Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1883, Qupperneq 25

«63
tíma, og eftir þessu hefir verið farið. f»etta er rangt,
því að í Bandaríkjunum eru menn alment talsvert
hneigðir fyrir bókvísi, einkum skáldskap. Svo var og
um Garfield. þá sjaldan hann hafði nokkra tómstund,
varði hann henni til lestrs, og las oft langt fram á nótt.
Honum þótti gaman að lesa kvæði fornskáldanna, og
meðan hann var í hernaði, hafði hann ávalt kvæði
Hóratiusar í vasanum. f»að var eitt sinn, að Mason
kom til Garfields seint um kvöld, og var Garfield þá
mjög kátr af þvi, að hann hafði fundið í einhverri
grískri bók einhverja nýja frásögu um Períkles og
Aspasíu, og ásetti hann sér, að kynna sér vandlega
sögur frægra elskenda, t. d. Abelards og Helóísu. í
þetta skifti var hann þó jafnframt að hugsa um reikn-
inga, sem hann var nýbúinn að ransaka, sem for-
maðr fjárhagsnefndarinnar. Hann hafði mikið yndi af
skáldsögum, einkum eftir Dickens, og lét hann ekki
hjá líða að lesa neina þess konar bók, sem nokkuð
var í varið. Hann lærði frönsku, til þess að geta
kynt sérrœkilega stjórnarsögu og fjárhagssögu Frakk-
lands, og jafnframt til þess að geta lesið rit beztu
franskra höfunda á frummálinu. Hann var forseti bók-
mentafélagsins í Washington, og hafði ánœgju af að
bjóða til sín merkum mönnum, hvort sem þeir vóru
innlendir eða útlendir. Viðtökur vóru hjá honum hin-
ar beztu, og þó alt í hófi. Viðrœða hans var bæði
skemtileg og frœðandi, hugsanir hans djúpsettar og
fagrar. Hann gat með fáum orðum lagt réttan dóm
á hvað sem var, daglega viðburði, nýjar bœkr eða
fornritin. Hann leitaðist aldrei við að safna auð, því
að hann ætlaði eigi, að ákvörðun mannsins væri sú
ein, að elta krónurnar. J>ótt 'hann ætti 4 syni og 1
dóttur, þá reyndi hann als eigi að sjá þeim fyrir arfi,
og hefði honum þó verið mjög auðvelt að auðgast,
Tímarit hins islenzka Bókmentafélags. IV. 11