Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.04.1881, Qupperneq 10

82
Ein hin helzta ástæða til þessarar sterku hvatar hlýt-
ur að vera sú, að leita hinnar rikulegu fæðu, er lax-
inn getur fengið i sjónum. ]?að verður eigi heldur
sagt með vissu, hve lengi laxinn jafnaðarlega dvelji í
sjó, eða frá því að hann fer til sjávar og kemur aptur.
Að jöfnuði álíta menn, að það muni vera um tvo mán-
uði, en þetta getur þó verið nokkuð misjafnt og farið
t. a. m. eptir veðuráttu, eptir því hve fljótt þeir fitna
eða komast í hold. það er og heldur eigi alveg áreið-
anlegt um burtveru laxanna í sjó, að fara eptir því,
hve nær þeir hafa verið merktir, og hve nær aptur
verður vart við þá. Sumir af fiskunum dvelja, ef til
vill, í fljótunum nokkurn tíma, eptir að þeir hafa verið
merktir, eða aðrir hafa farið fyr en hinir félagarþeirra.
Tveggja mánaða tími mun samt vera nærri lagi. Hér
skal getið um eina hina stytztu dvöl í sjó, er menn vita
um. Hertogi nokkur á Englandi veiddi gotinn lax hinn
3i.marz, og óg hann þá fjórðung. Laxinn var veiddur
2 þingmannaleiðir frá sjó, merktur og slept aptur. 37
dögum síðar var fiskurinn veiddur aptur, og hafði hann
þáþyngztum iH/^pd., með því hann þá óg 21 V4pd., og
þannig bæði farið þessa löngu leið, og fengið næði til að
auka hold sín meira en til helminga. Á því að þetta sé
satt, er enginn efi, því að hertogi þessi var mjög ná-
kvæmurí rannsóknum sínum um fiskigöngur, hélt dag-
bók, og bar ávalt í vasa sínum, til þess að merkja fiskana
strax, lítil merki úr sinki með tölum á1, sem voru fest
í hring, sem látinn var á bakugga fiskanna, og var þessi
fiskur merktur i2g. Hertoginn hélt rannsóknum sín-
um fram í mörg ár, og markaði þá allajafna unglax,
er óg sem næst 8 merkum, á þann hátt, að fiskurinn
gat synt með markinu án óhægðar, og komu þeir þá
1) Menn hafa og á Englandi markað laxa með því, að
skera fituuggann af þeim, og stöku sinnum með því að stytta
eða taka af einstökum uggabeinum í sporðinum.