Eimreiðin - 01.09.1915, Qupperneq 18

04
fyrstur hafi fundið þessa leið, eða að minsta kosti barist fyrir
henni.
Oðru máli, er meiri áhrif hafði á Regluna, var hreyft fyrst
á Stórstúkuþinginu 1888, og það var stofnun sérstaks sjóðs, er
nefnast skyldi »Útbreiðslusjóður«. Tillaga um stofnun hans var
borin fram af þeim guðfræðingunum séra Magnúsi Björnssyni, nú
prófasti á Prestsbakka, og séra Magnusi Bl. Jónssyni, nú presti
í Vallanesi, er báðir hafa í fjöldamörg ár verið ótrauðir starfs-
menn bindindismálsins. Var samþykt að stofna sjóðinn, og
sömdu þeir Hjálmar Sigurðsson og Guðl. Guðmundsson reglur
fyrir hann. Var svo til ætlast, að allar stúkur söfnuðu til hans
gjöfum tvisvar á ári, og hlaut sú
heiðursfána, er mest gaf. Og varð
það fyrsta árið stúka norður í
Vopnafirði, er mest gaf að tiltölu
eftir meðlimafjölda, kr. 2,29 á með-
lim. En hæst var stúkan »Eining-
in«, er gaf alls kr. 258,11 af kr.
471,86, er alls gáfust það ár.
Næsta ár var »Einingin« aftur
hæst; gaf þá 300 kr., og þakkaði
St. St. henni það með sérstöku
heiðursskírteini. Eessi sjóður hefir
síðan ávalt verið hafður sér, og
í hann hefir landssjóðsstyrkurinn
gengið, enda hefir hann að mestu leyti kostað regluboðunina, að
svo miklu leyti sem hún hefir borguð verið. Stofnun þessa sjóðs
og þeim sýnilega áhuga, er fyrir honum hefir verið, er það að
þakka, að Guðl. Guðmundsson gat látið talsvert vinna að út-
breiðslu Reglunnar þessi ár; svo að þegar hann lét af störfum,
voru meðlimir hennar orðnir 949 fullorðnir 4- 374 börn eða alls
1323- Hafði því fjölgað um 490 meðlimi alls.
Á Stórstúkuþinginu 1889 var í fyrsta sinn kosinn stórgæzlu-
maður kosninga. Pað lítur því út fyrir, að templarar hafi þá ætl-
að að láta sér skiljast, að þar væri verkefni fyrir höndum, og að
sjálfsagt þyrfti að sinna þeim málum. En er nánar er að gætt,
þá efa ég, að þeim hafi verið það ljóst, eða þeir hafi haft hug-
mynd um, hvað þeir voru að gera. Pví til starfans var kosinn
maður, er sæmilega var víst um, að ekkert kynni til þess; enda
16. Séra Magnús Björnsson.