Eimreiðin - 01.01.1911, Síða 6

6
Guð blessi þetta hús og hvern, er hreinn sem barn í lund
af hjarta þakkar hverja gjöf, sem helgar þessi stund. —
Ó, veiztu, hver við hlið þér er, með hlýrri barnatrú?
Æ, það er hjartans hugur minn, sem hjá þér sveimar nú!
Og þið, sem unnist eins og ber og eigið gleðistund,
er lítið yfir hýran hóp, sem hnýtir mund við mund:
Pið ætlið það sé útifugl, sem ykkar rúðu slær,
en það er hraknings-hjartað eitt, sem hnipið kemst ei nær!
j. Þjónandi bróðir.
Pú finnur á ferðalagi
að flest er þér gert í vil,
alstaðar hús eða hagi,
og hvað, sem þú vilt, er til;
að kveldinu beðurinn búni
þín bíður með hlýjasta dúni
og hægindi á hvortveggja hlið.
Sof vel, þinn vinnandi bróðir,
hann verndar þinn næturfrið.
Hver þá? Þann manninn í minni
þú mundir ei enn hafa fest,
hans hönd er með hrufóttu skinni,
hjá höfðingjum sjaldan hann sezt.
Hann leynist sem lampans andi,
en ljómandi er alt í standi.
Hann gerist rnest kunnur sem gagn;
en enginn veit, hvað mörg höfuð
hann hefur og allskonar magn.
I húsinu handa þér inni
er hvað eina fágað og nýtt,
þú hreykist af hamingju þinni,
þitt hálslín er skínandi hvítt,