Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1889, Qupperneq 91

91
þessir vísindamenn (Steenstrup og Storm) samdóma
um það, að danskar og íslenzkar sögur ýki mjögp
ríki Ragnars, og hann hafi eigi getað verið vold-
ugr konungr, er setið hafi að löndum og leift son-
um sínum ríki sitt eptir sinn dag, heldr hafi munn-
mælin seinna hafið hann upp á veldisstól Danmerkr
og gjört úr honum víðlendan höfðingja 1 miklu her-
skaparveldi, sem aldrei hafi verið til1. Báðir eru
ir, þá getr »Loðbrók» eins vel verið nafn móður þeirra,
sem föður, og það er líka til rúnaletr á steini í Orkn-
eyjum, sem nefnir »Loðbrók» og sonu hennar. Loðbrók
er reyndar óvanalegt nafn, og líklegra til að vera auk-
nefni en reglulegt kvennmannsnafn, sem Storm heldr að
það sé, en svo getr það alt eins verið auknefni konu
eins og karlmanns (sbr. Hallgerðr langbrók), og nóg
dæmi eru til þess, að fornmenn hafa verið kendir við
auknefni kvenna sem karla (sbr. þormóðr kolbrúnar-
skáld, Gefnar-Oddr) og mæðra sinna, eigi síðr en feðra
(sbr. Drikkinnarsynir (Kinnarsynir) = synir þuríðar drikk-
innar í Gull-þórissögu, og Kötlusynir=synir þorbjargar
kötlu í Harðarsögu). Hefði móðir Loðbrókarsona heitið
t. d. »Bagnhildr loðbrók», gat það ásamt öðru stutt að
því, að þeim væri ruglað saman við Bagnarssonu, sem
íslenzkar ættartölur vísa til að verið hafi miklu fyr uppi,
og líka finnast nefndir á undan »Bagnari loðbrók» í einu
dönsku konungatali (Seriés I. Bunica, sjásíðar). það getr
reyndar aldrei orðið annað en tóm getgáta, að Bagnhildar-
nafnið hafi verið einn samtengingarliðrinn milli Bagnars-
sona og Loðbrókarsona; ,en athugavert er það, að nafn
þetta kemr fyrst fyrir á Islandi í ætt Höfða-þórðar, sem
talin er frá »Bagnari loðbrók»' (sbr. nafnaskrá »Ln.»), en
í Noregi er það langtíðast hjá niðjum Haralds hárfagra
(sbr. nafnaskrá »Hkr.»), enda er móðir hans nefnd Bagn-
hildr, komin frá Bagnari (loðbrók).
1) Margir hafa _viljað rengja sögu Snorra Sturlusonar
um hið mikla ríki Ivars víðfaðma, einkanlega af þeirri á-
stæðu, að Saxi nefnir hann als ekki á nafn, og víst má
það undarlegt þykja, að nafn hans skuli hvorki finnast
hjá Saxa né í neinu af hinum mörgu dönsku konunga-
tölum, þar sem hann er þó talinn danskr herkonungr og