Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.04.1881, Qupperneq 44

En nú var eptir að koma þessu þýðingarmikla
launungarmáli í fult gagn, og þó að Remy væri greind-
ur maður, þá var hann ekki fær um að koma því fram
af eigin ramleik. Hinn starfsami fátæklingur var orð-
inn lúinn, hinar mörgu tilraunir hans höfðu misheppn-
azt, og honum var farinn að falla ketill í eld, en þá
kom til sögunnar annar maður, Gehin að nafni. Hann
fylgdi nú vini sínum Remy, hjálpaði honum í því, er
hann hafði fyrir stafni, glæddi jafnan vonir hans og
styrkti áhuga hans. En Remy var hinum heldur ekki
að ógagni, því með hans tilsögn varð Gehin ágætur
fiskimaður, og mjög laginn á öll handtök til þess að
kreysta út hrognum og svilum og klekja út fiskunum.
það var nú eigi alllítið, að hafa fundið aðferð
þessa til að bæta úr fiskileysinu, en nú var það eptir
að gjöra almenningi kunnugt um þetta, án þess að
missa sjálfur gagn og arð af hinum fundna fjársjóði.
Remy byrjaði í fyrstu árið 1840, en tveim árum
síðar eða 1842 var hann svo langt kominn, að hann
var orðinn þess fullvís, að honum gæti heppnazt að
klekja út fiski, og þá fyrst fór hann að reyna til þess
að láta fund sinn spyrjast og leggja hann að trúnað-
armáli fyrir einstaka menn. En það fór nú svo, sem
optlega annars, að þeir menn, er hann sagði frá
undurverkum sínum, lögðu annaðhvort engan eða
lítinn trúnað á orð hans. Loks hitti hann þó fyr-
ir einn landa sinn, er átti verksmiðju, og sem hafði
kynt sér aðfarir hans. Hann réði honum að fara
til nafnfrægs vísindamanns og læknis Dr. Mullenbecks,
af því að kynni hans við marga aðra fræðimenn mundi
verða honum að liði. Mullenbeck setti Remy tiltek-
inn dag árið 1843, á hverjum hann skyldi sýnaséralt,
og þá er það var gjört, furðaði hann mjög á þvi, að
alt fór svo, sem Remy hafði sagt fyrir.
En því fór nú ver, að Mullenbeck var þá þegar