Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1909, Blaðsíða 59

Eimreiðin - 01.09.1909, Blaðsíða 59
219 Pað er einkennilegt að hitta landsréttindakenning Jóns Sigurðs- sonar á þessum stað og í þessum búningi. Þetta kvæði er ólíkt öllum íslenzkum stjórnmálakvæðum, að því leyti, hve það er þýtt og blítt. Og engum er ámælt. Matthías deilir ekki við drottinn sinn. En það gengu ekki allir eins bljúgir undir boðorð örlaganna og hann. Sjaldan hefir hatrið á erlendum yfirráðum og kúgun logað eins bjart og þá. »Og ánauð vér hötum, því andinn er frjáls, hvort orðum hann verst eða sverðunum stáls«, segir í Vor- hvöt. Um þetta leyti urðu æsingakvæði Jóns Ólafssonar til, Is- lendingabragur 1869, þar sem Danir eru kallaðir »þjóðin in arma og hamingjuhorfna« og sagt, að hún vilji stela frá oss sdieillum og frelsi« og »níðingsvaldi hygst oss hrjá«. Hatur Jóns Ólafs- sonar minnir á heift Bólu-Hjálmars. Jóni nægir ekki að skamma Dani. Hann vill hefna sín, vinna þeim ilt á einhvern hátt. I ís- lendingabrag vill hann að vísu veita þeim viðnám »án vopna«, en þá vill hann rista þeim níð að fornum sið. (»Án vopna viðnám enn þó veitum, frjálsir menn! Og ristum Dönum naprast níð, sem nokkur þekti tíð«). 1871 er honum samt meira í hug. Þá virðist honum ekki ofbjóða, fremur en Hjálmari 1851, að þessar 60—70 þúsund hræður, eða hvað margir íslendingar vóru þá, fórni fáeinum mannslífum fyrir frelsi sitt: »Víst er mál fyrir vaska drengi veglegt byrja frelsisstríð«. »Fram í dapran dauðann sjáum dregna vora göfgu þjóð. Pað er meira en þolað fáum, þótt það kosti líf og blóð« (íslendingahvöt, ort í Noregi 1871), Og hann óskar, að kvöldroðinn á Kaldadal væri orðinn að banablóði kúg- ara landsins: »Loftið rauðri litar glóð Fagurt væri, ef banablóð ljóminn sunnu skæri. böðla Fróns það væri.« Pað hefir verið skapmikill unglingur, hatin Jón Ólafsson. En fleir- um hefir verið stórt í hug en honum um þær mundir. Stein- grímur orti um sama leyti: »En bót er oss heitið, ef bilar ei dáð, af beizku hið sæta má spretta. Af skaða vér nemum hin nýtustu ráð. Oss neyðin skal kenna það rétta. Því jafnvel úr hlekkjunum sjóða má sverð í sannleiks og frelsisins þjónustu gerð.«
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.