Eimreiðin - 01.09.1915, Blaðsíða 58

214
miklar og komið að miklum notum. Rvík er orðin svo stór bær,
að þar er þörf slíkrar starfsemi. í líkingu við það, er tíðkast er-
lendis, hefir starfsemi þessi verið kölluð »Samverjinn«.
VII. Á VÍÐ OG DREIF.
Pað er ekki bannmálið eitt, er liggur eftir Regluna á þessum
árum. Það liggja líka eftir hana ýms önnur störf, og tel ég sum
þeirra eigi lítils virði fyrir þjóðfélagið, og vil því minnast þeirra
með nokkrum orðum, þó þetta sé orðið lengra mál, en vera átti.
62. Forbjörg Hafliðadóttir.
63. Guðrún Lárusdóttir.
Hið fyrsta, er ég vil telja henni til gildis, er jafnrétti það,
er hún veitir konum og körlum. Kvenfólk hefir þar að öllu jafn-
rétti við karlmenn, hvort heldur er atkvæðisréttur eða kjörgengi,
og getur til fulls beitt þar hæfileikum sínum og starfað í þjón-
ustu bindindismálsins. fað er einkum innra stúkustarfið, er þær
hafa gefið sig við, síðast, en ekki sízt, sjúkrasjóðir stúkr-
anna, sem hafa notið góðs af starfsemi þeirra. Pað er ekki lítið
fé, sem stúkurnar frá öndverðu hafa greitt til styrktar sjúkum
meðlimum sínum, eða í greftrunarkostnað, er svo hefir á staðið.
Og »systurnar«, sem kvenfólkið heitir á templara-máli, hafa jafn-
an verið þar fremstar í flokki. Eg veit, að í þeirri stúku, sem
ég er meðlimur í (stúkunni »Verðandi«), stofnuðu þær sjúkra-
sjóðinn. Og í mörg ár sáu þær algerlega um hann, söfnuðu fé
til hans, gáfu honum gjafir og stjórnuðu honum. Og þær, er