Morgunblaðið - 23.03.2001, Síða 61

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. MARS 2001 61
✝ Símon AndreasMarthensson Ol-
sen fæddist á Ísafirði
20. febrúar 1969.
Hann lést á heimili
sínu laugardaginn 17.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Marthen Elvar Olsen,
f. 23. júlí 1945, d. 4.
maí 1973, og Lilja
Sigurgeirsdóttir, f. 3.
mars 1946, frá Ísa-
firði. Fósturfaðir
Símonar var Hörður
Sævar Bjarnason, f.
21. febrúar 1948, d.
25. júlí 1996. Systkini Símonar eru:
Hulda Björk Georgsdóttir, f. 29.8.
1966, Kristjana Birna Marthens-
dóttir Olsen, f. 11.1. 1968, Martha
Lilja Marthensdóttir Olsen, f. 27.8.
1973, Sigurveig Björg Harðardótt-
ir, f. 13.3. 1975, Magnúsína Laufey
Harðardóttir, f. 26.3. 1976, og Gísli
Rúnar Harðarson, f. 18.11. 1983.
Stjúpbræður Símonar eru Bjarni
Harðarson, f. 30.8. 1965, og Hörð-
ur Albert Harðarson,
f. 15.11. 1967.
Símon kvæntist
hinn 28. ágúst 1992
Guðrúnu Þorkels-
dóttur frá Reykjavík,
f. 4. desember 1970.
Foreldrar hennar
eru Sigríður Þóris-
dóttir, f. 27.9. 1941,
og Þorkell Samúels-
son, f. 11.10. 1937,
frá Reykjavík. Símon
og Guðrún eignuðust
þrjá syni. Þeir eru:
Baldvin Marthen
Símonarson Olsen, f.
3. september 1990, Símon Þorkell
Símonarson Olsen, f. 8. ágúst 1992,
og Magni Sær Símonarson Olsen, f.
23. desember 1997.
Símon ólst upp á Ísafirði en flutti
til Reykjavíkur árið 1989. Hann
lauk námi í rafvélavirkjun frá Iðn-
skólanum í Reykjavík árið 1997.
Útför Símonar fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
Elsku Símon minn.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj. Sig.)
Við fengum allt of stuttan tíma
saman, en við nýttum hann vel. Þú
varst ekki bara eiginmaður minn,
heldur líka minn besti vinur.
Ég bið fyrir þér
ó, elsku vinur
nú allt er hljótt.
Eilífðardýrð
sé kringum þig.
Hvíl vært og rótt,
kveðjan er sár,
en tárin hylur
dauðahljóð
hin dimma nótt.
Bíði þín sólskin
og sumar, ástin mín.
Sindri á ný
fallegu augun þín.
Hjarta mitt hrópar þig á.
Hví varstu tekinn mér frá?
Logar heit lífsins þrá,
gröf þinni
græt ég hjá.
(Höf. ók.)
Símon, þú stóðst þig eins og
hetja.
Ég kveð þig með söknuði.
Þín
Guðrún.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Elsku pabbi, við elskum þig mjög
mikið.
Við munum minnast þín alltaf.
Þú verður fremst í hjarta okkar.
Kveðja,
Baldvin, Símon og Magni.
Í dag kveðjum við hjónin tengda-
son okkar, Símon Andreas Mart-
hensson, sem lést eftir hetjulega
baráttu við illvígan sjúkdóm. Á
stundum sem þessum spyrjum við
okkur áleitinna spurninga um hverf-
ulleika lífsinsen fáum engin svör.
