Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1883, Qupperneq 101

239
samsvarað 80 pd. af harðfiski, sem raunar mun nú
vera fult í lag-t, þá yrði það árlega 17,750 skpd. og
með hinum útflutta harðfiski i8,5Q5 skpd. Ef menn
nú ætlast svo á. aðeittskpd. af harðfíski geri 2 skpd.
af saltfiski, þá hefði allr afli íslendinga orðið á áðr-
töldu tímabili árlega verkaðr í salt 59,265 skpd., og er
það milli fjórða og fimta hlut minna enn afli Frakka
var 1876 og 77. Enn nú er eftir að gæta þess, hversu
margir muni stunda sjó hér á landi, því þá að eins
verðr samanburðrinn fullkominn, er mannfjöldinn er
borinn saman. Á árunum 1873—75 vóru á landinu að
meðaltali 3372 opin skip og 64 þilskip. |>ó ég nú
dragi frá öll för minni enn fjögra manna för, og fjórða
til 5. hlut af opnum skipum stœrri og þilskipum, þá
þarf að minsta kosti 8500 manns til að manna það
sem eftir er, og með því Olafr stiftamtmaðr gerir ráð
fyrir, að 7000 manna sœki sjó seint á 18. öldinni, þar
sem hann þó eigi telr fleiri enn 1869 opin skip, enn
þilskip engin, þá má geta nærri, að ekki er of í lagt,
þó nú sé gert ráð fyrir, að 8500 manns stundi hér
físki- og hákarlaveiðar. Nú gizka ég á, að 500 manna
sem næst stundi hákarlaveiðar enn 8000 fiskiafla, og
kemr þá fram, að 8 þúsund fslendingar afla fjórða til
fimta hlut minna enn 4500 Frakkar. f>ennan reikning
getr nú auðvitað hver gert eftir sinu höfði, og ef til
vill komizt að nokkuð annari niðrstöðu, enn það eitt
er víst, að fiskiveiðar vorar komast hvorki að afla-
upphæð né öðru í samjöfnuð við fiskiveiðar annara
þjóða hér við land. þ>ess er heldr eigi að vænta með
sjávarútbúnaði þeim, er vér höfum. Að róa úr landi
og í tekr mikinn tíma og eykr erfiðismuni. Veðr
banna einatt að sœkja sjó á hinum opnu skipum, þá
er þilskip geta komizt þangað, sem hlé er, og verið
þar á fiski. og þar sem þilskipin geta fœrt sig með
fiskigöngunni kring um landið, verðum vér að sæta þvi,