?) á og í öllum hornum. Ferskeyttur 36 cm.
á hvorn veg. Nefndur þessu nafni t. d. í vísitatíu
Steingríms byskups Jónssonar 1828. Mun vera patinu-
‘) Sbr) Lúkasar guðspjall, 22. kap., 39. v. o. s. frv.
16*