Eimreiðin - 01.09.1915, Blaðsíða 46

202
vildi, að atkvæðagreiðslan færi fram fyrir alþingi X907, og væri
leynileg, og samþykti þingið þessa tillögu með þeirri breyting,
að atkvæðagreiðslan skyldi fram fara samhliða næstu alþingis-
kosningum. Engir þingmenn töluðu á móti málinu, allir virtust
telja það sjálfsagt, að málið yrði undirbúið sem bezt til síðari
umræðu og úrslita. Álit nefndarinnar er hiklaust það skjal, er
mestri frægð hefir náð af öllum íslenzkum stjórnmálaskrifum. Eg
efa, að það mál sé til hér í Norðurálfu, er nefndarálitið hefir
ekki verið þýtt á, auk þess að það hefir verið prentað oft í
51. Björn Kristjánsson. 52. Stefán Stefánsson, Fagraskógi.
Ameríku, Asíu og Astralíu. Hvar sem getið er bindindisstarf-
semi á íslandi, er þess getið ásamt nefndarmannanna. En það
virtist ekki vekja jafnmikla athygli heima á Islandi. Og næstu
ár, eða alt til atkvæðagreiðslunnar, virtist það liggja niðri að
mestu, að öðru en því, er templarar störfuðu. Raunar fluttu
Pjóðólfur og Gjallarhorn nokkrar greinar á móti málinu, en að
öðru komu ekki opinber andmæli gegn því.
Á Stórstúkuþinginu 1907 voru gerðar ráðstafanir til undir-
búnings atkvæðagreiðslunnar af hálfu templara. Var öllum templ-
urum ljóst, að þeir yrðu að vinna af kappi og dugnaði, og að
þeir yrðu að leggja mikið á sig, ef þeir ættu að sigra. Ekki
svo mjög vegna þess, að þeir ekki hefðu meirihluta meðal