Eimreiðin - 01.09.1909, Blaðsíða 32

192
fastur fyrir hendi; og hvað þá seinna, ef með nokkru viti er að
farið. Vitaskuld verðum við ávalt að hafa það hugfast, að við
verðum í hvívetna að sníða okkur stakk eftir vexti.
Guðm. Friðjónsson átti hlut að Pingvf. ályktuninni, þótt síðar
yrði hann frumvarpsmaður; hann gefur í skyn í grein sinni, er
nær yfir 14 blaðsíður í stað einnar, að hann hafi aðeins fylgt
henni til þess að sýnast fyrir mönnum — og láta skilnaðinn »í
veðri vaka« ! — Svo sem í svigum skal það tekið fram, að Guðm.
virðist ekki ætla að láta sér nægja. að vera »barlómsskáld« í
listinni, sem honum lætur vel, heldur vill hann nú færa út kví-
arnar og beita þeim hæfileika sínum í stjórnmálum; en þar tekst
honum illa, og væri betur heima setið. Ekki sízt vegna þess, að
sjóndeildarhringurinn virðist ekki heldur í stjórnmálunum verða
víkkaður út fyrir »heimahagana«, eins og til skilnings á því, að
»fleira er matur en feitt ket«, fleiri hnossir eftirsóknarverðar en
sú, að hafa ofan í sig, þótt það sé eitt af frumskilyrðunum. Mað-
urinn lifir ekki á einu saman brauði og svo er því og farið um
þjóðirnar.
G. Fr., sem hefir viljað telja sig sjálfstæðismann, má ekki,
fremur en aðrir, gleymaþví, að sé rétt hugsað, þá er hið stjórn-
lega sjálfstæðistakmark Islendinga sama sem skiln-
aðartakmarkið!
*
*
*
Eins og kunnugt er, myndaðist sjálfstæðisflokkurinn af söfn-
uði úr þeim 3 landsmálaflokkum, er fyrir vóru: Landvarnar-, Pjóð-
ræðis- og Heimastjórnarfl. Aðalkjarninn vóru Landvarnarmenn
— það var þeirra pólitík, út í æsar rakin, er fengið hafði svo
góðan byr með þjóðinni, að flestir vildu sér nú þar fylkja. Ejóð-
ræðismenn tóku hana upp sem sína stefnu og Heimastjórnarmenn
allmargir hurfu til náttúrunnar aftur. Landvarnarmenn hefðu því
í sjálfu sér átt að hafa tögl og hagldir í hinum nýja þingflokki.
En af ýmsu verður ekki séð, að svo sé.
Landvarnarmenn á þingi hafa að líkindum hugsað á þá leið,
að ekki væri rétt að taka sérstöðu, til þess að sundra ekki meiri