Eimreiðin - 01.01.1911, Síða 13

i3
En Salómon frá Salamanka
segir þá meb orðin byrst:
»Enginn »skóli«, blessuð Blanka
býr í Júans konst og list«.
xPeytispjaldið þenur skanka,
þykist mála hvað sem er
fortíð, nútíð, fagra Blanka,
finst honum jafnt ab hæfi sér.«
»Kalt og heitt, hið hrausta, kranka,
hlátur, grát, sem fyrir ber,
marið, barið, mærin Blanka,
málar hann að gamni sér.
Realiskan rennir planka,
rómantiska krotar fjöl;
engin heildar eining, Blanka,
í hans list er manni föl.«
Segið honum, svása Blanka,
svarið mitt: Hann éti söl!
Aldrei kemst í þursans þanka
þessi litla, skorna fjöl.
8. Bannaí)ur afréttur.
Hann sat hjá mér og sagði frá
hvað séð hann hefði fyr á dögum,
og einkum heyrt af ástasögum,
þá ungur var og margt gekk á.
»?að var brúðkaupsdagur, boðin þjóðin snjöll
úr borg og sveitum, fjöldi mesti.
Brúðurin sýndi brúðkaupskjólinn
og brosti glöð sem morgunsólin,
en meyja fjöld í hring um hana,
með hundrað kransa, eftir vana,
úr liljum þeim, sem litka völl.