Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1920, Page 64
64
Halldór Hermanns3on
kristnir menn voru reknir þaöan 1291. Höfðust þeir þá
viö á Kýprus um hríð, en loks tókst þeim með aðstoð
víkings nokkurs frá Genúa að ná Rhódus-ey frá Mikla-
garðskeisara, settust þar að 1310 og bjuggust um hið
besta. Eyjan lá mjög vel við, svo að riddurum var hægt
að gera Tyrkjum og Móslemum grand; hún lá á versl-
unarleiðinni milli Austur- og Vesturlanda, enda fengust
riddarar þá mikið við verslun og víkingu, því að vík-
ingar voru þeir um þær mundir mestir í Miðjarðarhafinu, en
veittu að öllum jafnaði kristnum mönnum og tóku þá
undir vernd sína. Er Tyrkir höfðu tekið Miklagarð,
áttu riddarar í vök að verjast, en þó gerðu þeir Tyrkj-
um allan þann óskunda, er þeir kunnu, einkum kvað
mjög að því eptir að Tyrkir höfðu unnið Egyptaland,
því að Rhódus var á miðri skipaleið þaðan. Höfðu Tyrkir
reynt að ná eyjunni, en ekki tekist. Regar Soliman hinn
mikli kom til valda, ásetti hann sjer að frelsa ríki sitt og
þegna frá þessari plágu, riddurunum. Með ógrynni liðs sett-
ist hann um Rhódus. Eptir langa og ágæta vörn urðu ridd-
arar loksins að gefast upp. Soliman var höfðingi mikill og
þótti honum svo mikið til um hreysti riddaranna, að
hann gaf þeim leyfi til að fara hvert á land, sem þeir
vildu. Iðraði hann þess síðar, því að þeir hjeldu upptekn-
uin hætti og unnu soldáni og ríki hans alt það ógagn,
er þeir gátu. Voru þeir um tíma á Krít, uns Karl V.
keisari veitti þeim árið 1529 Trípólisborg og Malta til
eignar og umráða. Reistu þeir nú borg á Malta og víg-
girtu hana sem best þeir kunnu. Reir áttu jafnan sjö
stórar galeiður, sem fóru um alt Miðjarðarhaf, og óttuð-
ust Móslemar þær meira en nokkur önnur skip, enda
var þar valinn maður í hverju rúmi af þeim, er vopn
báru.
Hingað til hafði Tyrkjasoldán engan herskipaflota
átt að kalla. Sá Sóliman að svo búið mátti eigi lengur