Eimreiðin - 01.01.1908, Blaðsíða 36

36
Jónas leið; óskir hans eru nú ýmsar uppfyltar, áhugamál hans
mörg í framkvæmd komiti. Nú er ekki eins »dauft í sveitum« og
áður var. Þjóðin er nokkurn veginn vakandi, eða sefur að minsta
kosti ekki bæði sýknt og heilagt. Miklar efnalegar og menning-
arlegar framfarir hafa orðið með þjóðinni —- og stjórnlega rýmk-
un hefir hún fengið. En — — þó hefir þjóðin sjálf ekki enn þá
aðalvaldið yfir landinu, ekki æðsta valdið, hún á, pólitiskt séð,
ekki enn þá landið sitt, þ. e. íslenzka þjóðin hefir ekki
enn þá brotist aftur til ríkis á Islandi!
Á meðan það er ekki, er mikið eftir, og minning afreksmanna
okkar, þeirra manna, sem hafa haft þá þrá ríkasta, að hrinda
landinu áfram, minning þeirra ætti að minna okkur á, hvað okkur
ber að gera, hvað landið okkar á að vera — minna okkur á að
gefast ekki upp fyr en fullu sjálfstæði er náð landinu til handa,
gefast ekki upp fyr en landið er orðið okkar, Island er orðið
Island, horfið undan erlendum yfirráðum, sem aldrei hafa því
vel gefist. þá, ef það verður nokkurn tíma, mun »eyjan hvíta«
eiga sér vor« — — og þegar vorið er komið, þá er sumarið í
nánd; þá rætast orð skáldsins, að frjálsir menn byggi landið,
þegar aldir renna!
Við öll, sem hér erum saman komin, við sem öll unnum Is-
landi, við skulum á minningardegi Jónasar Hallgrímssonar minnast
þess, að okkur ber öllum að vinna að því, aðsumar frelsis og
framfara renni yfir landið okkar!
Islandi lifi!
Úr „Senilia“.
Kvæði í óbundnu máli.
Eftir IVAN TURGENIEFF.
I. SAMTALIÐ.
Enginn mannlegur fótur hefir til þessa stigið á hágnípu
»Finsteraarhorns« né » Ungfrúarinnari-.
Tindaröð Alpanna, heill bálkur þvergníptra hnúka; hér er mið-
stöð fjallanna, — hjartastaöur þeirra!