Eimreiðin - 01.09.1915, Blaðsíða 9

i6$
væri útlent félag, og þyrfti alt að sækja til útlanda, mætti ekki
setja smálagastaf án erlends samþykkis. Peim, er um þetta töl-
uðu, var vitanlega svarað því, að Reglan væri alþjóðafélag. En
mótstöðumennirnir annaðhvort vildu ekki, eða gátu ekki, skilið
það. Og þeim var nokkur vorkunn, því enn í dag mun margur
vera sá, er ekki skilur, hve mikla þýðingu það getur haft fyrir
menn, að vera í alþjóðafélagsskap. Máske skilja margir það bet-
ur nú, eftir stríðið; því það er enginn efi á því, að nú vinnur al-
þjóðafélagsskapur mörgum manni beint gagn og gleði. Gegnum
slíkan félagsskap fá margir bréf frá venzlamönnum sínum. T. d.
get ég getið þess, að Tjóðverji, sem er búsettur í Danzig, er
trúlofaður enskri stúlku í London, og þau skrifast á. En nú má
ekki senda bréf frá Englandi til Pýzkalands, og því verður hún
að senda öll sín bréf, og eins hann, til kunningja hans í Khöfn,
er síðan sendir þau áleiðis. Og ýms eru þess dæmi, að íslend-
ingar hafa haft beinan fjárhagslegan hagnað af því, að vera í al-
þjóðlegum félagsskap. En þetta vildu menn ekki skilja. Og þó
þeir skildu það til fullnustu, þá þurftu þeir að fá yfirstjórn Regl-
unnar til landsins; þeim var þá margfalt hægara, að vinna að
málefnum sínum, og þeir horfðu ekki í það, þó það yrði nokkru
dýrara.
Að tilhlutun helztu forkólfa Reglunnar var ákveðinn fundur í
Rvík 23. júní 1886. Mætti Björn Pálsson þar sem umboðsmaður
hátemplars, og sfofnaði Stórstúkuna, og voru þar mættir 16 full-
trúar.1)
Sem við má búast, þá voru ekki mörg merkismál á þessu
þingi. Aðalverkin, er fyrir lágu, voru, að þýða lög Reglutinar
á íslenzku (Stórstúkulögin) og þýða að nýju eða endurskoða
eldri þýðingar. Voru þeir Jón Ólafsson, Björn Pálsson og Indriði
Einarsson til þessa starfa kjörnir, og höfðu þeir lokið lagaþýð-
ingunni fyrir þinglok. En mestan þátt í því starfi átti Jón Ólafs-
x) Fulltrúamir voru: Frá Akureyri: Friðbjörn Steinsson og Magnús
Einarsson organisti; frá í s a f i r ð i: Skúli Thóroddsen sýslum. og Sigurður
Andrésson; frá Hafnarfirði; Magnús Blöndahl, síðar alþm.; frá Kefla-
vík: Þórður Thóroddsen læknir; úr Reykjavík; Gestur Pálsson ritstjóri,
Björn Pálsson, Oddur Jónsson læknir, Jón Ólafsson ritstjóri, Guðlaugur Guðmunds-
son, síðar bæjarfógeti, f’órhallur Bjarnarson, síðar biskup, Magnús Bjarnarson, síðar
próf. á Prestsbakka, Þórður Ólafsson, síðar próf. á Söndum, Indriði Einarsson, síð-
ar skrifstofustjóri, og Sigurður Magnússon.