Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1920, Blaðsíða 105
Kristian Kálund
05
eða prentvilla í ölluin þeim tölum. Eitt mannsnafn hef-
ur fallið burt úr skránni, og má vera að sá seðill, sem
það stóð á, haft tapast í prentsmiðjunni. Eað er Roðgeir
Aflason, sem nefndur er í fyrra bindinu á bls. 573, í 2.—
4. lítiu. Kálund nefnir hann í mannanöfnunum í þýðingu
sinni af Sturlungu og því mun það varla vera hans sök
að hantt vantar. Áður en Kálund gaf út Sturlunga sögu,
ritaði hann um handritin af henni og um einstakar sögur
í henni; er ritgjörð sú prentuð í »Aarböger for nordisk
Oldkyndighed og Historie« 1901. Síðan gaf hann út
þýðingu af allri Sturlunga sögu fyrir norræna fornfræðafje-
lagið, og kom hún út í tveim bindum 1904. Pað er hin
fyrsta og eina þýðing, sem til er af Sturlunga sögu. —
t*á er Kálund fjell frá, var hann í tómstundum sínum að
þýða biskupa sögurnar og var kominn fram í sögu Árna
biskups forlákssonar.
Pá má geta þess að Kálund gaf út í ritum Hins
danska vísindafjelags gamla íslenska lækningabók, sem
er til í handritasafni Árna Magnússonar, einkennilega bók
fyrir sinn tíma. Bók þessi kom út 1907 og heitir »Den
islandske lægebog Codex Arnamagnæanus 434 a, 12 mo«.
JMú munu talin þau rit, sem Kálund gaf út, nema
lítið brot af Droplaugarsona sögu, sem hann gaf út í
»Arkiv för nordisk filologi«, 3. bindi, og eyðurnar í Gull-
Póris sögu, sem hann gaf út og ritaði um í 1. bindi af
sama tímariti. Utgáfur hans eru bæði margar og merki-
legar, merkilegar sökum þess hvað þær eru nákvæmar,
rjettar og vandaðar. Hann kunni og að meta handritin
og að fara eftir því sem best var; hann sparaði enga
fyrirhöfn til þess að ráða rjett úr því, sem vandlesið var.
Hann las og forn handrit manna best. Ýmsar af bókum
þeim, sem hann gaf út, höfðu eigi verið prentaðar áður,
og sumar þeirra var mjög erfitt að gefa út; auk þess
er efnið í sumum þeirra eigi svo girnilegt sem í íslend-