Símon var einn þessara ungu at-
hafnamanna sem framtíðin blasti
við. Hann kom inn í líf okkar hjóna
þegar hann kynntist Guðrúnu dótt-
ur okkar fyrir tólf árum. Þessi ungi
maður bar strax af sér góðan þokka
enda kom á daginn að hann átti eftir
að standa undir þeim væntingum
sem til hans stóðu. Fljótlega kom í
ljós að hann var í senn hörkudug-
legur og mikið ljúfmenni. Þau Guð-
rún byrjuðu búskap sinn hjá okkur
og skapaðist strax mikil vinskapur á
milli okkar. Fljótlega kom í ljós að
tengdasonurinn var mikill Liver-
pool-aðdáandi og varð sá áhugi hans
oft tilefni heitra umræðna og skoð-
anaskipta, enda tengdafaðirinn á
bandi höfuðandstæðinganna og
harður United-maður. Þá var hann
einnig mikill aðdáandi þungarokks
og sýndi okkur fram á að sú tegund
tónlistar er ekki aðeins mæld í desi-
belum heldur er þar líka að finna
fallegar melódíur sem hrífa jafnt
unga sem aldna. Símon á ættir sínar
að rekja til Ísafjarðar þar sem hann
ólst upp í stórum systkinahópi og
hefur án efa fengið í veganesti þá
seiglu og bjartsýni sem einkenndi
hann alla tíð. Þau Guðrún eignuðust
þrjú börn sem nú eru þriggja, átta
og ellefu ára. Þau voru alla tíð mikl-
ir félagar og afar samhent í öllu því
sem þau tóku sér fyrir hendur.
Þegar Símon var 25 ára ákvað
hann að hefja nám í rafvélavirkjun
og var að ljúka námi í því fagi þegar
hinn mikli vágestur barði á dyr. Það
var auðvitað mikið áfall fyrir okkur
öll en Símon var þó mjög vongóður í
upphafi enda var hann í góðum
höndum lækna og tók allri meðferð
vel. Í síðasta mánuði tók að síga á
ógæfuhliðina þegar sjúkdómurinn
tók sig upp á ný og þá varð ekki aft-
ur snúið.
Símon Andreas var mikill fjöl-
skyldufaðir og reyndist börnum sín-
um góður faðir allt fram á síðustu
stundu. Hann bjó yfir mikilli þraut-
seigju og lét aldrei á sér bilbug
finna þrátt fyrir andstreymi. Hann
var baráttumaður og var staðráðinn
í að heyja þessa orrustu fram á síð-
ustu stundu. Hann var svo lánsamur
að fá að dvelja í faðmi fjölskyld-
unnar til enda og sofnaði svefninum
langa, íklæddur Liverpool-peysu,
snemma á laugardagsmorgun.
Að leiðarlokum erum við hjónin
þakklát fyrir að hafa fengið tæki-
færi til að njóta samvista við
tengdason okkar þann tíma sem
hann var hjá okkur. Eftir standa
minningar um góðan dreng sem var
ekki aðeins góður tengdasonur, sem
reyndist dóttur okkar og barna-
börnum vel, heldur ekki síður vinur
og félagi sem sárt er saknað. Bless-
uð sé minning góðs drengs.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn út heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Þorkell Samúelsson,
Sigríður Þórisdóttir.
Hvað getur maður sagt? Yndis-
legur bróðir er hrifinn frá okkur í
blóma lífsins. Það eru ekki til nein
orð yfir þann sára söknuð sem við
nú öll upplifum. En það er þó hugg-
un harmi gegn að ég trúi því að nú
sértu, Símon minn, í öruggum hönd-
um hjá guði og að þar sértu búinn
að hitta hann pabba aftur og Hödda
og alla hina. Þú háðir hetjulega bar-
áttu við hræðilegan sjúkdóm, en nú
er sú barátta loks á enda og ég veit
að nú líður þér loksins vel. Þú skilur
eftir þig mikinn fjársjóð minninga
og einnig þrjá yndislega syni sem
nú eiga um sárt að binda. En ég trúi
því að við eigum eftir að hitta þig
aftur, Símon minn, en þangað til á
ég yndislegar minningar um bróður
sem ég alltaf gat treyst á að kæmi
mér í gott skap með hrekkjaglotti
sínu og ljúfu viðmóti. Ég elska þig,
Símon, og þú verður ávallt í hjarta
mínu.
Þú varst sonur, þú varst bróðir,
þú varst eiginmaður, faðir og vinur.
Hvað eigum við nú öll að gera án
þín? Minningin um þig er nú það
eina sem við eigum eftir, hana mun-
um við varðveita í hjörtum okkar
svo lengi sem við lifum.
Þín systir
Martha Lilja.
