Eimreiðin - 01.09.1915, Blaðsíða 47

203
þjóðarinnar, heldur öllu fremur vegna þess, að fólk hefir oft ekki
mikinn áhuga á atkvæðagreiðslum, og ,búast mátti við, að and-
banningar myndu starfa af kappi. Dagur sá, er mál þetta var
til umræðu í Stórstúkunni, veit ég að muni öllum þeim, er þar
voru, vera öldungis ógleymanlegur. Ég veit, að ég mun minn-
ast þess dags, svo lengi sem ég lifi. Ég hefi aldrei, og mun
aldrei, finna eins mikinn lifandi áhuga og eldmóð lýsa sér í orð-
um manna og gjörðum og þá. Pað var auðfundið, að alt það,
er getur vakið krit meðal manna, alt smátt og daglegt strit, var
53. Séra Árni Jónsson. 54. Séra Magnús Andrésson.
horfið; það var aðeins eitt': starfa fyrir málið — starfa af alefli,
starfa til hins síöasta. Fjöldamargir af þeim, er voru þar, gerðu
heitstrengingar. Jóhann Jóhannesson kaupmaður lofaði, að gefa
500 kr. til útbreiðslusjóðs, Lúðvíg Möller, að ferðast til reglu-
boðunar um Eyjafjarðarsýslu endurgjaldslaust, Guðm. Éorbjörns-
son, að ferðast um Skaftafellssýslur, og Jón kaupmaður Éórðar-
son um Rangárvallasýslu, auk fjöldamargra annarra heitstreng-
inga. Gjafir bárust alstaðar að, en hæstur allra einstakra manna
var Jóhann Jóhannesson með 500 kr.; sá næsti gaf 470 kr.
Mýmargar tillögur voru samþyktar um starfið, þar á meðal, að
Stórstúkan skyldi gefa >Templar« út næstu tvö ár. Éau ár var
upplag blaðsins 3000 eintök, er að mestu var útbýtt ókeypis-