Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1883, Qupperneq 76

214
með seglum. J>að er alkunnugt, að jafnvel nokkuð
fram á þessa öld var eigi siðr, sízt almennr, við Faxa-
flóa, að hafa segl, er róið var, og stundum reru menn
jafnvel stýrislausir, og má geta nærri, að áhætta var
að fara langt með slíkum útbúnaði. Af því að menn
hafa nú betri skip enn áðr og góðan seglbúnað—þó
þetta auðvitað gæti tekið enn meiri umbótum—leiðir,
að menn geta sótt fiskinn, þó hann komi eigi upp í
landsteina, enda mundu nú oft verða litlir hlutir við
Faxaflóa, ef bíða ætti eftir því, að fiskrinn kœmi á
grunn. í Faxaflóa fara menn nú oft að vorinu til
margar vikur sjávar undan landi, og það sem fyrir 20
—30 árum þótti lítt fœrt áttæringum, er nú farið á
fjögramannaförum, enn þrátt fyrir þetta eru þó mann-
skaðar miklu ótíðari enn áðr, því að bæði þola nú
skipin betr sjó, og komast fyrr og betr að landi, þó
hvast sé, enn áðr, og þurfa sjaldnar að hleypa. Skipa-
lag það, er nú tíðkast á Suðrlandi, er kallað Engeyjar-
lag, og mun það nafn komið af því, að brœðrnir Jón
og Guðmundr, er vóru synir Pétrs bónda í Engey,
munu fyrstir hafa notað það, enda hafa þar lengi ver-
ið einhverjir hinir beztu skipasmiðir sunnanlands, og
töluverðan þátt hefir bóndinn Kristinn Magnússon í
Engey átt í því, að bœta seglbúnað og siglingu á Suðr-
landi, oghefir það þannig tekizt fyrir áhuga einstakra
manna, sem stjórnin gat eigi komið f verk með mikl-
um fjárframlögum á seinni hluta 18. aldarinnar1.
pær tálmanir, sem áðr vóru á fiskiveiðum lands-
manna, bæði frá hálfu landsins, verzlunarinnar og stjórn-
arinnar, eru nú horfnar. Hver maðr má nú verzla
fiski sfnum þar sem hann vill og bezt gengr. Skips-
áróðrar munu nú alstaðar horfnir, að minsta kosti sem
lögbundin kvöð, og hver má eiga skip, sem vill eða
I) Stjórnartíð. fyrir ísl. 1877 B, 85, 1878 B, 89.