Sofðu engill, senn er nóttin nærri,
svanirnir fela höfuð undir væng.
Dagurinn hefur gefið okkur gjafir,
gefur nóttin sína mjúku sæng.
Sofðu engill, finndu fagra drauma
fuglar í laufi lokað hafa brá.
Dagurinn bakvið fjöllin hefur farið,
friðarnóttin felur okkur þá.
Sofðu engill, sólbjartur á vanga,
svífur máni yfir höfin breið.
Dagurinn gaf þér visku
kjark og vonir,
verndar nóttin þig á langri leið.
(Friðrik Erlingsson.)
Það má með sanni segja að hver
dagur hafi gefið Símoni frænda okk-
ar visku, kjark og vonir.
Viskuna og kjarkinn notaði hann
sér og sínum til handa, og vonina
hélt hann ótrauður í allt fram til
þess síðasta jafnvel þótt hann vissi
að hann ætti sér enga von um bata
og betri heilsu.
Í fimm ár hefur þessi ungi frændi
okkar þurft að taka á allt öðrum
vandamálum heldur en hafa hrjáð
okkur hin, vandamál okkar hinna
hafa verið lítilfjörleg í samanburði
við hans, hann barðist fyrir lífi sínu
eftir að hafa greinst með ólækn-
anlegt krabbamein.
Þeirri baráttu er nú lokið, fjötr-
arnir eru leystir og frelsið fengið og
við verðum að trúa því hversu sárt
sem okkur þykir það að Guð hafi
ætlað honum annað hlutverk á öðr-
um og betri stað.
Við minnumst Símons sem ljúfs
frænda sem gott var að vera návist-
um við, fjörmikill lítill strákur sem
óx upp og varð að ábyrgðarfullum
ungum manni. Þótt hann flyttist til
Reykjavíkur þegar hann stofnaði
heimili og eignaðist fjölskyldu átti
Ísafjörður alltaf sérstakan sess í
hjarta hans enda mamma hans og
systkini búsett hér og hingað kom
fjölskyldan hans í fríum til að heim-
sækja þau að ógleymdri Möggu
ömmu, sem hann bar alla tíð mjög
fyrir brjósti.
Það var í þessum ferðum sem við
frændfólkið hittumst, því Símon og
Guðrún voru dugleg að efla fjöl-
skyldu- og vináttubönd við fólkið
sitt hér fyrir vestan.
Við viljum að lokum kveðja kær-
an frænda og þakka honum allar
þær góðu stundir sem hvert eitt
okkar átti með honum í bæði leik og
starfi. Við eigum fallegar minningar
sem við munum varðveita í hjörtum
okkar alla tíð, við biðjum honum
Guðs blessunar í nýjum heimkynn-
um vitandi það að nú líður honum
vel. Í veikindum Símonar hefur
þung raun verið lögð á litlar herðar.
Synir hans þrír hafa ásamt Guðrúnu
konu hans staðið þétt með honum í
þessari baráttu öðrum fremur, tek-
ist á við sigra og ósigra, vonir og
vonbrigði.
Okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur sendum við til ykkar, elsku Guð-
rún, Baldvin, Símon og Magni.
Missir ykkar er mikill og fá orð sem
geta huggað á slíkri stundu en við
biðjum Guð um að gefa ykkur styrk
og styðja ykkur í sorginni þar til
birtir til á ný.
Við sendum einnig okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur til þín, elsku
Lilja, til systkina Símonar, tengda-
fjölskyldu og Möggu „ömmu“. Megi
minningin um góðan dreng sefa sár-
asta söknuðinn.
Börn Sigrúnar Sigurgeirs-
dóttur frá Ísafirði.
Ég geng sömu göturnar, hitti sama fólkið,
geri sömu hlutina og ég gerði með þér.
Þótt dagurinn sé sá sami
er það ekki sama nóttin.
(Bubbi Morthens.)
Elsku Símon. Það er sárt að
þurfa að kveðja þig, vinur. Betri vin
er ekki hægt að hugsa sér en þig,
Símon. Alltaf var hægt að leita til
þín og tala við þig um alla hluti.
