Eimreiðin - 01.01.1908, Blaðsíða 54

54
Óprentaðar vísur.
Eftir BENEDJKT GRÖNDAL eldra.
Eggert drekk ég ölið til með illum bifri,
sinaslökum herrans hafri,
háðyrtum í skálda slafri.
Skiparalegt er skikkjusnið og skorinn hnakki;
undir svörtum lausalokki
liggur enginn presta þokki.
Lítt eru valdir lærðir menn að löngum kjóli,
er slíkar skuli fjandafælur
flytja mönnum helgar dælur.
Aths. Vísur þessar eru ekki prentaðar í ljóðasafni Gröndals, en
til fyrstu vxsunnar er vitnað í skáldamálsorðabók (»Lexicon poeticum«)
Sveinbjarnar Egilssonar undir orðinu »bifur«.—Eggert sá, sem nefnd-
ur er í vísunni, er séra Eggert Eiríksson, 'prestur í Glaumbæ 1784—
1813 (f 1819).
Jón á þingi.
Eftir séra MAGNÚS GRÍMSSON.
Jón kom á þing í þungu skapi — siður
á þingum er að kæra öll vandamál,
því sýslumaður rétti manna ryður
rennsléttar brautir gegnum svik og tál.
Pað vissi Jón og þingheim allan biður
þagnar um hríð og dæsandi hann tér
við sýslumann, er sölcum jafnar niður:
»Sýslumaður góður, heyrið þér! —
Illmálug tunga um mig ritað hefur,
að ég sé fantur, þorpari og refur,
og lýst mér eins og . . . lesið þér, herra sjálfur
lastmælin öll, sem fylla þetta gjálfur.
Eg vona’ aðeins, þér veitið mér þann rétt,
sem venja og landslög hafa slíku sett,