Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1920, Qupperneq 41
Kaflar úr fornsögu Austurlanda
41
var mest á dógum Samúels og Sáls, höíöu þeir náð
undir sig miklu af vestur- og suðurhluta Kanaan’s. He-
brear kölluðu Filistea Pelisjtím og land þeirra Pelesjet,
þar af er landsnafnið Palestína dregið. Filistear stóðu
undir smákonungum sem rjeðu fyrir 5 aðalborgum lands-
ins (Ekron, Gat, Asdod, Askalon og Gasa), þeir voru
kallaðir »seraním« og höíðu samband sín á milli, herj-
uðu í sameiningu út á við og vörðust óvinum. Stjórnar-
far allra nálægra landa, var í þá daga eins, að þjóðirnar
skiftust í smáríki. Pað hefur leikið efi á þjóðerni Filistea,
sumir segja þeir hafi verið af Semítakyni, en aðrir ætla
þeir hafi verið Pelasgar1), skyldír Grikkjum og þannig af
indó-evrópeiskum ættstofni. Hið síðara þykir nú flestum
fræðimönnum sennilegra, en víst mun það vera, að
Filistear hafa snemma orðið fyrir miklum áhrifum Semíta
og hafa snemma tileinkað sjer mál og siðu Kananíta og
Fönikíumanna. Filistear hafa að öllum líkindum talað
kananítisku eða skylda mállýsku, því eftir frásögnum
Gamla Testamentisins virðist engin fyrirstaða að Gyð-
ingar og Filistear skilji hvorir aðra. Peir hafa líka snemma
tekið trú Semíta, því goðanöfn þeirra eru semítisk (Baal-
zebub, Dagon, Marna, Derketo). Málið og trúna hafa
þeir tekið eftir að þeir höfðu unnið. Semítalönd með
herhlaupum, og sest að fjölmennum Semítabygðum; slík
fyrirbrigði eru algeng víða, því hið hrausta og herskáa
fyrirfólk er oft fáment í samanburði við þá, sem yfirunnir
eru. Pað var líka alsiða til forna að aðkomuþjóð tók að
sjer og dýrkaði staðagoð þeirra bæja, sem þeir unnu
undir sig, þau vildu sigurvegararnir á engan hátt móðga,
’j Pelasgar hjet þjóð ein, sem til forna kvað hafa búið í Pessalíu
og á Krít, var áður ætlað, að þeir hefðu verið frumstofn Grikkja og
frumþjóð þar í landi, en þeir hafa að öllum líkindum aðeins verið einn
af hinum elstu grísku kynþáttum.