Nægar minningar eigum við sam-
an sem við munum varðveita. Hvíl
þú í friði, elsku Símon.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Elsku Gunna, Baddi, Símon og
Magni litli, Lilja, Magga amma, Sísí
og Keli. Sorg ykkar er mikil. Guð
gefi ykkur styrk á þessum erfiðu
tímum.
Jóna, Grétar og börn.
Elsku Símon. Með nokkrum fá-
tæklegum orðum viljum við kveðja
þig og þakka þann tíma sem við nut-
um návistar þinnar. Á þessari
kveðjustund eru okkur efst í huga
erfið veikindi þín og hvað þú tókst
öllum tíðindum, góðum og slæmum,
með mikilli rósemd og aldrei höfum
við séð þig skipta skapi eða vera í
fýlu.
Síðustu dagana varstu meira og
minna rænulaus en þegar þú opn-
aðir augun fylgdi oftast bros sem
yljaði þeim sem nærri voru um
hjartarætur. Nú hefur þú yfirgefið
þessa jarðvist og ekki sérðu fleiri
leiki með Liverpool í sjónvarpinu,
en Liverpool var liðið þitt, liðið sem
þú dáðir og dýrkaðir.
Margar minningar streyma um
hugann og eiga þær allar það sam-
eiginlegt, að alltaf varstu í góðu
skapi og með bros á vör, enda
varstu hvers manns hugljúfi. Þessar
minningar munum við geyma sem
dýrmætar perlur og víst er að þín
verður sárt saknað. Við eigum erfitt
með að lýsa aðdáun okkar yfir
dugnaði Guðrúnar konu þinnar og
strákanna þinna þriggja á þessum
erfiðu tímum. Þau eru hetjur. Einn-
ig dáðumst við að stuðningi Kela og
Sísíar við þessa særðu fjölskyldu
svo og margra annarra.
Guð blessi ykkur öll.
Elsku Guðrún, Baldvin, Símon
Keli og Magni, við vottum ykkur og
þá einnig Lilju, Möggu Olsen, Kela
og Sísí svo og systkinum Símonar,
mágum og mágkonum og öðrum
ættingjum og vinum okkar dýpstu
samúð á þessum erfiðu tímum og
biðjum Guð að veita ykkur styrk.
Blessuð sé minning Símonar
Andreasar Marthenssonar Olsen.
Sveinsína Björg
og Sigurbjartur.
Elsku Símon. Mig langar að
kveðja þig og þakka fyrir góð kynni.
Ég mun sakna þín og geyma minn-
ingu um þig í hjarta mínu.
Guð blessi þig.
Drottinn vakir, Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
Blíðlynd ein og besta móðir
Ber hann þig í faðmi þér.
Allir þótt þér aðrir bregðist
aldrei hann á burtu fer.
Drottinn elskar, –– Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
(S. Kr. Pétursson.)
Ég votta Guðrúnu, Baldvini,
Magna og öðrum aðstandendum
mína dýpstu samúð.
Þinn frændi,
Sindri Freyr Sigurbjartsson.
Elsku Símon frændi. Það er svo
sorglegt hvað lífið er ósanngjarnt,
að hrífa svona ungan og hraustan
mann í burtu.
Ég gleymi því aldrei hvað Kolla
frænka sagði þegar afi og Höddi
kvöddu þennan heim. Hún sagði við
Sverri son sinn að Guð vantaði besta
skipstjóra og stýrimann í heimi og
hann valdi þá. Ætli þín bíði ekki
bara stórt og mikilvægt verk þar
sem þú ert núna. En þú sem áttir
svo yndislega konu og þrjá mynd-
arlega stráka. Símon minn, ég vona
að þjáning þín sé á enda. Minning
þín mun lifa í hjarta mínu alla ævi.
Hin langa þraut er liðin
nú loksins hlaustu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði er frá.
(V. Briem.)
Elsku Guðrún, Baldvin, Símon
Keli, Magni, Lilja og systkini Sím-
onar, Magga Olsen og aðrir ástvinir.
Ég votta ykkur innilega samúð
mína í þessum mikla missi.
Guð gefi ykkur styrk.
Þín frænka
Telma Dögg.
SÍMON ANDREAS
MARTHENSSON
OLSEN