Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1914, Blaðsíða 61

Eimreiðin - 01.05.1914, Blaðsíða 61
137 Hvernig Jónas orti á dönsku Petta má sjá af tveimur kvæðum, sem hingað til hafa verið ókunn, en nýlega hafa verið birt í aldarminningarriti um Japetus Steenstrúp, í ritgerð um æskuár hans, eftir son hans prófessor Jóh. Steenstrúp. Eins og getið var um í síðasta hefti Eimr. (XX, 62—65), ferðaðist Jónas Hallgyímsson með Steenstrúp á Islandi árið [840, og urðu þeir brátt svo miklir vinir, að Jónas átti upp frá því jafnan athvarf hjá honum. Og eftir að Steenstrúp var orðinn kennari við háskólann í Sórey, bauð hann Jónasi til sín, og þar bjó hann heilan vetur eða meira (1843—44) og undi vel hag sín- um; enda gat hann þar auk Steenstrúps umgengist aðra eins menn eins og skáldin Hauch og Ingemann og ýmsa fleiri. Segist honum og sjálfum svo frá (í bréfi til í’órðar Jónassens háyfirdóm- ara), að í Sórey hafi hann lifað sínar beztu stundir, enda hafi dvölin þar verið, að kalla megi, eini ljósgeislinn í lífi sínu. Hið fyrra af þessum kvæðum Jónasar er í bréfi til Steen- strúps, dags. í Reykjavík 4. okt. 1841, eftir að Steenstrúp var far- inn aftur til Danmerkur og nýbúinn að fá embættið í Sórey. Af því að kvæðið er í sjálfu bréfinu, álítum vér sjáifsagt að prenta iíka þann kaflann úr því, sem er nauðsynleg umgjörð kvæðisins, ásamt þeim skýringargreinum neðanmáls, sem einnig eru í bréfi Jón- asar. Og vér álítum meira að segja réttara að prenta bréfkafl- ann á dönsku, heldur en að þýða hann á íslenzku, svo að gletn- isorð Jónasar fái sem bezt að njóta sín óbrjáluð. Þessi bréfkafli, með kvæðinu í og neðanmálsskýringum, hljóðar svo: »Min gode kære Steenstrup! Hvor dit Brev har bedrOvet og glædet mig. Jeg maatte le og græde, som det hedder i No- vellerne. Nu vil ieg, som det sig hör og bör, begynde med et Digt fra i Gaar, der kunde passe til denne höjtidelige Leilighed. Til Klippen i dens Vælde, til Bolgen i dens Gang, Ak, til mit Hav og Fjelde jeg tolke maa min Sang; thi jeg er træt og ene og sidder langt fra Dig paa mossede, brændte Stene og Ingen horer mig. Du kjender jo den hulde, den blaalig-dunkle Nat, den hemmelighedsfulde,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.